Γράφει η Ελένη Κεπελιάν
Αν οι άνθρωποι μπορούσαν να πουν…
Advertisment
Σε αποδέχομαι όπως ΕΙΣΑΙ, γιατί όταν ΕΙΣΑΙ, ΕΙΜΑΙ και εγώ μαζί σου, και μ’αρέσουν τα ΟΧΙ σου… γιατί τι να τα κάνω τα ΝΑΙ σου όταν καλύπτουν το ΕΙΝΑΙ σου για να προβάλλει αυτάρεσκα το δικό μου ΕΙΝΑΙ,
Και αγαπώ τα λάθη σου, γιατί είναι και δικά μου λάθη, γιατί είναι εκείνα που μας δίδαξαν να ΕΙΜΑΣΤΕ, και ΕΙΣΑΙ και ΕΙΜΑΙ ΑΤΕΛΕΙΣ και είναι τόσο μοναδικές οι ελλείψεις μας, έτσι ώστε να συμπληρώνουν το ΕΙΝΑΙ του ενός με το ΕΙΣΑΙ του άλλου, και δε φοβάμαι τα ΤΡΑΥΜΑΤΑ σου, καθώς είναι και οι δικές μου όμορφες ΠΛΗΓΕΣ, ΤΑ ΦΤΕΡΑ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΑ ΔΙΚΑ ΣΟΥ,
και δεν αναρωτιέμαι, δε μετανιώνω, δεν αμφιβάλλω, γιατί ΕΙΜΑΙ επειδή ΕΙΣΑΙ και ΕΙΣΑΙ επειδή ΕΙΜΑΙ,
γιατί και οι δυο μας ΕΙΜΑΣΤΕ!
Advertisment
- Όλα εκείνα που διψάμε να μάθουμε, τα γνωρίζουμε ήδη βαθιά μέσα μας - 16 Νοεμβρίου 2017
- Μάθε να βλέπεις πέρα από την επιφάνεια… - 10 Νοεμβρίου 2017
- Να μάθεις να γιορτάζεις την αποτυχία - 30 Οκτωβρίου 2017