Το ψυχοσωματικό τεστ βασίζεται στη μεγαλύτερη έρευνα που διεξάγεται εδώ και 70 χρόνια από το Πανεπιστήμιο Johns Hopkins.
Ο Διονύσης ξέμεινε από βενζίνη καθώς οδηγούσε το αυτοκίνητό του μαζί με την οικογένειά του. Η αντίδρασή του ήταν να εξοργιστεί και να βάλει τις φωνές στη γυναίκα του που δεν είχε γεμίσει το ρεζερβουάρ την προηγούμενη μέρα που οδηγούσε εκείνη. Αυτή δεν είναι μια ασυνήθιστη αντίδραση στο στρες. Κάποιοι άνθρωποι μπορεί να καταραστούν το αμάξι ή να ασκήσουν δριμεία αυτοκριτική που δεν έλεγξαν εκ των προτέρων την ένδειξη της βενζίνης. Κάποιοι άλλοι μπορεί να το δουν ως ένα απλό γεγονός για το οποίο δεν ευθύνεται κανείς.
Advertisment
Το στυλ που υιοθετούμε στη διαχείριση της δυσαρέσκειας εξαρτάται από δύο βασικά πράγματα: Το βασικό, εκ γενετής ταμπεραμέντο μας και τα μοτίβα αντίδρασης που μαθαίνουμε από τους άλλους. Δεν μπορούμε να αλλάξουμε τα ταμπεραμέντο, αλλά όσον αφορά την κοινωνική εκπαίδευση, έχουμε πολλά πράγματα υπό τον έλεγχό μας. Οι άνθρωποι που μας μεγαλώνουν επιδρούν βαθιά στον τρόπο διαχείρισης του στρες. Έτσι, η αυτοκαταστροφική διαχείριση του στρες ενός γονιού μπορεί να γίνει πρότυπο συμπεριφοράς για το παιδί που καθώς ενηλικιώνεται μπορεί να οδηγηθεί σε σωματική ή ψυχολογική κατάρρευση.
Αφού όλοι βιώνουμε στρες, δεν έχει νόημα να ρωτήσουμε έναν άνθρωπο “Αγχώνεσαι ποτέ;”. Η πολύτιμη ερώτηση είναι “Πως αντιμετωπίζεις το στρες σου;” Τελικά, οι άνθρωποι που αντιδρούν στο στρες όπως ο Διονύσης, είναι πιο πιθανό να ασθενήσουν πρόωρα;
Η απάντηση μπορεί να έρχεται από το Πανεπιστήμιο Johns Hopkins στη Βαλτιμόρη των ΗΠΑ. Σε μια μεγάλη διαχρονική μελέτη που συνεχίζεται μέχρι σήμερα, η δρ Καρολάιν Τόμας και οι συνεργάτες της ακολούθησαν τις ζωές 1.337 μαθητών που φοίτησαν στο Πανεπιστήμιο από το 1948 μέχρι το 1964. Οι απόφοιτοι συμπλήρωναν, κάθε χρόνο, ερωτηματολόγια όπου κατέγραφαν τον τρόπο ζωής τους, τις διατροφικές τους συνήθειες, την ποιότητα του ύπνου τους και πολλά άλλα. Μέχρι σήμερα, το κύριο εύρημα, καθώς τα υποκείμενα πλησιάζουν στην τρίτη ηλικία, είναι ότι η κατάσταση της υγείας τους σχετίζεται με το πως αντιδρούσαν στο στρες κατά τη διάρκεια της πρώιμης ηλικίας τους. Προσοχή! – Επαναλαμβάνουμε! Το μόνο στοιχείο που έχει σχετιστεί, μέχρι σήμερα, με την κατάσταση της υγείας των υποκειμένων είναι ο τρόπος που διαχειρίζονταν το στρες.
Advertisment
Η δρ Τόμας έχει λάβει μέρος σε πάνω από 100 μελέτες που αφορούσαν τη διαχείριση του στρες και έχει βρει μια ισχυρή σύνδεση μεταξύ του στρες και διαφόρων παθήσεων, όπως οι καρδιαγγειακές παθήσεις, η υπέρταση, η συναισθηματική διαταραχή κ.λπ Βρήκε επίσης ότι ο τρόπος που διαχειρίζεται κάποιος το στρες ευνοεί την ανάπτυξη συγκεκριμένων παθήσεων. Για παράδειγμα, τα υποκείμενα του θύμωναν όταν βρίσκονταν σε κατάσταση στρες, ήταν πιο πιθανό να εκδηλώσουν στεφανιαία νόσο, ενώ οι τελειομανείς ήταν πιο επιρρεπείς στον καρκίνο. Αυτοί που ήταν φιλόδοξοι, ανεξάρτητοι και είχαν υψηλούς στόχους, ήταν πιο πιθανό να εμφανίσουν στομαχικές, καρδιακές και πεπτικές διαταραχές αντίστοιχα. Άνθρωποι που ασκούσαν σκληρή αυτοκριτική και είχαν έντονη αίσθηση του καθήκοντος ήταν πιο επιρρεπείς στην αϋπνία και στις ημικρανίες, ενώ οι ανασφαλείς και οι πιο ευαίσθητοι εμφάνιζαν δερματικά προβλήματα και άσθμα.
Από την άλλη πλευρά, τα υποκείμενα με καλές υγιεινές συνήθειες (όσοι ήταν μη καπνιστές, ασκούνταν τακτικά και πρόσεχαν το βάρος τους) έτειναν να διαχειρίζονται το στρες καλύτερα – και ήταν τελικά πιο υγιείς. Είναι πολύ εντυπωσιακό ωστόσο ότι δεν έχει βρεθεί η σχέση αιτίας και αποτελέσματος μεταξύ του υγιεινού τρόπου ζωής και του στρες. Οι επιστήμονες εικάζουν μέχρι τώρα ότι είναι μάλλον η καλή διαχείριση του στρες που οδηγεί το άτομο σε έναν πιο υγιεινό τρόπο ζωής παρά το αντίθετο. Αλλά αυτό μένει να αποδειχθεί.
Η δρ Τόμας δημοσίευσε μια λίστα με τρόπους αντίδρασης στο στρες που έχουν αποδειχθεί ότι οδηγούν σε πρόωρη ασθένεια. Η λίστα δημοσιεύτηκε στο Journal of Chronic Diseases και σε αυτή τη λίστα βασίζεται το παρακάτω τεστ.
[viralQuiz id=187]
