Το να έχουμε θετική στάση όταν μιλάμε με άλλους, μπορεί να μας ανταμείψει με τρόπους που δεν φανταζόμαστε καν εκείνη τη στιγμή. Αυτό μας το απέδειξε ένας πολύ καλός φίλος μας, ο Αλ Σίζερ. Ο Αλ, που ζει στο Πόρτλαντ, αποφάσισε μια Παρασκευή πρωί, μετά από μια ιδιαίτερα επιτυχημένη επαγγελματική εβδομάδα, να προσφέρει στον εαυτό του μια ανταμοιβή. (Σας συστήνουμε να ανταμείβετε τον εαυτό σας άμεσα για οτιδήποτε κρίνετε ότι έχετε καταφέρει πολύ καλά).
Στο Πόρτλαντ υπάρχει ένα εξαιρετικό εστιατόριο, το Ντέζις. Ο Αλ αποφάσισε να πάει εκεί, αλλά όταν έφτασε είδε ότι η ουρά για τραπέζι ήταν τεράστια, οπότε κάθισε στο μπαρ. Δίπλα του καθόταν ένας σκυθρωπός, λιγομίλητος άντρας, φανερά κλεισμένος στον εαυτό του, που έδειχνε με τη στάση του τι δεν ήθελε να τον ενοχλήσουν. Ο Αλ έχει μια έμφυτη ζωηρότητα, κάτι το αφοπλιστικά παιδικό στο χαρακτήρα του. Έπιασε κουβέντα στον τύπο και τελικά κατάφερε να τον κάνει να του ανοιχτεί.
Advertisment
Έφαγαν μαζί, μιλώντας πάνω από δύο ώρες. Ξαφνικά, ο Αλ συνειδητοποίησε τι ώρα ήταν και είπε ότι είχε διάφορα ραντεβού. Έδωσε στον άντρα την κάρτα του και πήρε τη δική του, χωρίς να περιμένει ότι θα τον ξαναέβλεπε ποτέ.
Τη Δευτέρα το πρωί, ο ίδιος άντρας πήγε στο γραφείο του Αλ και, με δάκρυα στα μάτια, του είπε ότι του είχε σώσει τη ζωή. Ο Αλ έμεινε άναυδος. Και τότε ο τύπος του διηγήθηκε την ιστορία του.
Αποδείχτηκε ότι εκείνο το πρωί που είχαν φάει παρέα, ο άντρας αυτός είχε έρθει από το γιατρό του, που του είχε ανακοινώσει ότι οι ακτινογραφίες του έδειχναν πως έπασχε από ανίατη ασθένεια, η οποία θα γινόταν εξαιρετικά οδυνηρή προς το τέλος.
Advertisment
Ο άνθρωπος αποφάσισε ν’ αυτοκτονήσει την ίδια κιόλας μέρα. Αλλά, πριν το κάνει, σκέφτηκε ν’ απολαύσει ένα τελευταίο καλό γεύμα και πήγε στο Ντέζις. Εκεί έπεσε πάνω στον Αλ, που του μίλησε τόσο τρυφερά και τόσο θετικά που στο τέλος αποφάσισε ότι δεν είχε δικαίωμα να στερήσει από τη γυναίκα του και τα παιδιά του την ύπαρξή του τους λίγους μήνες ζωής που του απέμεναν.
Εκείνη την ίδια Δευτέρα όμως, είχε επισκεφτεί ξανά το γιατρό του και έμαθε ότι οι ακτινογραφίες του είχε μπερδευτεί με κάποιου άλλου. Τελικά, είχε μια απλή συστροφή του παχέος εντέρου και όχι θανάσιμη ασθένεια. Ο άνθρωπος έκλαιγε από συγκίνηση, γιατί αν δεν είχε βρεθεί κοντά του ο Αλ, μπορεί τώρα να ήταν νεκρός. Ποτέ δεν ξέρουμε τι μπορεί να σημάνει ένας καλός λόγος μας για κάποιο συνάνθρωπό μας.
Απόσπασμα από το βιβλίο των Jack Canfield & Mark Victor Hansen με τίτλο «Τόλμησε και θα νικήσεις» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα. Μπορείτε να το βρείτε εδώ
