Ουρικό οξύ: Συνήθεις λανθασμένες αντιλήψεις που δημιουργούν σύγχυση
Το ουρικό οξύ αποτελεί σήμερα ένα σύνηθες παθολογικό πρόβλημα. Στην κλινική πρακτική είναι συνήθεις ορισμένες λανθασμένες αντιλήψεις που δημιουργούν σύγχυση στο ευρύ κοινό.
Advertisment
Ιδιαίτερα συχνές είναι οι κάτωθι λανθασμένες αντιλήψεις:
1. Το ουρικό οξύ αυξάνει λόγω κακής διατροφής
Το ουρικό οξύ είναι μια χημική ουσία που παράγεται στον οργανισμό από την διάσπαση των πουρινών. Οι πουρίνες αθροίζονται στο σώμα λόγω της ενδογενούς σύνθεσης των πουρινών που γίνεται ανεξάρτητα από την διαιτητική κατανάλωση πουρινών και λόγω εξωγενούς άθροισης μέσω τροφών (πχ. υπερκατανάλωση αλκοόλ, κρέατος, μανιταριών, οστρακοειδών). Το παραγόμενο από τις πουρίνες ουρικό οξύ αποβάλλεται κατά κύριο λόγο μέσω των νεφρών, χωρίς να παραγνωρίζουμε ότι ένα τμήμα του αποικοδομείται κυρίως στο έντερο.
Διαβάστε επίσης από τη Δρ. Αναστασία Μοσχοβάκη
Advertisment
Έτσι, αυξημένο ουρικό οξύ μπορεί να εμφανιστεί όχι μόνο λόγω κακής διατροφής και αυξημένης πρόσληψης πουρινών αλλά και λόγω ελαττωμένης αποβολής ή αυξημένης παραγωγής. Κοινοί παράγοντες που μπορεί να προκαλέσουν αύξηση των επιπέδων ουρικού οξέος εκτός από την διατροφή είναι:
– Τα φάρμακα
– Η δυσμενής κληρονομικότητα
– Ο υποθυρεοειδισμός
– Η παχυσαρκία
– Η ψωρίαση
– Η νεφρική ανεπάρκεια
– Η ταχεία απελευθέρωση καρκινικών κυττάρων στο αίμα που προκαλείται από ορισμένους καρκίνους ή κατά την διάρκεια χημειοθεραπείας
– Η ταχεία απίσχναση στα πλαίσια διατροφικών προγραμμάτων απώλειας βάρους
2. Εάν έχω διατροφικής αιτιολογίας ουρικό οξύ πρέπει κυρίως να κόψω τα λιπαρά
Το ουρικό οξύ είναι μια χημική ουσία που παράγεται στον οργανισμό από την διάσπαση των πουρινών. Οι πουρίνες είναι μέρος της χημικής δομής των γονιδίων μας και γονιδίων φυτών και ζώων και υπάρχουν σε όλα τα κύτταρα του σώματος και σε όλα σχεδόν τα τρόφιμα. Παρά το γεγονός ότι η μείωση των κορεσμένων λιπαρών συνιστάται στην υπερουριχαιμία διατροφικής αιτιολογίας, η δραστική μείωση της προσλαμβανόμενης ζάχαρης και της προσλαμβανόμενης φρουκτόζης, η αποχή από το αλκοόλ, η σωστή ενυδάτωση, η ελάττωση της κατάχρησης τροφίμων πλούσιων σε πουρίνες όπως είναι τα τρόφιμα ζωικής προέλευσης (κρέας ψάρι οστρακοειδή) είναι τα βασικότερα μέτρα.
3. Εάν έχω αυξημένο ουρικό οξύ πρέπει να πίνω πολύ νερό
Εάν ο νεφρικός ηθμός λειτουργεί καλά και επομένως δεν υφίσταται πρόβλημα ελαττωματικής κάθαρσης λόγω κακής νεφρικής λειτουργίας, η καλή ενυδάτωση προσφέρει στα νεφρά την απαιτούμενη ποσότητα υγρών για να γίνει καλή διήθηση και διάλυση του ουρικού οξέος. Επίσης δίνεται η δυνατότητα της καλής έκπλυσης των ουροφόρων οδών ώστε να μη σχηματιστούν κρύσταλλοι και λίθοι ουρικού οξέος. Εάν ωστόσο υπάρχει νεφρική βλάβη η υπερπροσφορά υγρών μπορεί να οδηγήσει σε κατακράτηση υγρών, οίδημα, κυκλοφορική ανεπάρκεια, επιβάρυνση νεφρικής λειτουργίας και αύξηση ουρικού οξέος.
4. Εάν έχω αυξημένο ουρικό οξύ πρέπει να χάσω άμεσα βάρος
Η σύγχρονη διατροφή που περιέχει σε αφθονία διαιτητικές πηγές ουρικού οξέος λόγω της υπερκατανάλωσης ζωικών τροφίμων και αλκοόλ, η παχυσαρκία, η υπέρταση και το μεταβολικό σύνδρομο ενοχοποιούνται για τα αυξανόμενα ποσοστά της νόσου. Παρά το γεγονός ωστόσο ότι στην υπερουριχαιμία συνιστάται η ελάττωση του περιττού βάρους, η ένταξη σε προγράμματα δραστικής απώλειας βάρους συχνά αυξάνουν το ουρικό οξύ λόγω απελευθέρωσης μεγάλων ποσοτήτων πουρινών κατά την διάρκεια της ταχείας απίσχνασης. Έτσι πρέπει να αποφεύγεται η παρατεταμένη νηστεία και ο άμεσος δραστικός περιορισμός των θερμίδων.
5. Το αυξημένο ουρικό οξύ έχει συμπτώματα και προκαλεί βλάβες στον οργανισμό
Στα αρχικά στάδια συμπτώματα από την αύξηση του ουρικού οξέος δεν υπάρχουν. Έτσι είναι σύνηθες η αύξηση του ουρικού οξέος να ευρίσκεται σε check up ρουτίνας. Τα παθολογικά συμπτώματα συνίστανται σε λίθους νεφρών, νεφρικές βλάβες, αρθρίτιδα, παθολογικές επιδράσεις από την υποκείμενη νόσο.
Όλοι οι άνθρωποι δεν παρουσιάζουν την ίδια ευαισθησία στις βλαπτικές επιδράσεις της υπερουριχαιμίας, γι αυτό η απόφαση για θεραπεία με ειδικά φάρμακα τα οποία δεν στερούνται παρενεργειών ή αυστηρή διαιτητική αγωγή, εξαρτάται από το αίτιο και τις πιθανές επιπτώσεις της σε κάθε άτομο χωριστά, όπως διαφαίνεται με σαφήνεια μετά από λεπτομερή ιατρική αξιολόγηση.
Έχει καταχωρηθεί στην διεθνή εγκυκλοπαίδεια WHO IS WHO.
- Αναιμία: Η πιο συχνή παθολογική αιτία χρόνιας κόπωσης - 25 Δεκεμβρίου 2017
- Πονόλαιμος: Αιτίες και μέτρα αντιμετώπισης - 27 Νοεμβρίου 2017
- Κρυολόγημα, ίωση και γρίπη: Κοινές και λανθασμένες αντιλήψεις - 24 Νοεμβρίου 2017
