Το κακό με τον Αϊνστάιν…
Ο Αϊνστάιν ήταν δυσλεξικός όμως κατάφερε να γίνει ένας από τους πιο σημαντικούς επιστήμονες στην ιστορία της ανθρωπότητας. Ο Steve Jobs παράτησε το κολέγιο μετά από 6 μήνες και απολύθηκε από την εταιρεία που ο ίδιος είχε ιδρύσει πρωτού επαναπροσληφθεί και την μετατρέψει στη μεγαλύτερη εταιρεία τεχνολογίας. Ο Thomas Edison απέτυχε σε 1000 προσπάθειες δημιουργίας του ηλεκτρικού λαμπτήρα πρωτού τα καταφέρει. O Michael Jordan αποκλείστηκε από την πανεπιστημιακή ομάδα μπάσκετ πρωτού γίνει ο καλύτερος καλαθοσφαιριστής όλων των εποχών.
Advertisment
Ιστορίες σαν κι αυτές ακούγονται από διάφορες πλευρές, έχοντας σαν στόχο να μας κινητοποιήσουν να αναλάβουμε δράση και να μην απογοητευόμαστε όταν κάτι δεν πάει καλά. Μας τις μεταφέρουν για να μας θυμίζουν ότι όσο δύσκολη κι αν φαίνεται η παρούσα συγκυρία, το μέλλον μπορεί να επιφυλάσσει κάτι απρόβλεπτα καλό για μας. Θέλουν να μας δώσουν ελπίδα και να μας βγάλουν από τη νοοτροπία παραίτησης στην οποία είναι πιθανό να έχουμε παρέλθει. Ναι, αλλά…
Διαβάστε επίσης από τον Δημήτρη Φλαμούρη
Advertisment
Ναι, αλλά δεν είμαστε όλοι Αϊνστάιν, ούτε Steve Jobs, ούτε Michael Jordan. Ο καθένας από αυτούς τους καταπληκτικούς ανθρώπους ήταν ένας στο δισεκατομμύριο και μπράβο τους που πέτυχαν όλα όσα πέτυχαν. Οι υπόλοιποι κατά πάσα πιθανότητα δε θα φτάσουμε ως εκεί. Και δε χρειάζεται… Όταν διαβάζουμε, όμως, αυτές τις ιστορίες τότε διατρέχουμε ένα σοβαρό κίνδυνο. Ο κίνδυνος είναι να απογοητευτούμε πολύ αν αποτύχουμε ξανά και ξανά όταν θα προσπαθήσουμε αυτό που θέλουμε να καταφέρουμε. Αν πιστέψουμε ότι όλα γίνονται και πάμε μετά να εκπληρώσουμε τους στόχους μας, τότε είναι πολύ εύκολο να ξεχάσουμε ότι οι δυσκολίες είναι πολύ φυσιολογικό μέρος της διαδικασίας.
Όσο πιο μεγαλεπήβολος ο στόχος μας, τόσο πιο πιθανό είναι να παρουσιαστούν ισχυρά εμπόδια. Τόσο πιο φυσιολογικό είναι να συναντήσουμε αντιστάσεις ή και να αποτύχουμε. Και δεν αντιδρούμε όλοι οι άνθρωποι στις κακοτοπιές όπως ο Thomas Edison. Δεν έχουμε όλοι το ίδιο ψυχικό σθένος. Αυτό είναι που κάνει αυτούς τους ανθρώπους μοναδικούς στο είδος τους. Αν το παραβλέψουμε τότε ίσως πληγωθούμε πολύ από μια αρνητική έκβαση της προσπάθειάς μας.
Δεν είναι πως δεν μπορούμε να τα καταφέρουμε το δικό μας όνειρο. Οι ιστορίες που διαβάζουμε, όμως, το παρουσιάζουν σαν κάτι σχετικά προσιτό και εύκολα πραγματοποιήσιμο. Αυτό το οποίο αποσιωπούν είναι η τεράστια προσπάθεια και ο κόπος που οι άνθρωποι αυτοί κατέβαλαν για να φτάσουν στο σημείο στο οποίο έφτασαν. Οι ιστορίες δε μας ενημερώνουν για τις απαραίτητες θυσίες και την αέναη αφοσίωση στην επίτευξη του στόχου. Δεν ακούμε για τις ατελείωτες ώρες προπόνησης του Michael Jordan ή τις αμέτρητες νύχτες που πέρασε στο εργαστήριο ο Edison. Ακούμε μόνο το τελικό αποτέλεσμα. Κι έτσι, μπορεί να μας δημιουργηθεί η εντύπωση ότι είναι πιο εύκολο από όσο είναι στ’ αλήθεια.
Όταν, όμως, μετά μετρηθούμε με την πραγματικότητα αναπόφευκτα θα ανακαλύψουμε, με τον δύσκολο τρόπο, ότι κάτι δε μας εξήγησαν καλά… Δεν είναι τα πράγματα όπως τα είχαμε φανταστεί. Τα φουσκωμένα μας μυαλά θα υποστούν μια ανώμαλη προσγείωση. Η διαφορά μεταξύ προσδοκίας και τελικού αποτελέσματος είναι η πηγή της δυστυχίας. Και το κακό με τον Αϊνστάιν είναι ότι μάλλον δεν είναι ένα ρεαλιστικό πρότυπο για τις προσδοκίες μας.
Δε χρειάζεται να πετύχουμε τίποτα από όσα αυτές οι μοναδικές προσωπικότητες έχουν καταφέρει για να είμαστε εξίσου άξιοι. Δεν είναι απαραίτητο να αφήσουμε το στίγμα μας στην ιστορία για να δικαιούμαστε το σεβασμό των συνανθρώπων μας. Είναι φυσιολογικό να απογοητευόμαστε και να τα παρατάμε κάποιες φορές. Τόσες είναι οι δυνάμεις μας τις στιγμές εκείνες. Δεν πειράζει. Θα νιώθουμε την απογοήτευση της αποτυχίας, ας μη μας κατηγορούμε ότι δεν προσπαθήσαμε αρκετά, κι από πάνω. Έχουμε τη δική μας μοναδική ζωή να ζήσουμε. Κι ας μη γίνουμε Steve Jobs. Κι ας μη γίνουμε Αϊνστάιν. Είμαστε εμείς κι αυτό φτάνει…
- Τι έχει πραγματικά αξία στη ζωή; - 9 Απριλίου 2024
- 24 τραγούδια για ένα… αντισυμβατικό 2024 - 9 Ιανουαρίου 2024
- Η μεταμορφωτική δύναμη του να μιλάς σε αγνώστους - 7 Νοεμβρίου 2023
