Συγκατοικούμε χρόνια πολλά, μάλλον εκ γενετής ή ίσως και νωρίτερα, όμως μόλις τους τελευταίους μήνες γνωριζόμαστε πραγματικά. Είσαι πολύ ξεχωριστός και σε καταλαβαίνω, σε νιώθω βαθιά όταν με επισκέπτεσαι, έχεις μια δύναμη που σταθεροποιεί – ακινητοποιεί και επαναπροσδιορίζει, με κάνεις να «επιστρέφω» στον εαυτό μου και στον άξονά μου. Μου υπενθυμίζεις τι θέλω και πόσο απέχω ή πόσα δεν κάνω, ώστε να πετύχω αυτά που θα με κάνουν ευτυχισμένη. Μπορώ να πω ότι με προστατεύεις.
Χαίρομαι που υπάρχεις και εμφανίζεσαι σιγά-σιγά, γιατί με βοηθάς να ξεμπερδευτώ και να με μάθω, όπως πριν λίγα χρόνια με τα συμπτώματα της αγχώδους διαταραχής στο γραφείο, όπως και τον περσινό Δεκέμβρη στο ταξίδι μου στο Βιετνάμ, όπως και παλιότερα τότε που όλα ήταν «ασχημάτιστα» και δεν μπορούσα να σε «αναγνωρίσω» και να γνωριστούμε. Ήσουν μπλεγμένος με το άγχος της επιβίωσης, το άγχος της απόρριψης, το ρίσκο, τη διαφορετικότητα, το σεξ και τα στερεότυπά του, τη χαρά, τον έρωτα, τους άντρες ακόμη και την επιτυχία.
Advertisment
Ξέρω τα σημεία του σώματός μου που σου αρέσει να τριγυρνάς και σε αυτά είναι η πρώτη μας επαφή, το πρώτο «γεια» που λες, η πρώτη απόδειξη της «επίσκεψής» σου. Όταν με επισκέπτεσαι, φοβάμαι, σκέφτομαι όλους τους φόβους μου μαζί, παίρνεις διαστάσεις ενός τρομερού γίγαντα από τον οποίο δεν μπορώ να ξεφύγω.
Το σώμα μου μυρμηγκιάζει, μου κόβονται τα χέρια και τα γόνατα, κάθε μου βήμα απαιτεί μεγάλη προσπάθεια και αγωνία. Ο αυχένας μου σφίγγει σαν κόμπος, νιώθω ότι το κεφάλι μου έχει μπει στον λαιμό, ότι κάποιος σφυροκοπάει τα μηνίγγια μου και το στομάχι μου αρνείται να φάει και να καταπιεί οτιδήποτε. Σκέφτομαι, σκέφτομαι, σκέφτομαι και δεν μπορώ να χαλαρώσω, να μείνω συγκεντρωμένη και να ολοκληρώσω κάτι που θέλω και να υποστηρίξω ό,τι πιστεύω.
Θα πρέπει να είσαι πολύ κοινωνικός και επιβλητικός, γιατί όλοι σε ξέρουν και σε υπολογίζουν. Μιας και γνωριζόμαστε θέλω να σου πω μερικά πράγματα για εμένα, ώστε η συνύπαρξη μας να είναι αρμονική, ενδιαφέρουσα και ισότιμη. Το σημείο επαφής μας είναι η αλλαγή, από εκεί άρχισαν όλα, από τότε που κάθε μου επιθυμία για άλλο δρόμο σε «προκαλούσε», με καθυστέρηση κατάλαβα πώς για μένα, Εσύ είσαι που σηματοδοτείς το πέρασμα από μια παλιά κατάσταση σε κάτι νέο, διαφορετικό.
Advertisment
Το διαφορετικό είναι το δικό μου, ο δικός μου τρόπος, η δική μου πρόταση συνύπαρξης και αυτό είναι που με ενώνει με τους άλλους πιο βαθιά και διεισδυτικά. Τώρα που η νοηματοδότηση όλων αυτών που αμφισβητούσα μέχρι τώρα και αλλάζει, βλέπω τα θετικά μου στοιχεία και καμιά αποδοκιμασία δεν καταγράφεται και δεν λειτουργεί ανασταλτικά.
