Κάποιες μέρες είναι καλύτερες από τις άλλες, αλλά αν είστε ενσυναισθητικοί, θα γνωρίζετε ότι τις περισσότερες μέρες νιώθουμε έντονα τον πόνο των άλλων ανθρώπων. Περιτριγυριζόμαστε από ανθρώπους που αγαπάμε και ενδιαφερόμαστε γι’ αυτούς βαθιά, όμως νιώθουμε ότι υπάρχει ένα είδος αποσύνδεσης. Είναι σαν να μην ανήκουμε ανάμεσά τους. Νιώθουμε τον πόνο τους, γίνεται δικός μας, αλλά επίσης νιώθουμε μοναξιά.
Οι ενσυναισθητικοί καταλαβαίνουν τους άλλους από την δική τους θέση, το δικό τους σημείο αναφοράς, και ταυτόχρονα νιώθουν τόσο απόμακροι, σαν να ζουν σε μια φούσκα. Νιώθουν ορισμένες φορές σα να είναι οι αφηγητές του κόσμου αυτού.
Advertisment
Το να γνωρίζουν τα πάντα, αλλά να είναι ανίκανοι να κάνουν τη σύνδεση, να είναι ανίκανοι να γίνουν κατανοητοί από τους άλλους. Κουβαλούν μαζί τους εκείνες τις πληγές, εκείνη τη μοναξιά επειδή δεν θέλουν να ενοχλούν τους άλλους γύρω τους.
Αισθάνονται όλες τις ενέργειες, όλα τα συναισθήματα, τα απορροφούν σαν σφουγγάρια. Καταφεύγουν μέσα τους, γι’ αυτό και πολλές φορές επιζητούν εκείνη μοναξιά – ώστε να μπορέσουν να επαναφορτίσουν τις μπαταρίες τους. Για να μπορέσουν να διαχειριστούν αποτελεσματικά τη θλίψη και το άγχος.
Είναι επειδή γνωρίζετε τον εαυτό σας τόσο καλά που δεν μπορείτε να ταιριάξετε. Αισθάνεστε σα να μην ανήκετε και συχνά αυτή η αίσθηση σας ταλαιπωρεί και σας πληγώνει.
Advertisment
Όμως, οι ενσυναισθητικοί άνθρωποι είναι εξαιρετικά δυνατοί. Κουβαλούν το φορτίο του κόσμου. Το διαισθάνονται, το καταλαβαίνουν. Μπορείτε να βοηθήστε τόσους πολλούς ανθρώπους μόνο και μόνο μέσω της κατανόησης.
Μπορείτε να τους παρέχετε στήριξη, αλλά για να το πετύχετε, χρειάζεται να βοηθήσετε πρώτα τον εαυτό σας. Να ανακτήσετε την ενέργειά σας. Μπορεί ποτέ να μη νιώσετε ότι ανήκετε σε ένα συγκεκριμένο σημείο, ανάμεσα σε συγκεκριμένους ανθρώπους, αλλά η αποστολή σας δεν είναι αυτοί.
Η αποστολή σας είναι να κάνετε την αλλαγή, να βοηθήσετε, να κατανοήσετε αυτό που οι άλλοι δεν μπορούν. Αποδεχτείτε και αγκαλιάστε το. Δεν δίνεται έτσι απλά και εύκολα στον καθένα. Υπάρχει ένας λόγος που οι κορυφές των βουνών είναι τόσο μοναχικές, έτσι δεν είναι;
Nora Connel
