Γιατί μπορώ!
Πάλι τα ίδια
Advertisment
Το σφίξιμο στα δόντια ακόμα πιο έντονο αυτή τη φορά
Αναρωτιέμαι πότε θα σταματήσει αυτό επιτέλους.
Η μια φωνή που λέει ότι δεν πάει άλλο
Advertisment
Το είδα από όλες τις πλευρές το έργο
Ήλπιζα και η ελπίδα με κρατά σε μια σταθερότητα
Καλή η ελπίδα αλλά ο χρόνος περνάει.
Τα ‘χω πολύ μαζί του!
Ναι με τον χρόνο.
Από πότε νικάει σε όλα;
Δεν με ρώτησε ποτέ για τίποτα
Απλά περνάει μπροστά μου, παίρνει το προβάδισμα
Και εγώ νόμιζα θα πηγαίναμε παρέα…
Πόσο με εξαπάτησε… Πόσο εξαπατητικός μπορεί να γίνει…
Δεν είναι παιχνίδι πια.
Είναι αγώνας πρωταθλητισμού.
Και ο καλύτερος νικά.
Τέλος.
Μπράβο στον χρόνο, του παραδίδω το βραβείο του μάστερ της εξαπατητικότητας.
Ωραίο το κουστούμι του «έντιμου», με έπεισε για τα καλά.
Α! και αυτό του «αφελή»! Ήταν πολύ πετυχημένο.
Η φορεσιά του αφέντη του δικαίου όμως ξεχωρίζει.
Πραγματικά μόνο αυτός θα μπορούσε να μασκαρευτεί τόσο καλά και να μας πείσει.
Άκου η ζωή είναι δίκαιη… ποιος τόλμησε και το είπε αυτό;
Τίποτε δεν είναι δίκαιο. Είναι όλα άδικα.
Και καλύτερα ας είναι αυτή η βάση και η αφετηρία που θα ξεκινήσουμε το τρέξιμο την επόμενη φορά.
Παρεπιπτόντως δεν είναι ο χρόνος ο εχθρός μου.
Όλο δικαιολογίες είμαι δικιά μου.
Αυτή η παθητική στάση με σκοτώνει.
Κυριολεκτικά με τρώει από μέσα μου
Το νιώθω!
Θέλω να ουρλιάξω τόσο δυνατά που να τα γκρεμίσω όλα γύρω μου!
Γιατί μπορώ!
Μπορώ!
- Γέμισε τα κενά σου με τα ιδανικά συστατικά που έχεις μέσα σου - 20 Φεβρουαρίου 2018
- Η ευτυχία του «τώρα» - 14 Απριλίου 2017
- Γιατί μπορώ! – από την Χριστίνα Μανιατάκου - 3 Απριλίου 2017