,

Οι πολύχρωμοι φίλοι της καρδιάς μας

Στη δική μου ροζ φίλη… Χέρι με χέρι. Καρδιά με καρδιά. Δάκρυ με δάκρυ. Έτσι μάθαμε. Άλλο δρόμο δεν ξέρουμε.Advertisment Βάζω τα ναύλα και

Οι πολύχρωμοι φίλοι της καρδιάς μας

Στη δική μου ροζ φίλη…

Χέρι με χέρι.
Καρδιά με καρδιά.
Δάκρυ με δάκρυ.
Έτσι μάθαμε.
Άλλο δρόμο δεν ξέρουμε.

Advertisment

Βάζω τα ναύλα και εσύ τις θάλασσες.
Τις γαλαζοπράσινες θυμάσαι;
Το πολύχρωμο αερόστατο της νιότης μας
Παραδέρνει στον άνεμο, δες σαν υψώνεται
πως φωτίζεται ο κόσμος όλος!

Δες τα σύννεφα πως τραβιούνται υποταγμένα
να περάσουμε μαζί!
Μέτρα τους ουρανούς που κουρσέψαμε!
Γέλα όπως ξέρεις, με αυτό το γέλιο το βαθιά ριζωμένο στην καρδιά!

Δυο καπέλα ψάθινα , δίπλα δίπλα
σε μια ξεχασμένη αμμουδιά,
σαλεύουν να κρυφτούν από τον χρόνο
που μύρισε φθινόπωρο θαρρείς.

Advertisment

Δεν τον προλαβαίνουμε… το ξέρεις.
Μην συννεφιάζεις, μην λυπάσαι.
Θα με βρεις σε κάτι ξεψυχισμένα καλοκαίρια ,
κάθε που η ανάγκη πονά.

Θα σε βρω σε ροζ πουπουλένια σύννεφα με οσμή καραμέλας,
Εκεί που βρίσκεις αν είσαι τυχερός,
όσους πεισματικά θέλησαν να μοιραστούν μαζί σου κάποιο βράδυ,
μια κόλαση, μια λιακάδα και ένα κουτί σοκολατάκια… τυλιχτά.

Latest posts by Αλεξάνδρα Προβατίδου (see all)

Λάβετε καθημερινά τα άρθρα μας στο e-mail σας

Σχετικά θέματα

Manterruption: Διεκδικώντας χώρο και χρόνο για τις γυναίκες σε μία επαγγελματική συζήτηση
Δεν φτάνει μόνο να θέλεις να αγαπήσεις, πρέπει και να μπορείς
Ένα μωσαϊκό η ζωή, με χαρές και λύπες
Πέρασαν δώδεκα μήνες από τότε που εγκληματικά σιώπησαν οι φωνές

Πρόσφατα Άρθρα

Εναλλακτική Δράση