Η αλήθεια είναι πως με εντυπωσιάζουν ιδιαιτέρως τα εκπαιδευτικά προγράμματα που εφαρμόζονται στα σχολεία και δίνουν τη δυνατότητα στους μαθητές να ανοίγουν τους ορίζοντες τους έξω από τα παράθυρα της κοινωνίας και της χώρας μας.
Κάπως έτσι ενθουσιάστηκα μαθαίνοντας πως στην Ελλάδα και μάλιστα σε ένα δημόσιο σχολείο του Αμαρουσίου, εφαρμόζεται το πρόγραμμα του MUN (Model United Nations), το Μοντέλο δηλαδή των Ηνωμένων Εθνών. Θα ρωτήσει κανείς εύλογα τι είναι αυτό το πρόγραμμα. Φανταστείτε λοιπόν, μια μικρογραφία της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, που απαρτίζεται από μαθητές από κάθε μέρος του πλανήτη!
Advertisment
Το επιλεκτικό αυτό σχολικό πρόγραμμα αν και δεν είναι ευρέως γνωστό, εφαρμόζεται εδώ και 20 χρόνια στα ελληνικά σχολεία. Η αλήθεια είναι ότι στα δημόσια γυμνάσια και λύκεια δεν το συναντάμε συχνά. Ωστόσο η δουλειά που γίνεται και εκεί είναι εξίσου αξιέπαινη.
Έρευνα στα προβλήματα των «μεγάλων»
Σαν μια μικρογραφία του συμβουλίου του ΟΗΕ, τα παιδιά αναλαμβάνουν την διεξαγωγή έρευνας πάνω σε μεγάλα κοινωνικά, πολιτικά, οικονομικά ζητήματα και ζητήματα περιβάλλοντος, καταθέτοντας τις δικές τους προτάσεις για την επίλυση τους. Έτσι λοιπόν τα παιδιά αποκομίζουν σημαντικό κομμάτι γνώσης, μαθαίνουν να διαχειρίζονται μεγάλα ζητήματα έξω από τον μικρόκοσμο τόσο της ζωής, της ηλικίας αλλά όσο και της χώρας και πια σαν… διπλωμάτες μαθαίνουν να καταθέτουν προτάσεις για την επίλυσή τους, σε συνεργασία σε άλλους μαθητές με διαφοροποίηση στη γλώσσα, την κουλτούρα και τις αντιλήψεις.
Η Εναλλακτική Δράση συνάντησε δύο μαθήτριες του 6ου Λυκείου Αμαρουσίου, τη Σάρα και την Ισαβέλλα Ποπέσκου-Δρακοπούλου, οι οποίες παίρνουν μέρος στο πρόγραμμα και κατέγραψε τις εντυπώσεις τους.
Advertisment
Ισαβέλλα- Σάρα: Το πρόγραμμα αυτό είναι η προσομοίωση του συμβουλίου της κανονικής συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών, στο οποίο μαθητές από όλο τον κόσμο μπορούν να πάρουν μέρος και να εξετάσουν θέματα πολιτικά, οικονομικά, περιβαλλοντικά, τα οποία έχουν ήδη μελετηθεί από το κανονικό συνέδριο, αλλά έχουν σκοπό να βρουν καινούριες ιδέες και λύσεις.
Τα θέματα με τα οποία θα ασχοληθούμε τα επιλέγουμε μέσα από μια γκάμα θεμάτων για τους τομείς της πολιτικής, οικονομίας, περιβάλλοντος, νομικής, ενώ κάθε χρόνο στην Ελλάδα διεξάγεται και ένα ειδικό συνέδριο. Φέτος είχε θέμα την παγκόσμια πείνα, πέρυσι την παγκόσμια εκπαίδευση. Κάθε τομέας έχει τρία θέματα και οι μαθητές πρέπει να διεξάγουν έρευνα πάνω σε αυτά. Ουσιαστικά στο τέλος της έρευνας πρέπει να κατατεθεί μία έκθεση- resolution του θέματος. Μας ζητείται ουσιαστικά να βρεθούν λύσεις, είτε για να εξαλειφθεί ένα φαινόμενο, είτε για να μειωθεί.
Η σύσταση της έκθεσης είναι η εξής: στην αρχή δημιουργούμε τον πρόλογο που στην ουσία αναγνωρίζουμε το ζήτημα και έπειτα το αναλύουμε και καταγράφουμε τις προτάσεις μας. Η γλώσσα επιβάλλεται να είναι διπλωματική και ακαδημαϊκή, ενώ το επίπεδο γνώσης των αγγλικών είναι πολύ υψηλό. Εμείς έχουμε συμμετάσχει σε τρία συνέδρια έως τώρα. Εγώ (Ισαβέλλα) στα δύο πρώτα διάλεξα περιβαλλοντικά θέματα, ενώ στο τελευταίο διάλεξα αφοπλισμό. Εγώ (Σάρα) στο πρώτο συνέδριο ασχολήθηκα με πολιτικά θέματα, στο δεύτερο με θέματα παγκόσμιας υγείας και στο τρίτο πάλι με πολιτικά θέματα.
