Το κάστρο που γκρεμίστηκε ονομαζόταν Eμπιστοσύνη

Η εμπιστοσύνη είναι ένα κάστρο που με τον καιρό μεγαλώνει και δυναμώνει. Όσο είσαι μέσα αισθάνεσαι άτρωτος, ότι κανείς δε μπορεί να σε προδώσει,

Το κάστρο που γκρεμίστηκε ονομαζόταν Eμπιστοσύνη

Η εμπιστοσύνη είναι ένα κάστρο που με τον καιρό μεγαλώνει και δυναμώνει. Όσο είσαι μέσα αισθάνεσαι άτρωτος, ότι κανείς δε μπορεί να σε προδώσει, ότι μπορείς να πορευτείς ακόμη και με κλειστά μάτια, όλα είναι ιδανικά. Χτίζεται πολύ δύσκολα, γιατί χρειάζεται επιμονή, υπομονή, ειλικρίνεια και χρόνο. Όπως όλα τα κάστρα, έτσι κι αυτό, αν δεν έχει τις απαραίτητες άμυνες, κάποια στιγμή θα πολιορκηθεί και θα «πέσει». Ένα παραπάτημα, ένα λάθος ή μια στιγμή αδυναμίας είναι αρκετά για να γκρεμίσουν αυτό που με τόσο κόπο και προσπάθεια έχεις χτίσει.

Έρχεται αυτή η μέρα. Όλα σκοτεινιάζουν. Ο ουρανός πέφτει πάνω στο κεφάλι σου και δε μπορείς να το πιστέψεις ότι ήσουν εσύ αυτός που προδόθηκε ή ότι ήσουν εσύ αυτός που πρόδωσε και, φυσικά, το κατάλαβες αφού είχε ήδη γίνει το κακό. Η επιπολαιότητα, η αδυναμία κι η ανειλικρίνεια άνοιξαν τη πόρτα στη ζήλια, την καχυποψία και τη φοβία κι αυτές ξεχύθηκαν μέσα και κατέκτησαν το κάστρο.

Advertisment

Αυτό που πάλευες να κρατήσεις τόσα χρόνια ακμαίο, καταστράφηκε μέσα σε μια μέρα, από ένα λάθος, από μια στιγμή αδυναμίας. Κι εσύ δεν ήσουν έτοιμος για κάτι τέτοιο, ειδικά τώρα που όλα πήγαιναν ρολόι, τώρα που το κάστρο είχε πάρει τα πάνω του και άκμαζε. Δε ξέρεις τι να κάνεις… να εγκαταλείψεις το πληγωμένο και κατεστραμμένο κάστρο σου και να ξεκινήσεις να χτίζεις κάποιο άλλο ή να το ρισκάρεις και να επενδύσεις σε αυτό, γιατί θεωρείς ότι αξίζει μια δεύτερη ευκαιρία;

Ξέρεις ότι, αν επενδύσεις, τίποτα δε θα είναι όπως πριν και τίποτα δε πρόκειται να ξεχαστεί. Έχεις ήδη πληγωθεί και πονέσει, έχεις χάσει τη γη κάτω από τα πόδια σου, έχεις πέσει από τα σύννεφα. Πάντα θα βλέπεις τις αρετές σου με καχυποψία και πάντα θα ζηλεύεις. Θέλει τεράστια ψυχικά αποθέματα για να πετάξεις τη ζήλια, τη καχυποψία και το φόβο έξω από το κάστρο και να καταφέρεις να εμπιστευτείς ξανά. Σκέφτεσαι ότι «Οτιδήποτε δε σε σκοτώνει, σε κάνει πιο δυνατό» και παρηγορείσαι. Έτσι, μπαίνεις σε πιο λογικούς ρυθμούς, σχεδιάζοντας πιο προσεχτικά τις επόμενες κινήσεις σου κι έχοντας πάντα έτοιμες τις άμυνες σου, γιατί φοβάσαι ότι κάποια στιγμή ίσως προδοθείς ξανά.

Και τελικά, δεν έχεις τον ίδιο ενθουσιασμό να ξαναχτίσεις αυτό που γκρεμίστηκε, γιατί ο φόβος λειτουργεί αποτρεπτικά σε αυτό. Θέλεις να προσπαθήσεις, αλλά δε μπορείς, γιατί το κεφάλι σου είναι γεμάτο με αρνητικά συναισθήματα κι απαισιοδοξία. Όμως, δεν έχει νόημα να προσπαθήσεις να χτίσεις κάτι, αν φοβάσαι ότι κάποια στιγμή αυτό θα πέσει.

Advertisment

Η ζωή είναι γεμάτη περιπέτειες και ιστορίες που περιμένουν να γραφτούν… γεμάτη από λάθη, αδυναμίες και προδοσίες, αλλά και από αγάπη, έρωτα και στοργή… γεμάτη από θυμό, πληγές και φόβο, αλλά και από ηρεμία, εμπιστοσύνη και μετάνοια. Εσύ διαλέγεις τι θα κρατήσεις και τι θα ξεφορτωθείς από αυτά. Όσο δύσκολο κι αν φαίνεται, εσύ διαλέγεις αν θα ξαναχτίσεις το κάστρο που γκρεμίστηκε και ονομαζόταν Εμπιστοσύνη.

Λάβετε καθημερινά τα άρθρα μας στο e-mail σας

Σχετικά θέματα

Μια “απλή” βόλτα
Πήγαινε με μάτια κλειστά και πνεύμα ανοιχτό και σώπα για μια στιγμή... επιτέλους σώπασε...
Θέλω να γράψω μα με πονάνε οι λέξεις... κι ας μην έχουν ακόμη ειπωθεί
Σχολικός εκφοβισμός: Η δύναμη της εκπαίδευσης και της συλλογικής δράσης για την αντιμετώπισή του

Πρόσφατα Άρθρα

Εναλλακτική Δράση