Η Θεογονία της ανθρώπινης ψυχής

Μην στεριώσεις ποτέ και πουθενά σαν η ψυχή σου δεν απλώσει τα χέρια της στον ήλιο τους.

Ρίνα Σερέτη

Η Θεογονία της ανθρώπινης ψυχής

Μην στεριώσεις ποτέ και πουθενά σαν η ψυχή σου δεν απλώσει τα χέρια της στον ήλιο τους. Μην χαμηλώσεις ποτέ και σε κανέναν τα μάτια σου σαν η αυγή τους είναι πιο σκοτεινή από την δύση τους.

Advertisment

Κι ο σφυγμός που κουβαλάς μέσα σου βαθιά στους αγέρηδες της ανάσας σου να μην χιμήξει πριν το τέλος της κρυμμένης αλήθειας τους. Όλα να είναι μια γιορτή που τα στεφάνια θα πληγώνουν με τα αγκάθια τους μόνο τους τολμηρούς, οι άλλοι να σωπαίνουν και να τα κρατούν στα χέρια τους απαλά γιατί η νίκη δεν τους δώθηκε ποτέ με την ψυχή της!

Διαβάστε επίσης από τη Ρίνα Σερέτη

Advertisment

Τι λες, έτοιμος για το όνειρο;

Τι πειράζει που φοβάμαι;

Λόγια ή πράξεις, άραγε εσύ τι θα διάλεγες;

Θέλω να σου ανοίξω την καρδιά μου για τον αγώνα που πολέμησες, θέλω να ξέρεις πως γνωρίζω τον δικό σου κόπο για την κατάκτηση του μίτου της ειρήνης στην ψυχή σου! Της Θεογονίας σου…

Τον ύφανες μέρες και νύχτες και μήνες στους λαβυρίνθους που η ανάγκη μας για Φως μας ρίχνουν δίχως έλεος! Περπατούσες με αγωνία να βγεις στην έξοδο και ύφαινες, ύφαινες σκίζοντας τις σάρκες σου κι ολάκερη την ζωή σου. Γυρισμός το χθες σου, πηγεμός η διαδρομή που θα σε βγάλει έξω σε μιαν έξοδο που δεν γνωρίζεις τίποτα για το εκεί της. Η έξοδος είναι η προσωπική σου μάχη και όσο υφαίνεις τον δικό σου δρόμο τόσο μεταμορφώνεται σε έναν Μινώταυρο που πιο καλά γνωρίζεις κι από εσένα…

Να θανατώσεις ό,τι σε πονά με το σπαθί που κόβει γόρδιους δεσμούς σα δεν λύνονται κι ας το προσπάθησες! Να θανατώσεις ό,τι σου πήρε το Έρεβος μακριά από τη νύχτα σου, ό,τι σου έκλεψε την ημέρα που έφτιαξες από έναν έρωτα δεμένο με εκείνης της νύχτας τα χρώματα! Δεν υπάρχει σκότος όταν η ψυχή σου δεν παραδίνεται στον Ζέφυρο μα γεννά από έρωτα μαζί με τη νύχτα. Από εκεί μέσα, μόνο με Αιθέρα, Φως ουράνιο και Ημέρα επιτρέπεται να βγεις.

Γι’ αυτό συνέχισε να υφαίνεις της ψυχής ταξιδιώτη, συνέχισε και θα ανταμειφθείς με το Αθάνατο που μόνο οι ουρανοί ορίζουν τα βασίλεια.

Τον δικό σου Ουρανό, την δική σου Θάλασσα, τον δικό σου Κάτω Κόσμο…