Κρατάω την επαφή σε αυτό το ουσιαστικό επίπεδο γιατί μπορώ να είμαι ο εαυτός μου και να αναπνέω από επικοινωνία σαν αυτή που έχω ανάγκη. Όταν κάτι θα με επηρεάζει και θα με ταράζει περισσότερο, τότε εσύ θα εμφανίζεσαι για βοήθεια και προστασία. Θα είσαι σαν ο από μηχανής θεός ή ο υποβολέας στο θέατρο και έτσι εγώ δεν θα χάνω τα λόγια μου, ούτε θα «χάνομαι».
Όπως και στο θέατρο απαιτείται και από τους δύο μας μεγάλη οικονομία στις εμφανίσεις μας για την επιτυχία της παράστασης. Όσο λιγότερο εμφανίζεσαι, τόσο πιο ολοκληρωμένη και λαμπερή είμαι στην σκηνή. Θέλεις και Συ βέβαια τον χρόνο και τον χώρο σου για να εκφραστείς και να «ξεθυμάνεις». Σου τον δίνω. Σ’ αφήνω να εκφραστείς.
Αυτό το στάδιο με πονάει και με κάνει να αμφιβάλλω για τον εαυτό μου, τις επιλογές μου, όσους έχω εμπιστευτεί και έχω περάσει ωραία μαζί τους. Με αυτή μου τη συμπεριφορά μαθαίνεις για εμένα ότι είμαι υπομονετική και διαλλακτική, ότι έχω μεγάλη αγάπη για τη ζωή και την δημιουργία, μεγάλη ανάγκη αυτά να τα μοιράζομαι με άλλους και πιο πολύ με έναν σύντροφο.
Θα μου έκανες μεγάλο καλό να με βοηθούσες σε αυτό και να μου έδειχνες τον δρόμο, κάνοντας όσο γίνεται διακριτική την παρουσία σου. Είμαι γοητευτική και υπάρχουν κάποιοι που ενδιαφέρονται για εμένα και για αυτή τη μοιρασιά, ψάχνω τα λόγια που θα διοχετεύσουν την τόλμη μου ώστε να τον διεκδικήσω.
Επίσης, είμαι πολύ καλή επιστήμονας και θέλω να επιστρέψω στις σπουδές μου και σε παρακαλώ σταμάτα να μου λες συνέχεια πόσο δύσκολο είναι και πώς πέρασε ο καιρός. Σου απαντάω ότι τώρα ξέρω καλύτερα, καταλαβαίνω περισσότερα και είμαι πιο αποφασισμένη. Είμαι λιγότερο μπερδεμένη, τα ερωτήματα είναι ξεκάθαρα και οι συνθήκες θα βοηθήσουν ως προς αυτό.
Θα επιστρέψω στο Πανεπιστήμιο και ήδη οι πρώτες μου απόπειρες έγιναν καλοδεχούμενες. Θέλω να ξέρεις πως είμαι δυνατή και σίγουρη, το βλέμμα μου καθαρίζει και φωτίζεται, η φωνή μου βρίσκει τα κατάλληλα λόγια να πει αυτά που νιώθει και να ακουστεί. Είσαι τυχερός που συγκατοικείς μαζί μου, ό,τι μου δίνεις, με βοηθάει, με εξελίσσει.
Θα σε ακούω, σε ό,τι με εμποδίζεις και είσαι συντηρητικός, θα σε κοροϊδεύω και θα κάνω πλάκα μαζί σου. Κλείνοντας, σου λέω ένα μεγάλο ευχαριστώ, νομίζω πως πολλοί δεν θα σε ήθελαν στη ζωή τους, εγώ όμως ξέρω πως έχω έναν φύλακα άγγελο, ένα δυνατό συναίσθημα αντάξιο της δικής μου δύναμης, φαντασίας και ενσυναίσθησης, γι’ αυτό και θα τα καταφέρουμε και θα γίνουμε σοφοί και ευτυχισμένοι.
Πολυξένη Τσάτση – Photo: Author/Depositphotos