Πώς δουλεύουμε
Κάνουμε μία τεράστια έρευνα μέσω ίντερνετ, πάνω στις εφημερίδες της χώρας που αντιμετωπίζει το αντίστοιχο θέμα, στο site των Ηνωμένων Εθνών που έχει όλες τις αποφάσεις και πολλές πληροφορίες. Αρχίζουμε να ερευνούμε για να δρούμε τις αιτίες του ζητήματος. Για παράδειγμα ξεκινάμε τώρα για ένα θαλάσσιο ζήτημα να βρούμε το νομικό πλαίσιο του ζητήματος. Κοιτάζουμε τα στατιστικά στοιχεία. Καταγράφουμε το πώς έχει προσπαθήσει να αντιμετωπίσει το ζήτημα η διεθνής κοινότητα και έπειτα προτείνουμε λύσεις. Πρέπει να τις βρούμε μόνοι μας τις λύσεις και μάλιστα λύσεις που να είναι εφικτές.
Εγώ είμαι πολύ ντροπαλή και στην αρχή ήταν πολύ δύσκολο να μιλήσω. Είναι μία πρόκληση. Αυτό που μου αρέσει στο πρόγραμμα είναι ότι συζητάμε σοβαρά θέματα που υπάρχουν στον κόσμο και αφορούν πολλούς και ότι μπορώ και εγώ με κάποιον τρόπο να δώσουμε μία λύση
Ένας άλλος κόσμος…
Με την ενασχόληση και το διάβασμα, μας ανοίχτηκε ένας άλλος κόσμος. Βλέπουμε τα πράγματα τελείως διαφορετικά. Ποιο ξεκάθαρα. Είχαμε την ευκαιρία δηλαδή να γνωρίσουμε το πώς λειτουργεί ο πραγματικός κόσμος. Και έχουν αλλάξει πολλά και στην συμπεριφορά μας αλλά κυρίως στο πως σκεφτόμαστε αλλά και στο πως γράφουμε. Για παράδειγμα όταν ασχολείσαι με την πολιτική κατάσταση στο Κασμίρ και την Αίγυπτο καταλαβαίνεις πάρα πολλά.
Η επαφή με άλλους πολιτισμούς…
Σε κάθε συνέδριο που επίκειται μας δίνονται χώρες. Φέτος συμμετείχαμε σε ένα συνέδριο στην Ισπανία, όπου αντιπροσωπεύονταν η Ιορδανία, το Βέλγιο, η Αργεντινή και το Νεπάλ. Γίνεται κλήρωση και αναλαμβάνουμε την εκπροσώπηση της μίας εκ των συμμετεχόντων χώρες. Σε εμάς έτυχε το Βέλγιο. Πριν το συνέδριο ήρθε μια πρέσβειρα από την Ιορδανία στο σχολείο και μας μίλησε και είχαμε την ευκαιρία να κάνουμε ερωτήσεις και να λάβουμε απαντήσεις δια ζώσης. Οι χώρες όμως δεν έχουν τόση σημασία όσο τα θέματα. Βέβαια εάν είναι χώρες όπως η Ρωσία ή οι ΗΠΑ με αντικρουόμενες πολιτικές απόψεις έχει σημασία να ξέρουμε τι στάση θα κρατήσουμε.
Ενθουσιαστήκαμε…
Πραγματικά ήταν μία θαυμάσια εμπειρία να γνωρίσουμε και άλλα θέματα πέρα από τα σχολικά μαθήματα. Θεωρούμε ότι η πραγματική εκπαίδευση είναι αυτό που κάνουμε εκεί. Μαθαίνουμε τόσα πράγματα για θέματα που δεν ξέραμε καν πριν ότι υπάρχουν.
Το σχολείο στηρίζει δυνατά το πρόγραμμα….
Τόσο ο διευθυντής του 6ου Λυκείου Αμαρουσίου όσο και η καθηγήτρια των Αγγλικών που είναι υπεύθυνη για το πρόγραμμα Ε. Κωστοπούλου, κάνουν ό,τι καλύτερο μπορούν για να γίνει ολοκληρωμένη δουλειά με το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Έτσι λοιπόν μία φορά την εβδομάδα μετά το τέλος των διδακτικών ωρών, συναντιόμαστε και συζητάμε την πρόοδο της έρευνας, βοηθά ο ένας τον άλλον και αποφασίζουμε τι στάση θα κρατήσουμε για τα αντίστοιχα θέματα στο συνέδριο.
