Ποιος είμαι αληθινά;
Ο καθένας μας κάποια στιγμή στη ζωή του αναρωτιέται «ΠΟΙΟΣ ΕΙΜΑΙ;». Η πραγματική ερώτηση που πρέπει να γίνεται όμως είναι «ΠΟΙΟΣ ΑΛΗΘΙΝΑ ΕΙΜΑΙ;» Μπορώ να μιλήσω μόνο για τον εαυτό μου, τον αληθινό εαυτό μου:
Είμαι, αυτός που παρατηρεί τον κόσμο με καλοσύνη χωρίς καχυποψία.
Είμαι, αυτός που περπατά στο δρόμο και τον πλησιάζουν συνεχώς άγνωστοι για να ζητήσουν τη βοήθεια μου, αυτοί που την χρειάζονται πραγματικά και όχι αυτοί που το έχουν κάνει επάγγελμα.
Διαβάστε επίσης από τον Άγγελο Παπαντωνίου
Είμαι, αυτός που για τους φίλους μου δεν βάζω το χέρι μου στη φωτιά, πέφτω ολόκληρος μέσα και δεν καίγομαι καθόλου μάλιστα.
Είμαι, αυτός που όταν λέω το Σ’ αγαπώ δεν το λέω σαν λέξη. Το εννοώ και το αποδεικνύω καθημερινά. Αν και μπορεί να τρομάζω και να κουράζω τον άλλον καμιά φορά γιατί δεν πιστεύουν ότι υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι.
Είμαι, αυτός που η οικογένεια και οι φίλοι μου είναι μέλος του σώματός μου, της καρδιάς μου, της ψυχής μου.
Είμαι, αυτός που τα ελαττώματά μου θεωρούνται από άλλους προτερήματά τους.
Είμαι, αυτός που θεωρώ τη συμπόνια, τη καλοσύνη, την ικανότητα να προσφέρεις την αγάπη προς έναν άγνωστο, χωρίς να ζητάς ανταλλάγματα, προτερήματα και μόνο. Ενώ κάποιοι τα θεωρούν αδυναμία και νομίζουν ότι είμαι ευάλωτος. Κάνουν λάθος, είμαι κατά πολύ δυνατότερος από δαύτους.
Είμαι, αυτός που δεν φοβάμαι να κλάψω, σε καλές από συγκίνηση στιγμές και σε οποιεσδήποτε κακές.
Είμαι, πάρα πολλά ακόμα. Αυτή τη στιγμή είμαι εγωιστής γιατί μιλάω για εμένα μόνο. Συγνώμη σε κούρασα. Πες μου για εσένα. Πες μου πιο ΑΛΗΘΙΝΑ άτομο είσαι; Σε ακούω, περιμένω με αγωνία να σε μάθω.
Ή μάλλον μη μου λες, άσε με να σε μάθω μόνος μου. Η ομορφιά του να προσπαθείς να γνωρίσεις κάποιον μόνος σου είναι σαν βλέπεις ένα ουράνιο τόξο. Τα χρώματα το ένα δίπλα στο άλλο και όλα διαφορετικά. Έτσι είναι και οι άνθρωποι, διαφορετικοί ο ένας από τον άλλον μα παράλληλα ζουν πλάι πλάι.
Συντάκτης | Άγγελος Παπαντωνίου
Σπούδασα Διοίκηση Τουριστικών Επιχειρήσεων και απασχολούμαι στον τομέα του τουρισμού. Από μικρό παιδί θαύμαζα τα άτομα που είχαν την ικανότητα και το θάρρος να αποτυπώνουν τις σκέψεις τους. Το να βλέπω την φαντασία μου να παίρνει γραπτή μορφη και να γίνεται αποδεκτή και αρεστή με χαροποιεί πολύ.
- Η σπηλιά των ψιθύρων - 27 Μαΐου 2017
- Κλεψύδρα ζωής, κόκκοι στιγμών - 26 Απριλίου 2017
- Το μάθημα του εαυτού μου - 9 Ιανουαρίου 2017
- Σου πάει πολύ να χαμογελάς - 29 Νοεμβρίου 2016
- Ποιος είμαι αληθινά; - 24 Νοεμβρίου 2016
- Φώτα, κάμερα, γυρίζουμε! - 17 Νοεμβρίου 2016
- Παράθυρο με θέα - 21 Οκτωβρίου 2016
- Χειμώνιασε! - 16 Οκτωβρίου 2016
- Στάσου δυνατός - 18 Σεπτεμβρίου 2016
- Δημιουργός χρόνου - 14 Σεπτεμβρίου 2016