Με παρέλαβε από το ξενοδοχείο για να με πάει στο χώρο που θα γινόταν η παρουσίαση του βιβλίου μου στη Λεμεσό. «Μελής ή Μέλιος, από τον Μενέλαο, το βασιλιά της Σπάρτης». Έτσι μου συστήθηκε. «Πώς πάνε τα πράγματα κύριε Μέλιο;,», τον ρώτησα.
«Νικόλα μου», έτσι με αποκαλούσε συνέχεια κι ας με γνώριζε 40 δευτερόλεπτα, «εντάξει είναι λίγο σφιγμένα αλλά έχουμε να φάμε, τα μεταφορικά μας, τις ανέσεις μας. Νικόλα μου, δεν παραπονιόμαστε. Αναφερόμαστε στην πραγματικότητα» (αυτό το αναφερόμαστε στην πραγματικότητα ως δικαιολογία για την μικρή δόση γκρίνιας, με έστειλε).
Advertisment
«Φίλοι μου ξέρεις χάθηκαν το ’74». Σιώπησε λίγο. Φάνηκε να συγκινήθηκε. Ήταν καταδρομέας ο κυρ. Μέλιος. 3 ολόκληρα χρόνια κράτησε το φανταριλίκι, με πόλεμο ενδιάμεσα. Οι επόμενες κουβέντες του με καθήλωσαν. Έβγαλα διακριτικά το κινητό και έγραφα ό,τι άκουγα:
«Θα ήμουν άδικος στον δημιουργό που μου έδωσε extension 45 χρόνια, αν παραπονιόμουν. Πώς το λένε; Παράταση ζωής. Νικόλα μου, όταν κοίταξα πάνω και είδα το τούρκικο αεροπλάνο είπα τι αδικία να είναι αυτός από πάνω μου, να βαράει τα φλογοβόλα βλήματα και εγώ εδώ κάτω να μην μπορώ να αντιδράσω. Έτσι ένιωσα. Έτσι στο λέω».
Ήταν εντυπωσιακό που ο κυρ. Μέλιος έμοιαζε να μην κρατά καμία κακία για τον τότε εχθρό. Ένιωθε όμως έντονα το αίσθημα της αδικίας. «Έλα κάτω ρε και αντιμετώπισέ με σαν άντρας», σαν να ήθελε να του πει. «Νικόλα μου, εκείνες τις μέρες, είπα τέλειωσα. Κι όμως. Είμαι ακόμα εδώ. Σκέψου να είσαι τελειωμένος και να έρθει κάποιος και να σου πει. Μην ανησυχείς. Έχεις άλλα 45 χρόνια.
Advertisment
Και καταπιάνεται με κάτι λεπτομέρειες ο κόσμος. Με τρίχες, με συγχωρείς. Με μικροπράγματα, με μικρότητες. Περί ανέμων και υδάτων. Νικόλα μου, πρέπει να την προστατέψεις τη ψυχή σου. Αν έχεις έναν κήπο και δεν τον φροντίσεις, δε θα γεμίσει παράσιτα; Κι η ψυχή θέλει φροντίδα».
Του είπα ότι διδάσκει μαθήματα ζωής και ότι στο επόμενο βιβλίο θα γράψω για αυτόν. «Ωχ. Την πάτησα. Παναγιά μου. Μα που έπεσα; Μα αλήθεια;», έλεγε και γελούσε τρανταχτά, μα ήταν σαν να έλεγε, «ωωω, τι όμορφα, πόσο χαίρομαι, ευχαριστώ». Βγάλαμε φωτογραφία. Μου έσφιξε το χέρι. Έσφιξα το δικό του.
Ευχαριστώ κύριε Μέλιο. Ευχαριστώ που «αναφέρεσαι στην πραγματικότητα» με τόσο καθηλωτικό τρόπο. Ένα λάθος μόνο έκανες. Το extension δεν κράτησε 45 χρόνια. Συνεχίζεται. Τα λέμε την επόμενη φόρα.
Photo: Author/Depositphotos
Τα βιβλία του Νικόλα Σμυρνάκη κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Διόπτρα και μπορείτε να τα βρείτε εδώ
Έργα του κυκλοφορούν ελεύθερα στο διαδίκτυο. Έχει διακριθεί σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς και έχει λάβει δύο βραβεία διαδικτύου (e-awards). Έχει υπάρξει ομιλητής στο TEDx και με τα σεμινάριά του στην Ελλάδα και στο εξωτερικό έχει απευθυνθεί σε χιλιάδες ανθρώπους. Τον εμπιστεύονται μεγάλοι ιδιωτικοί και δημόσιοι οργανισμοί.
Τα βιβλία του Η επιτυχία κρυβόταν στο κομοδίνο μου και Να ευτυχήσω για να πετύχω ή να πετύχω για να ευτυχήσω; (εκδόσεις ΔΙΟΠΤΡΑ) ήταν υποψήφια για τα βραβεία αναγνωστών το 2017 και το 2019 αντίστοιχα. Τόσο αυτά όσο και το βιβλίο-ημερολόγιο Γράψε τη δική σου Ιστορία έγιναν γρήγορα από τα ευπώλητα της κατηγορίας τους. Το τελευταίο του έργο έχει τίτλο Η ΑΛΗ8ΕΙΑ και προσκαλεί τον αναγνώστη σε ένα συναρπαστικό ταξίδι στις 8 Ανθρώπινες Ανάγκες.
Τυρίνος, ο κλέφτης φόβων είναι το πρώτο παραμύθι του που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΔΙΟΠΤΡΑ σε εικονογράφηση της Ναταλίας Καπατσούλια. Πρόσφατα ίδρυσε την IslandofMan Children Academy με απώτερο στόχο τα παιδιά να έρθουν σε επαφή με έννοιες που αν τις είχαμε διδαχθεί στο σχολείο, θα μπορούσαν να αποτελέσουν το θεμέλιο για μια καλύτερη ζωή κι έναν πιο όμορφο κόσμο.
Όραμά του είναι να βοηθήσει ανθρώπους σε όλο τον κόσμο να βρουν τον σκοπό τους και να τους εξοπλίσει με τα μέσα που είναι απαραίτητα για να τον πραγματοποιήσουν.
- Νικόλας Σμυρνάκης: “Αλλαγή… ευλογία ή κατάρα;” - 3 Σεπτεμβρίου 2021
- Τοξικές σχέσεις: Υπάρχει λύση; - 14 Ιουνίου 2021
- Για να βελτιώσεις τον εαυτό σου χρειάζεται πρώτα να τον αποδεχτείς - 13 Απριλίου 2021
