Αν το υποσυνείδητό σας είναι γεμάτο φόβο και ντροπή, τότε ο συνειδητός εαυτός σας (το εγώ) θα μπαίνει συχνά σε αντίδραση στρες. Αντί να ακούτε τον ανώτερο εαυτό σας, ακούτε τις στρεσογόνες φωνές του υποσυνειδήτου σας: τη φωνή του εσωτερικού παιδιού, τη φωνή του επικριτικού ή υπερπροστατευτικού γονιού, τις φωνές της συνήθειας, της σύμβασης και του καθήκοντος, τις φωνές του φόβου, της ενοχής και της αρνητικότητας. Ερπετικές φωνές από το παρελθόν.
Οι ερπετικές φωνές, αφού έρχονται από την παιδική ηλικία, τείνουν να θαυμάζουν τους “ειδικούς” αυθεντίες σε οτιδήποτε, και οποιονδήποτε άλλον έχει εξουσία, και να αγνοούν τη διαισθητική καθοδήγηση του ατόμου, προτιμώντας να ακολουθήσουν τις συμβουλές των άλλων. Οι ερπετικές φωνές προειδοποιούν για πιθανούς κινδύνους και ενδεχόμενες απειλές. Μας παροτρύνουν να επιλέξουμε την ασφαλή οδό επαναλαμβάνοντας το παρελθόν. “Μην ταράζεις τα νερά!”, λένε, “Καλύτερα το κακό που ξέρεις από το κακό που δεν ξέρεις!”, “Να σκέφτεσαι τους άλλους πριν από τον εαυτό σου”, “Να δείχνεις σεβασμό στους μεγαλύτερούς σου!”, “Μη ρισκάρεις!”.
Advertisment
Υπερασπίζουν την αφοσίωση και τη σταθερότητα, ακόμα και αν αυτό μας κάνει να μην νιώθουμε καλά, ώστε να συνεχίσουν να επαναλαμβάνουν τα οικεία οικογενειακά μοτίβα. Οι ερπετικές φωνές είναι εστιασμένες στην επιβίωση, στην ασφάλεια, στον αγώνα για να βγάλουμε μία μέρα ακόμα, στην προσπάθεια να είμαστε καλοί και τέλειοι – αντί να επιδιώκουμε την ευτυχία, την προσωπική εξέλιξη και τη δημιουργικότητα. Τα υγιή κύτταρα στο σώμα κινούνται προς τα θρεπτικά συστατικά και απομακρύνονται από τις τοξίνες. Το ίδιο κάνουν και οι υγιείς άνθρωποι.
Όμως, τι γίνεται αν έχουμε την υποσυνείδητη πεποίθηση ότι η ζωή είναι ένας αγώνας, ότι δεν μας αξίζει να είμαστε ευτυχισμένοι, ότι η αγάπη πονάει ή ότι δεν υπάρχει ασφάλεια στον κόσμο; Τότε, θα τείνουμε να κινηθούμε προς σχέσεις και καταστάσεις που ενισχύουν αυτές τις πεποιθήσεις, ενεργοποιούν την αντίδραση στρες και επιβεβαιώνουν αυτές τις αρνητικές πεποιθήσεις. Μπορεί να απομακρυνόμαστε από σχέσεις που μας προσφέρουν συναισθηματική στήριξη και ευκαιρίες προσωπικής εξέλιξης. Ή να παραμένουμε σε μια δουλειά που δεν μας αρέσει, λέγοντας στον εαυτό μας ότι δεν έχουμε άλλη επιλογή, ότι τουλάχιστον έτσι καλύπτουμε τις υποχρεώσεις μας και ότι θέλουμε μόνο είκοσι χρόνια μέχρι να βγούμε στη σύνταξη. Σαμποτάρουμε τον εαυτό μας.
Κινούμαστε προς τις τοξίνες και απομακρυνόμαστε από τα θρεπτικά συστατικά. Αυτή η κατάσταση μας φαίνεται οικεία, επειδή μας θυμίζει παλιές οικογενειακές καταστάσεις, και γι΄αυτό είναι παρήγορη και καθησυχαστική, παρόλο που είναι οδυνηρή. Ο πρωτόγονος εγκέφαλος και η παγιωμένη νευροχημική λειτουργία μας καθορίζουν τις επιλογές μας.
Advertisment
Πώς να αναγνωρίσετε τη φωνή του ανώτερου εαυτού σας
Η φωνή του ανώτερου εαυτού μας έχει πολύ διαφορετική αίσθηση από τις ερπετικές φωνές. Μας καλεί προς το μέλλον, προς τη διεύρυνση και την προσωπική εξέλιξη. Μας καλεί προς την άνευ όρων αγάπη, την ελευθερία και τη χαρά. Είναι η φωνή της έμπνευσης και της δημιουργικότητας. Είναι σαν μια ανάσα καθαρού αέρα.
Μερικές φορές την αποκαλώ “φωνή του φοίνικα”, γιατί μας βοηθάει να μεταμορφωθούμε όπως ο φοίνικας, να γίνουμε ένα πύρινο πουλί που ανασταίνεται από τις ίδιες του τις στάχτες και εξελίσσεται σε ένα ανώτερο ον που έχει την ικανότητα να πετάει. Η φωνή του φοίνικα πνίγεται από τη σωματιδιακή αντίδραση. Αυτό δεν συμβαίνει επειδή ο ανώτερος εαυτός έχει πάψει να μας μιλάει. Απλώς δεν μπορούμε να τον ακούσουμε όταν είμαστε στρεσαρισμένοι.
Είμαστε σαν ένα ραδιόφωνο συντονισμένο σε χαμηλότερη συχνότητα. Όμως, ήδη μας μιλάει μέσα από τα συναισθήματά μας, τα οποία αποτελούν το σύστημα που μας καθοδηγεί κάθε στιγμή. Και αν παρακολουθούμε αυτό το σύστημα καθοδήγησης, θα ξέρουμε ότι κάθε αρνητικό συναίσθημα (ή κάθε σωματικό σύμπτωμα) είναι ένα κάλεσμα αφύπνισης, ένα προειδοποιητικό σημάδι ότι ακούμε τις ερπετικές φωνές από το παρελθόν.
“Άλλαξε τις σκέψεις σου, άλλαξε τη ζωή σου” Gill Edwards εκδόσεις Διόπτρα
