Εκείνη η αγάπη… όταν μου άπλωνες το χέρι γιατί η ζωή αποφάσισε το «πάνω» να το ανέβουμε μαζί

Βράδυ πάλι σε έφερα στο νου μου, τις ώρες που δεν μπορώ να κάνω αλλιώς τις ώρες που αισθάνομαι γυμνός, μπροστά σε κάθε ψέμα

Εκείνη η αγάπη... όταν μου άπλωνες το χέρι γιατί η ζωή αποφάσισε το «πάνω» να το ανέβουμε μαζί

Βράδυ πάλι σε έφερα στο νου μου, τις ώρες που δεν μπορώ να κάνω αλλιώς

τις ώρες που αισθάνομαι γυμνός, μπροστά σε κάθε ψέμα που φτιάχνω.

Advertisment

Αυτές τις ώρες σε κοιτάω που κοιμάσαι και μια ερώτηση χώνεται πάντα στο μυαλό μου

παίζοντας βασανιστικά με το φόβο της έκφρασης που με κυριεύει.

~~~~~

Advertisment

Πες μου κάτι: Σε κάνω ευτυχισμένη;

Έστω και κάποιες μικρές στιγμές που πάντα τις κρατάς για σένα.

Τις στιγμές που είμαστε κοντά αλλά στη γνώριμη απόσταση

Τις φορές που μπορεί να χαμογέλασες και να σκέφτηκες: «Αξίζει τον κόπο»

~~~~~

Πες μου κάτι: Μπορώ να γεμίσω τον κόσμο σου;

Εκείνο τον κόσμο σου… που μπήκα στα κρυφά και δεν θέλησα ποτέ να βγω

Τον κόσμο σου που με κάνει να πιστεύω πως αξίζει να φτιάξω κι εγώ έναν τέτοιο

για να χωράς κι εσύ και να με επισκέπτεσαι όταν σου λείπει το εμείς

~~~~~

Πες μου κάτι: Με αγάπησες ποτέ αληθινά;

Εκείνη την αγάπη που να μην κοιμάσαι τα βράδια αν δεν ακούσεις ότι είμαι καλά

Την αγάπη που με έβλεπες όταν χανόμουν και γινόμουν κάποιος άλλος

Εκείνη την αγάπη που με έβλεπες να πέφτω στο κενό και μου άπλωνες το χέρι

Γιατί η ζωή αποφάσισε το «πάνω» να το ανέβουμε μαζί

~~~~~

Πες μου κάτι: Έχει χτυπήσει ποτέ η καρδιά σου δυνατά όταν κοιταζόμαστε στα μάτια;

Εκείνο τον χτύπο που σου δείχνει ότι αυτό που θες είναι μπροστά σου

Τον χτύπο που σου θυμίζει ότι γι΄αυτόν τον άνθρωπο αξίζει να χτυπάει η καρδιά σου

~~~~~

Πες μου κάτι: Με έχεις φέρει ποτέ τα βράδια στο νου σου;

Τα βράδια που νιώθεις μισός και ψάχνεις να γεμίσεις το κενό με κούφια λόγια

Τα βράδια που σκέφτηκες πως δεν ξέρεις αν είσαι αρκετός ή λίγος

~~~~~

Οι απαντήσεις εδώ δεν δίνονται αλλά είναι σαν να τις έχω πάρει,

τις ξέρω ήδη μα κρύβονται σε κουτιά και χρονοντούλαπα

σε μνήμες και αλήθειες που δεν δέχτηκες ποτέ, γιατί χαλούσαν τον καθρέφτη

Όσα ρωτάω είναι όσα θέλω εγώ να πω, αλλά μου είναι ακατόρθωτο

Οι λέξεις μου δεν είναι από αυτές που βγαίνουν απ’ το στόμα,

δεν με αφήνει άλλωστε αυτό που είμαι… αλλά το παλεύω

Γι΄αυτό στα γράφω, γιατί έτσι έμαθα.

Σε γραμμές και μελάνια να προσπαθώ να κοιτάξω στα μάτια αυτόν τον καθρέφτη.

Π. Μ

Λάβετε καθημερινά τα άρθρα μας στο e-mail σας

Σχετικά θέματα

«Μην έρχεσαι κοντά» σου λέγανε κάθε φορά που άπλωνες το χέρι σου...
Οι "αόρατοι άνθρωποι" που ζουν ανάμεσά μας, δεν είναι απλά νούμερα… είναι άνθρωποι
Ο άνισος εχθρός... ένα αφιέρωμα για όσους έφυγαν νωρίς
Όταν το τραύμα γίνεται θαύμα!

Πρόσφατα Άρθρα

Εναλλακτική Δράση