Τις προάλλες η γυναίκα μου κι εγώ ξεσπάσαμε σε κάτι φοβερά γέλια. Γελάσαμε τόσο πολύ που δάκρυσαν τα μάτια μας. Η Κρις είπε: «Αυτό πρέπει να μας το έστειλε ο Θεός». Αναφερόταν στο γεγονός ότι είχαμε περάσει κάμποσες ώρες συμμαζεύοντας το σπίτι και βάζοντας στη θέση τους τα πράγματα. Παρά την επίμονη προσπάθειά μας όμως, το μόνο που καταφέραμε ήταν να αυξήσουμε το χάος που μας περιέβαλλε!
Όχι, δεν είμαστε ανίκανοι να βάλουμε τάξη μέσα στο σπίτι. Απεναντίας, είμαστε και οι δύο αρκετά ικανοί (και έμπειροι) στην καθαριότητα και την τακτοποίηση. Το πρόβλημα ήταν ότι το καθένα από τα παιδιά μας είχε προσκαλέσει έναν φίλο του. Το ένα από τα παιδιά έφερε λάσπη στην κουζίνα την ώρα που η Κρις ήταν απασχολημένη να καθαρίζει μια ντουλάπα (ο ένοχος είχε προφανώς ξεχάσει την πολιτική μας «όχι παπούτσια μέσα στο σπίτι»).
Advertisment
Τα άλλα δύο παιδιά προσπαθούσα να πάρουν κάτι από την ντουλάπα της κόρης μου όταν – μπάμ!- τα μισά παιχνίδια έπεσαν στο πάτωμα. Εγώ ήμουν στη σοφίτα προσπαθώντας να βάλω μέσα σε κούτες κάποια πράγματα που θέλαμε να ξεφορτωθούμε, όταν ξαφνικά υποχώρησε το πάτωμα και βρέθηκα με τα πόδια μου κρεμασμένα από την οροφή του δωματίου.
Το χάος έμοιαζε να βασιλεύει σε κάθε χώρο του σπιτιού. Ήταν φανερό ότι είχαμε να κάνουμε με μία από εκείνες τις μέρες που όλα πάνε στραβά! Είμαι σίγουρος ότι έχετε κι εσείς βιώσει παρόμοιες εμπειρίες στο σπίτι σας.
Σε τέτοιες περιπτώσεις μπαίνετε στον πειρασμό να αντιμετωπίσετε τα πράγματα σοβαρά και να εκνευριστείτε. Οι περισσότεροι υποκύπτουμε σε μια σχεδόν αυτόματη αντίδραση να σκεφτούμε πόσο άδικη είναι η ζωή και πόσο μάταιες είναι οι προσπάθειες που καταβάλλουμε. Σε ανάλογες αγχωτικές και ενοχλητικές καταστάσεις θυμόμαστε πόσες φορές στο παρελθόν συνέβησαν τα ίδια και πόσο πιθανό είναι να ξανασυμβούν στο μέλλον. Βεβαίως είναι περιττό να σας πω ότι αυτές οι σκέψεις δεν σας ωφελούν καθόλου.
Advertisment
Ένας από τους πιο αποτελεσματικούς τρόπους για να μην ενδώσετε στην κακή διάθεση είναι να κάνετε ένα βήμα πίσω και να δείτε την αστεία πλευρά της υπόθεσης. Όπως είπε η Κρις: «Αν κάποιος μας παρακολουθούσε κρυφά, θα είχε πέσει κάτω από τα γέλια!» Τότε ακριβώς είδαμε και οι δύο πιο ανάλαφρα την όλη κατάσταση.
Μήπως αυτό σημαίνει ότι δεν μας ένοιαζε η αναστάτωση; Φυσικά και μας ένοιαζε. Αν μη τι άλλο, η Κρις κι εγώ είμαστε μανιακοί με την τάξη· και οι δύο χαιρόμαστε να έχουμε ένα καθαρό και τακτοποιημένο σπίτι. Παρ’ όλα αυτά, υπάρχουν φορές που δεν μπορείτε να ελέγξετε καθόλου το περιβάλλον σας – ειδικά αν έχετε παιδιά.
Μερικές φορές το σπίτι σας είναι κέντρο διερχομένων, άλλοτε συμβαίνουν συγχρόνως πολλά μαζί και κάποιες στιγμές δεν έχετε καθόλου χρόνο. Δεν εννοώ φυσικά να μην προσπαθείτε να διατηρείτε την τάξη στο σπίτι σας – απλώς θέλω να σας υπενθυμίσω ότι είστε άνθρωποι και υπάρχουν όρια στα πράγματα που μπορείτε να κάνετε.
Το να βλέπετε την αστεία πλευρά στις άκαρπες προσπάθειές σας διώχνει την πίεση και το στρες σας. Αντί να τρέχετε γεμάτοι αγωνία για να προλάβετε να «τα κάνετε όλα», συμφιλιωθείτε με το γεγονός ότι ακόμα κι αν ξεσκονίσετε το τραπέζι, αυτό θα διατηρεί το σπίτι καθαρό και τακτοποιημένο, αλλά σας επιτρέπει να διαμορφώσετε μια άλλη οπτική και σας κάνει να νιώθετε καλύτερα. Χωρίς να μειώνει τη σημασία της τάξης και της καθαριότητας, σας υπενθυμίζει να μην παίρνετε τόσο σοβαρά το νοικοκυριό και τις ευθύνες του.
Απόσπασμα από το βιβλίο του Richard Carlson με τίτλο «Μη βασανίζεστε για μικροπράγματα» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πεδίο. Μπορείτε να το βρείτε εδώ
Photo: Author/Depositphotos
