Μια σκέτη πέτρα πάνω στο χώμα πνίγεται, βουλιάζει.
Νιώθει σε άλλα χώματα θα βρει την ευκαιρία, τη ζωή που της αξίζει.
Και που ξέρεις, μπορεί να βγάλει και άνθη.
Μια σκέτη πέτρα κυλιέται για ώρες, για μέρες και φτάνει σε νέα χώματα.
Χαμογελάει. Επιτέλους μια νέα ζωή.
«Είσαι γκρι», της λένε. «Εμείς εδώ όλες είμαστε καφετί».
Advertisment
Μια σκέτη πέτρα κλαίει, θυμώνει. Τόσο ταξίδι έκανε, τόσα όνειρα μαζί της έφερε.
«Πέτρα εγώ, πέτρα και αυτές», σκέφτεται. «Για να τους αρέσω θα γίνει καφετί».
Μια σκέτη πέτρα κάθεται κάτω από τον ήλιο να πάρει χρώμα.
Καφετίζει και ξεγελάει. «Είμαι σαν όλες τις άλλες», μουρμουράει καμαρωτή.
Γρατζουνάει και λίγο τις καμπύλες της. Γίνεται μια από αυτές και αυτή.
Την «αγαπάνε» οι άλλες και τη δέχονται, μα στα πρώτα κρύα αυτή αρχίζει και ξεβάφει.
«Δεν είσαι καφετί. Ξεγέλασες για λίγο, μα το βλέπουμε είσαι γκρι. Εδώ δεν ταιριάζεις», της φωνάζουν πετώντας σκόνη και σε υψηλή φωνή.
Advertisment
Μια σκέτη πέτρα κυλιέται για να γυρίσει πίσω. Εκεί στα πρώτα χώματα. Εκεί που της ταιριάζει.
«Μα τι χρώμα είναι αυτό;» κραυγάζουν όλες με μια φωνή. «Δεν είσαι πια γκρι. Τι χρώμα είναι αυτό; Να πας αλλού, να πας εκεί».
Μια σκέτη πέτρα φεύγει.
Μια σκέτη πέτρα αναρωτιέται πια, που είναι το εδώ της και που το εκεί.
Μια σκέτη πέτρα δε χωράει πάνω στη γη.
Μια σκέτη πέτρα με όνειρο να βγάλει λευκά άνθη.
Photo: Author/Depositphotos
Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου αναζητώ ένα μολύβι και μια κόλλα χαρτί ή μετέπειτα πληκτρολόγιο και οθόνη, για να αποτυπώσω σκέψεις, όνειρα, ιστορίες…
Όνειρο μου ένας κόσμος όπου οι άνθρωποι θα έχουν τα μάτια τους κάτω στην ψυχή και το χαμόγελο κολλημένο πάνω στα χείλη.
Η Τάμι Γκεκτσιάν είναι συγγραφέας των βιβλίων "Λέξεις χωρίς ήχο" Εκδ. Γερμανός, "Κλεψύδρα ζωής" Εκδ. Πηγή και του e-book "Κινούμενη πόλη".
- Μου αρέσουν εκείνοι οι ταξιδευτές που συχνά τους λένε αφελείς, μα εκείνοι χαμογελούν και συνεχίζουν το ταξίδι… - 17 Νοεμβρίου 2021
- Η αύρα μας τα φταίει όλα - 3 Σεπτεμβρίου 2018
- Να τη φυλάς την ευτυχία σου, μόνο για αυτήν να είσαι εγωιστής - 20 Ιουνίου 2018
