Γεννήθηκες για να είσαι ευτυχισμένος
Ιδιαιτέρως με λυπεί φίλοι μου το γεγονός πως μιαν ατάκα σαν κι αυτή «Γεννήθηκες για να είσαι ευτυχισμένος» μπαίνει αυτομάτως στη σφαίρα του κλισέ. Ναι, ναι. Γεννήθηκες για να είσαι ευτυχισμένος και μάντεψε, όλα συμβαίνουν για κάποιο λόγο. Η ίδια η ζωή θα σε οδηγήσει σε όλα όσα πραγματικά είσαι και ναι, «όταν θέλεις κάτι πολύ όλο το σύμπαν συνωμοτεί για να το πετύχεις» όπως είπε ο φίλτατος Κοέλιο. Σε όλα αυτά είμαι ρητή κι ας θεωρούμαι ώρες ώρες «εξωγήινη», ή «γραφική» και δε ξέρω κι εγώ τι άλλο. Συντονιστήκαμε σε ένα μήκος κύματος του να κρίνουμε αβίαστα και τόσο κυνικά καταστάσεις και συνθήκες. Μας πιάνει σχεδόν εμετική αηδία μόνο στο άκουσμα των αυτονόητων και αυτό γιατί; Γιατί είναι κλισέ!
Advertisment
Διαβάστε επίσης από τη Μάρη Γαργαλιάνου
Μπράβο μας φίλοι μου. Είμαστε χάπατα υπέροχα και μάλιστα με περικεφαλαία. Η κοινωνία πέτυχε το σκοπό της ακόμα και σε ήδη αγέννητα πλάσματα. Να μεγαλώνουν τα παιδιά με ένα σωρό μη και πρέπει, να μαθαίνουν ήδη από νωρίς ότι το «να είσαι ο εαυτός σου» είναι ξεδιάντροπο, να απαντούν με ευγένεια σε όλους και να χαμογελούν παγωμένα γιατί «τι θα πει ο κόσμος», να υπόκεινται σε καταστάσεις που ίσως δεν τα εκφράζουν μόνο και μόνο για το «φαίνεσθαι» της ιστορίας, να πηγαίνουν ουσιαστικά κόντρα στη φύση τους. Ποτέ κανείς δε μεγάλωσε με το αυτονόητο. Και ποιο είναι αυτό; Το ότι γεννήθηκε για έναν και μόνο σκοπό. Να είναι ευτυχισμένος!
Καθημερινά βρισκόμαστε σε έναν πανικό. Είτε ξεσπά σε κρίσεις, είτε απλά μας παγώνει και έπειτα συνεχίζουμε νωθρά. Ρομποτικά. Λογαριασμοί απλήρωτοι, δουλειές, άγχη, φωνές, συγκρούσεις, νεύρα, σιωπή. Σιωπή για έναν και μόνο λόγο, γιατί φοβάσαι πως αν ουρλιάξεις ίσως έπειτα χάσεις μια για πάντα τη λαλιά σου… Και οι μέρες περνούν και όλα συνεχίζουν κάπως έτσι. Και μεταξύ μας, για λύπηση είμαστε. Γιατί αλήθεια, δε ξέρω κατά πόσο όλα αυτά που αναφέρθηκαν μας κάνουν ευτυχισμένους. Δεν ξέρω κατά πόσο η καθημερινότητα που έχουμε ορίσει στη ζωή μας, πληροί τις προϋποθέσεις που μας αξίζουν για μιαν ευτυχία αιώνια και τόσο ουσιαστική.
Και είναι τόσο κρίμα φίλοι μου. Είναι μικρή η ζωή. Σκεφτείτε όλα όσα σας λέω και αναλογιστείτε τη μέρα σας σήμερα. Τι από όλα όσα πράξατε σας έκανε να νιώσετε αληθινή ευτυχία; Το δεκάλεπτο που είδατε τα παιδιά σας στο μεσοδιάστημα που λείψατε απ’ τη δουλειά; Το γεγονός ότι διαλογιστήκατε έστω για δύο λεπτά και ανέπνευσε λίγο το κεφάλι σας; Το γεύμα που είχατε με τον αγαπημένο, ή την αγαπημένη σας; Μήπως η ώρα που περάσατε παίζοντας με το κατοικίδιό σας;… Να αφιερώνετε περισσότερο χρόνο και ενέργεια σε ότι σας γεμίζει και να είστε σίγουροι πως θα τη «λάβετε» πίσω. Η ευτυχία δεν είναι συναίσθημα. Είναι κατάσταση και είναι η μόνη που σας αξίζει. Δημιουργείστε τη, φροντίστε τη, κρατήστε τη και όλος ο κόσμος σας θα αλλάξει μαγικά. Για αυτό γεννηθήκατε άλλωστε…
- Όταν εκτιμάς αυτό που έχεις, εκτιμάς αυτό που έχω χάσει εγώ - 8 Ιανουαρίου 2021
- Τουλάχιστον έχεις την υγειά σου! - 13 Νοεμβρίου 2020
- Καμιά φορά η σιωπή είναι η πιο δυνατή ερώτηση - 27 Αυγούστου 2020
