Τόλμησα να… ονειρογευτώ!

Γυρνώντας πίσω τις μνήμες μου στα παιδικά μου χρόνια, μου έρχονται οι μυρωδιές από τα φαγητά της μητέρας μου, που είναι άρτια συνδεδεμένα με

Τόλμησα να... ονειρογευτώ!

Γυρνώντας πίσω τις μνήμες μου στα παιδικά μου χρόνια, μου έρχονται οι μυρωδιές από τα φαγητά της μητέρας μου, που είναι άρτια συνδεδεμένα με εκείνη και με τα χρόνια εκείνα. Θυμάμαι το κυριακάτικο τραπέζι, μαζευόμασταν όλοι η οικογένεια, η μητέρα έφτιαχνε τις σπεσιαλιτές της, παστίτσιο, κοκκινιστό με πουρέ από φρέσκια πατάτα, που μύριζε το βούτυρο και το τελείωμα του τραπεζιού ήταν πάντα το αγαπημένο της γλυκό, καρυδόπιτα με παγωτό. Κι όλα αυτά τα έφτιαχνε μόνη της. Πόσα συναισθήματα με γεμίζουν αυτές οι μνήμες; Μυρωδιές, γεύσεις, εικόνες από τα χρόνια της αθωότητας.

Στην καθημερινότητα της, δεν είχαν την ίδια απόλαυση της Κυριακής, ήταν στερεότυπα όπως όλων των άλλων παιδιών. Όσπρια την μια, λαδερά την άλλη, άντε και μια μακαρονάδα με κιμά (καλή μέρα εκείνη), ψάρια, χόρτα, μέχρι να φτάσει πάλι το τραπέζι της Κυριακής για να απολαύουμε τις νοστιμιές της.

Advertisment

Ήταν η παραδοσιακή της μαγειρική με περισσότερο ελαιόλαδο, πολύ τσιγάρισμα, με πολλά ζωικά λίπη, λιγότερα καρυκεύματα, χωρίς βότανα όχι και τόσο υγιεινή διατροφή για το στομάχι. Μεγαλώνοντας, άρχισαν οι γεύσεις να γίνονται μονότονες και άγευστες, με έπιασε ένας φόβος μήπως άρχιζα να χάνω την μαγειρική απόλαυση της κουζίνας της μητέρας μου.

Από την άλλη όμως δεν υπήρχε ποικιλία γεύσεων και αρωμάτων. Ενήλικας ποια ανεξάρτητος από την οικογενειακή εστία, τότε παντρεμένος άρχισα να γεύομαι την κουζίνα της συζύγου μου. Δεν έβρισκα όμως ιδιαίτερες διαφορές από την κουζίνα της μητέρας μου. Μονότονη και εκείνη η μαγειρική. Ήθελα να δοκιμάσω κάτι διαφορετικό. Ναι μεν το παλιομοδίτικο μου θύμιζε μαμά, μα είχα βαρεθεί να τρώω κοτόπουλο με πατάτες στο φούρνο με λίγο σκορδάκι και λεμόνι. Ήθελα να προσθέσω και άλλα μυρωδικά.

Από εκεί λοιπόν άρχισε να μου ξυπνά η επιθυμία να ασχοληθώ με τις γεύσεις. Άρχισα να πειραματίζομαι. Να διαβάζω, να μελετώ. Έμαθα για τα βότανα, επέκτεινα τις γνώσεις, πέρα από την μαγειρική. Εξέλιξα την ζωή μου και κατέληξα στο συμπέρασμα ότι είναι μια μεγάλη επιστήμη. Χημεία ενώσεων γεύσεων που δημιουργούν στο άνθρωπο απόλαυση και ευχαρίστηση.

Advertisment

Ένα ωραίο φαγητό καλό μαγειρεμένο, με έντονα αρώματα από μπαχαρικά και βότανα στην ποσότητα που πάει του φαγητού, μια κακή διάθεση την αλλάζει.

Άλλωστε όπως λένε και οι ψυχολόγοι ότι δεν ζούμε το τρώμε. Κι όλο αυτό με οδήγησε να ξεχωρίζω τις μυρωδιές, τα καρυκεύματα, μου έγινε πάθος, αγάπη.

