,

Η σημασία του ταξιδιού σε έναν κόσμο που παίρνει όλο και μεγαλύτερες αποστάσεις

της Morgan Jerkins Η ιδέα του να ξαναμπώ σε αεροπλάνο με τρομοκρατεί, αλλά ξέρω πως θα το κάνω ξανάAdvertisment Αν και έχω μια συνεχή

Η σημασία του ταξιδιού σε έναν κόσμο που παίρνει όλο και μεγαλύτερες αποστάσεις

της Morgan Jerkins

Η ιδέα του να ξαναμπώ σε αεροπλάνο με τρομοκρατεί, αλλά ξέρω πως θα το κάνω ξανά

Advertisment

Αν και έχω μια συνεχή βαθιά λαχτάρα για περιπλάνηση και ταξίδια από την Άνοιξη, είμαι τρομοκρατημένη στη σκέψη του να ξαναμπώ σε αεροπλάνο. Σκεφτείτε το. Σκεφτείτε τον περιορισμένο χώρο στον οποίο χρειάζεται να μπούμε. Σκεφτείτε τον αέρα που κυκλοφορεί στην καμπίνα και την αναπνοή των άλλων επιβατών, καθώς και την ευκόλως μεταδιδόμενη ψυχολογία τους (θυμός, άγχος, ανυπομονησία).

Σε αρκετές στιγμές κατά τη διάρκεια της πανδημίας, έχω αναρωτηθεί: πότε θα μπορέσουμε να ταξιδέψουμε ελεύθερα ξανά. Τα ταξίδια είναι ένα βασικό κομμάτι της ζωής μου. Τον προηγούμενο Οκτώβρη, δίδασκα δημιουργική γραφή στο Πανεπιστήμιο του Leipzig στη Γερμανία και περνούσα πολλές μέρες επισκεπτόμενη μέρη όπως τις Βρυξέλλες, τη Ζυρίχη, το Άμστερνταμ, το Κάιρο, τη Ρώμη, την Κοπεγχάγη. Κατά μέσο όρο, έμπαινα σε σχεδόν 4 αεροπλάνα την εβδομάδα, άγγιζα τις θέσεις, τα πόμολα, αντάλλασσα έγγραφα.

Δεν φορούσα γάντια, ούτε κουβαλούσα μαζί μου αντισηπτικό. Δεν φορούσα μάσκα. Τότε δεν υπήρχε ο κορονοϊός στη ζωή μας, ούτε και στο μυαλό μας. Τώρα ζω στη Νέα Υόρκη, όπου εργάζομαι από το σπίτι και πλένω προσεκτικά κάθε τι που αγοράζω από τον Μάρτιο. Εδώ, μόλις πρόσφατα άρχισαν και οι μικρές επιχειρήσεις να ανοίγουν ξανά μετά από μήνες οικονομικής ζημίας.

Advertisment

Όταν είμαι στρεσαρισμένη, μου αρέσει να ταξιδεύω. Λατρεύω να πηγαίνω σε ένα άγνωστο μέρος, όπου κανείς δεν με ξέρει και δεν νιώθω περιορισμένη από κανενός τις προσδοκίες για το τι πρέπει να είμαι και να μην είμαι. Λαχταρώ να προσθέτω κι άλλες χώρες στη λίστα μου.

Τα ταξίδια είναι ο δικός μου τρόπος να δείξω στον εαυτό μου ότι τον αγαπώ και τον φροντίζω. Μου αρέσουν οι μικρές ή μεγάλες αποδράσεις, όπου μπορώ να παρατηρώ τον κόσμο και να απολαμβάνω ένα κοκτέιλ στη Βαρκελώνη ή έναν καφέ σε κάποια μικρή πόλη της Γαλλίας.

Ξεκίνησα την καραντίνα με μια αίσθηση λαχτάρας για άγγιγμα, για επαφή. Τώρα, σκέφτομαι την επαφή με μεγαλύτερο βάθος και ευαισθησία από πριν. Δεν είναι μόνο ποιος/α με αγγίζει, αλλά ποιον ή τι αγγίζω εγώ η ίδια. Ταξιδεύω για να εξερευνήσω, αλλά επίσης ταξιδεύω για να συνδεθώ και να ανακαλύψω.

Όταν ταξιδεύω, μαθαίνω τόσα πολλά για τον εαυτό μου, όπως τον βαθμό θάρρους μου ή τα όρια μου στην περιπέτεια. Αλλά επίσης γνωρίζω ότι η ελευθερία της μετακίνησης δεν είναι τόσο εύκολη για μια Μαύρη Αμερικανίδα όπως εγώ. Υπάρχουν κίνδυνοι, τόσο γνωστοί όσο και άγνωστοι όπου κι αν πάω, έτσι όταν επιστρέφω σπίτι σώα και αβλαβής, το αντιλαμβάνομαι αυτό ως επίτευγμα.

Τώρα με όλα όσα συμβαίνουν στον κόσμο, αναρωτιέμαι πότε θα ξανανιώσω αυτό το ιδιαίτερο και πολύτιμο συναίσθημα που συνοδεύει το κάθε είδους ταξίδι μου. Αλλά τουλάχιστον έχω χρόνο να προετοιμαστώ και να αλλάξω τον τρόπο που σκέφτομαι για το άγγιγμα. Όλοι χρειάζεται να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε προσεκτικότερα τι σημαίνει η ελευθερία του να ταξιδεύουμε και τι σημαίνει να κινούμε το σώμα μας από το ένα μέρος του πλανήτη στο άλλο.

Ήμουν απρόσεκτη με τα δημόσια μέρη στα οποία κινούμουν, στις επιφάνειες που άγγιζα όσο ταξίδευα, και δεν θα είμαι πια. Θα έχω μαζί μου μάσκα, γάντια και αρκετά αντισηπτικά. Θα καθαρίζω τη θέση μου, τις οθόνες που πιάνω, το παράθυρο που ακουμπώ, τα χέρια μου. Θα προσέχω πολύ όταν μπαίνω και βγαίνω από μια δημόσια τουαλέτα.

Δεν πρέπει και δεν μπορούμε να ξεχάσουμε τι φέρνει ένα ταξίδι στην ψυχή μας – ακόμα και ο σχεδιασμός και η προσδοκία αυτού – και πόσο πολύ συνδεόμαστε με τον κόσμο γύρω μας. Εγώ προσωπικά θα συνεχίσω να είμαι ταξιδιώτισσα και μετά την πανδημία, απλώς μια διαφορετική, πιο προσεκτική ταξιδιώτισσα του κόσμου.

Λάβετε καθημερινά τα άρθρα μας στο e-mail σας

Σχετικά θέματα

«Πωλητής για μία ώρα»: Οι καλλιτέχνες που στήριξαν το περιοδικό Σχεδία
Ζευγάρι νομάδων μελισσοκόμων ταξιδεύουν τα μελίσσια τους στα σχολεία της βόρειας Ελλάδας
«Απλώς κάντε το»: Η συμβουλή ενός 94χρονου με φυσική κατάσταση εφήβου
Μαθητής λυκείου από την Αλεξανδρούπολη πήρε πλήρη υποτροφία στο Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια!

Πρόσφατα Άρθρα

Εναλλακτική Δράση