Πότε το ψέμα μεταμορφώθηκε σε συνώνυμο της αφοσίωσης;
Πότε το τέλος αυτού, έγινε λάβαρο της προδοσίας;
Advertisment
Πότε το να σ ‘αγαπούν, συνεπαγόταν ψευδαισθήσεις;
Από πάντα θα μου πεις κι αρνούμαι τη σκέψη να ακολουθήσω. Κοιτώντας γύρω, η ενοχή, η ανοχή, ο συμβιβασμός, τα πρέπει και οι οφειλές κατέχουν κυρίαρχο ρόλo ανάμεσά μας. Δίκιο έχεις.
Έλα μαζί μου. Στάσου για λίγο πλάι. Άκου… η τελευταία λέξη, “αγαπούν”. Ουσιαστικό, “αγάπη”. Νόημα και γνώση, σε πέντε μόλις γράμματα.
Advertisment
Τα πιο ωραία… εκείνα που δε μας τα ‘μάθαν τα βιβλία.
Αγαπώ για μένα, σημαίνει δίνω. Όχι, δε περιμένω αντάλλαγμα.
Αγαπώ για μένα, σημαίνει βοηθώ. Όχι, δε περιμένω αναγνώριση.
Αγαπώ για μένα, σημαίνει πραγματοποιώ. Όχι, δε περιμένω συμμετοχή.
Αγαπώ για μένα, σημαίνει προσπαθώ. Όχι, δε περιμένω επιβράβευση.
Αγαπώ για μένα, σημαίνει κατανοώ. Όχι, δε περιμένω ανοχή.
Αγαπώ για μένα, σημαίνει προειδοποιώ. Όχι, δε περιμένω ενοχή.
Αγαπώ για μένα, σημαίνει ελευθερώνω. Όχι, δε περιμένω επιστροφή.
Αγαπώ για μένα, σημαίνει αλήθεια. Όχι, δε περιμένω αποδοχή.
Αγαπώ για μένα κι έτσι μπορώ και θέλω να αγαπώ και εσένα.
Βλέπεις, σαν τη λέξη αισθανθείς, σαν σκοπό και ύπαρξη τη κάνεις, την ανταμοιβή θα λάβεις.
Ναι, τούτη να τη περιμένεις. Θα ‘ρθει.
Έως τότε, απομακρύνσου.
Τα παρακάτω κράτα και αναλογίσου….
«Σταμάτησαν να σου λένε ψέματα, όχι να σ’ αγαπούν. Κι εσένα σου φαίνεται πως σταμάτησαν να σ’ αγαπούν…» – Αντόνιο Πόρτσια
Αντιγόνη Μπάσιου