Έμαθα με το καιρό να αναγνωρίζω καθετί που πηγαίνει σε οποιοδήποτε φαγητό. Που σημαίνει ότι μυρίζω να αναγνωρίζω το κάθε μυρωδικό. Το «φτιάχνω» πρώτα στο μυαλό μου και έπειτα στην κατσαρόλα. Αν προσθέσω λιγότερο καρύκευμα τι γεύση θα μου δώσει κι αν προσθέσω κάτι παραπάνω σε δόση πχ. ρίγανη, το φαγητό θα γίνει πιο βαρύ, θα πικρίσει. Οπότε έμαθα και τις ισορροπίες.

Τόλμησα να δοκιμάσω το Καγιέν στο φαγητό μου, γιατί κρατά τα μικρόβια σε καταστολή.

Τόλμησα να δοκιμάσω την Κανέλα Κεϋλάνης, που ανοίγει τα αγγεία.

Τόλμησα να δοκιμάσω το Τουρμερίκ (Κουρκουμάς) που δεν προσθέτει άρωμα και γεύση άλλα έχει όλα τα αντί (αντιμικροβιακό, αντικαρκινικό κ.α), που κάνουν καλό στο οργανισμό του ανθρώπου.

Τόλμησα να χρησιμοποιήσω το δυόσμο στα φασολάκια, που δίνει άλλη νοστιμιά στο φαγητό.

Τόλμησα να… τόσα πολλά που όλο αυτό με οδήγησε στον όταν γεύομαι ένα φαγητό, τα αρώματα και οι γεύσεις να με οδηγούν στο τόπο προέλευσης τους. Όταν μυρίζω την μαστίχα η σκέψη μου τριγυρνά στα μαστιχόδεντρα στης Χίου, η teja πάπρικα με ταξιδεύει στα μονοπάτια της Ουγγαρίας, η κάπαρη στα πετρώδη κυκλαδίτικα νησιά μας. Και πόσα άλλα ακόμα μέρη. Επομένως τρώγοντας ένα διαφορετικό φαγητό ο νους ταξιδεύει, έρχονται εικόνες για το που μπορείς να είσαι.

Όταν αρχίζεις να προσθέτεις γεύσεις αρχίζεις να προσθέτεις και καρυκεύματα. Οπότε η ζωή νοστιμεύει έτσι και αλλιώς όταν τρως ένα νόστιμο και διαφορετικό φαγητό αλλάζει η ψυχολογία σου. Τόλμησα να πειραματιστώ στις γεύσεις, γιατί οι γεύσεις της ζωής δίνουν χαρά, δίνουν ευτυχία, σου δημιουργούν στιγμές. Κι εκτός από τις γεύσεις, πρόσθεσα και υγεία στην ζωή μου.

Όλο αυτό με ωφέλησε κάπου, έτσι ήρθα κοντά στην επιχειρηματική μου ιδέα, ανοίγοντας κατάστημα με μπαχαρικά, βότανα. Με ένα καλό γεύμα έκλεισα μια επαγγελματική συμφωνία. Με ένα καλό γεύμα δημιούργησα μια φιλία. Με ένα καλό μαγειρεμένο δείπνο ερωτεύτηκα. Με ένα όμορφο τραπέζι, γιόρτασα, χάρηκα. Γεύσεις, χρώματα, αρώματα ντύνουν τις στιγμές της ζωή μου.

Μετά από το ταξίδι μου αυτό των γεύσεων και αρωμάτων, αν και έχω πολύ δρόμο ακόμα να κάνω θα συμβούλευα τους συνανθρώπους μου να τολμήσουν να νικήσουν τους φόβους τους, δημιουργώντας πάνω στο αντίθετό τους. Να μην φοβηθούν να σπάσουν τις προκαταλήψεις της παλιάς γενειάς και να εξελιχθούν.

Η διαδρομή αυτή είναι ερωτεύσιμη, το ταξίδι μοναδικό και για μένα η μαγειρική είναι έρωτας.

Λάβετε καθημερινά τα άρθρα μας στο e-mail σας

Σχετικά θέματα

«Και οι λέξεις φλέβες είναι. Μέσα τους αίμα κυλάει» | Γ. Ρίτσος
Οι πιο «τρομακτικές» μάσκες είναι εκείνες που δεν φαίνονται...
Η ζωή δεν φοράει φίλτρα, δεν στολίζεται για να πάρει like, δεν κάνει giveaway τον χρόνο της
Καμία φορά το να πληγώσεις πονάει περισσότερο από το να σε πληγώσουν

Πρόσφατα Άρθρα

Εναλλακτική Δράση