Ελένη Κωστοπούλου: η υπεύθυνη καθηγήτρια του προγράμματος του 6ου Λυκείου Αμαρουσίου:
«Το σχολείο μας συμμετάσχει σε διασκέψεις Μοντέλου Ηνωμένων Εθνών από το 2014-15, όταν και ενημερώθηκα από συνάδελφο σε άλλο σχολείο για την ύπαρξή τους. Ενθουσιάστηκα με την ευκαιρία που θα είχα να εμπλέξω τους μαθητές μου σε μια τόσο εποικοδομητική διαδικασία!
Η συμμετοχή σε ένα Model United Nations, αυξάνει το ενδιαφέρον των μαθητών, και των δασκάλων τους για τις διεθνείς σχέσεις και τα συναφή θέματα, βελτιώνει την ικανότητα τους να συμμετάσχουν στην επίλυση προβλημάτων, διδάσκει τις μορφές επίλυσης συγκρούσεων, βελτιώνει τις επικοινωνιακές τους ικανότητες, και δίνει την δυνατότητα για συναντήσεις με νέους ανθρώπους και νέες φιλίες.
Για περισσότερα από είκοσι χρόνια στην Ελλάδα, δάσκαλοι και μαθητές έχουν ωφεληθεί και απολαύσει αυτή την διαδραστική εκπαιδευτική εμπειρία. Δεν εμπλέκει μόνο τους νέους ανθρώπους στη μελέτη και στη συζήτηση των παγκόσμιων ζητημάτων, αλλά επίσης ενθαρρύνει την απόκτηση χρήσιμων δεξιοτήτων για την υπόλοιπη ζωή τους, όπως η έρευνα, ο γραπτός λόγος, η ρητορική, η επίλυση προβλημάτων και συγκρούσεων, η οικοδόμηση ομοφωνίας, ο συμβιβασμός και η συνεργασία».
Το debate…
Το συνέδριο έχει συγκεκριμένο πρόγραμμα. Την πρώτη μέρα γνωριζόμαστε και φτιάχνουμε συμμαχίες ως χώρες. Ξέρουμε τα βασικά για τη στρατηγική των χωρών και συζητάμε. Εκεί καλούμαστε να φτιάξουμε μια νέα φόρμα που θα έχει προτάσεις από όλες τις συμμαχίες. Η κάθε χώρα βάζει μία δικής της πρόταση.
Τη δεύτερη μέρα θα γίνει το λεγόμενο debate πάνω σε αυτή. Με τη δημιουργία συνήθως δύο συμμαχιών, η μία υπέρ της πρότασης και η άλλη κατά, αντιπαρατιθέμεθα επιχειρηματολογικά με προτάσεις. Για παράδειγμα όταν είχαμε θέμα τους τρόπους ανάκρισης στο Γκουαντάναμο, έπρεπε να ξέρουμε ποια χώρα ήταν υπέρ και ποια κατά και να φτιάξουμε συμμαχίες και έπειτα τις προτάσεις μας.
Το πρόγραμμα μας επηρέασε στο τι θέλουμε να γίνουμε όταν μεγαλώσουμε…
Σάρα: θέλω πολύ να ασχοληθώ με τη διπλωματία ή τα πολιτικά, γιατί πραγματικά μου άρεσε και μέσα από το πρόγραμμα νιώθω ότι ανήκω εκεί.
Ισαβέλλα: εγώ θέλω πολύ να ασχοληθώ με τα περιβαλλοντικά θέματα και τις θαλάσσιες επιστήμες. Εξάλλου τα έχω μελετήσει και δύο φορές στο συνέδριο.
Δεν μας φοβίζουν οι διαφορετικοί άνθρωποι…
Είναι το πιο ωραίο συναίσθημα. Ότι είμαστε σε έναν χώρο παιδιά από όλο τον κόσμο, από Ελλάδα, Αμερική, Αραβικά Εμιράτα κτλ και είμαστε όλα ίσα. Έχουμε έναν σκοπό και δουλεύουμε για αυτό. Και ουσιαστικά εκεί δεν μας χωρίζει τίποτε.
- MUN: Μαθητές σαν πραγματικοί διπλωμάτες! - 9 Μαΐου 2018
- Μαριάνα Τσάκοβα: «Στόχος μου το άνοιγμα του δρόμου στον άνθρωπο για την Αυτοΐαση» - 24 Μαρτίου 2018
- Πολυχώρος Χείρωνας: Με τα υλικά του χθες, παράθυρο στο σήμερα και το αύριο - 19 Μαρτίου 2018