Αισθάνεστε συνδεδεμένοι ή αποξενωμένοι με τους άλλους;
Η Αλεξάνδρα είχε μια κακή μέρα στην εργασία της. Ήταν μία από αυτές τις μέρες που ευχόταν “Σταματήστε αυτόν τον κόσμο, θέλω να κατέβω”. Σε γενικές γραμμές, όλοι μας περνάμε τέτοιες μέρες αλλά δυστυχώς κάποιοι άνθρωποι αισθάνονται έτσι διαρκώς.
Advertisment
Οι κοινωνιολόγοι αποκαλούν αυτή την κατάσταση “Αποξένωση”, η αντίθετη αίσθηση των ανθρώπων που αισθάνονται ότι είναι ένα με τον κόσμο. Ένας ισχυρός κυνισμός κάνει το άτομο να αισθάνεται απαισιόδοξο, ενώ επιπρόσθετα δυσκολεύεται να αποδεχτεί την ειλικρίνεια των άλλων. Οι άνθρωποι που αισθάνονται αποξενωμένοι, δεν βλέπουν τον εαυτό τους σαν μέρος της κοινωνίας. Απομακρύνονται και απομονώνονται κοινωνικά. Πολύ συχνά, το καταφέρνουν αυτό καταφεύγοντας στο αλκοόλ, στα ναρκωτικά ή στη φαντασία. Για αυτούς, αποτελούν εργαλεία αποκοπής από τα βάσανα της ζωής. Πολλοί μεγάλοι καλλιτέχνες, όπως ο Vincent van Gogh, εικάζεται ότι ανήκαν σε αυτή την ομάδα.
Μια μεγάλη έρευνα σε εφήβους των ΗΠΑ αποκάλυψε ότι ένας από τους έξι βασικούς λόγους που οι έφηβοι καταφεύγουν στην κατανάλωση αλκοόλ είναι επειδή τους παρέχει την αίσθηση ότι δραπετεύουν από τα προβλήματά τους. Τέτοια αποξενωμένα παιδιά, συνήθως, προέρχονται από οικογένειες με μειωμένη συναισθηματική διάδραση και σύνδεση. Συχνά, οι γονείς αυτών των εφήβων, είναι οι ίδιοι αποξενωμένοι από τους άλλους λόγω έλλειψης κοινωνικής ή επαγγελματικής επιτυχίας.
Τα άτομα που μετακομίζουν τακτικά, μπορεί επίσης να αναπτύξουν αίσθηση αποξένωσης. Πριν λίγα χρόνια, μια εκτεταμένη έρευνα σε 12χρονα παιδιά του Αεροπορικού πολεμικού προσωπικού των ΗΠΑ βρήκε ότι αυτά τα παιδιά με λιγότερες ρίζες στον τόπο κατοικίας τους, εκδήλωναν μια τάση απομόνωσης και αισθάνονταν διαφορετικά από άλλα παιδιά που είχαν πιο σταθερούς τόπους κατοικίας. Τα παιδιά που μετακινούνταν πιο τακτικά είχαν πιο χαμηλή αυτοεκτίμηση και έτειναν να αισθάνονται μεγαλύτερη ασφάλεια με ενήλικες παρά με συνομήλικους.
Advertisment
Γιατί αποξενώνονται οι άνθρωποι;
Ο διάσημος ψυχολόγος του Χάρβαρντ και ιδρυτής του μοντέρνου συμπεριφορισμού, B.F. Skinner, αποκάλεσε την αποξένωση “απώλεια πίστης”. Είδε την παραγόμενη απόγνωση αυτής της κατάστασης ως μια αίσθηση αμφιβολίας ή αποδυνάμωσης όπου οι άνθρωποι αισθάνονται ότι δεν μπορούν να αλλάξουν ή να επηρεάσουν τη μοίρα τους. Είπε χαρακτηριστικά
Δεν έχουν κάτι στο οποίο να πιστεύουν ή κάπου να αφοσιωθούν. Αυτή η κατάσταση συνθλίβει ανθρώπους με καλή θέληση.
Κανείς δεν γνωρίζει πραγματικά πως ξεκινάει η συμπεριφορά του κυνισμού ή της αποξένωσης. Κάποιοι λένε ότι έχει κοινωνική προέλευση και ότι απορροφούμε μισάνθρωπη στάση ζωής από τους άλλους. Οι Φροϋδικοί λένε ότι ο κυνισμός ξεκινάει νωρίς στη ζωή, πιθανότατα πριν την ηλικία των τριών ετών, ως αποτέλεσμα της μη εκπλήρωσης των στοματικών αναγκών. Ανεξάρτητα από την προέλευσή του, εάν κάποιος θέλει πραγματικά να αλλάξει, τότε, ο κυνισμός μπορεί να αντιστραφεί.
Οι νέοι που εντάσσονται σε κοινόβια ή αιρέσεις, συνήθως αντιπροσωπεύουν αυτόν τον τύπο αποξένωσης. Συνήθως πιστεύουν ότι η κοινωνία δεν μπορεί να εκπληρώσει την ανάγκη τους για ασφάλεια. Βλέπουν τον εαυτό τους ως διαφορετικό από αυτούς που ηγούνται της συμβατικής ζωής. Συνήθως όμως, αυτά τα άτομα έχουν τόσο υψηλές προσδοκίες από τις κοινότητές τους, που συχνά απογοητεύονται και εισέρχονται εκ νέου στη συμβατική κοινωνία.
Το παρακάτω τεστ βασίζεται στο έργο του Dr John Ray από το Πανεπιστήμιο New South Wales της Αυστραλίας ο οποίος αφιέρωσε τη ζωή του στη μελέτη της “Αποξένωσης”
[viralQuiz id=186]
