Κάποτε φτάνει μια ώρα, αυτή του απολογισμού.
Και τότε, αναρωτιέσαι τι έδωσες, τι πήρες και εντέλει τι έμεινε.
Advertisment
Βλέποντας τα πράγματα από μεγάλη απόσταση, διαπιστώνεις και αξιολογείς διαφορετικά τις καταστάσεις, πιο ώριμα…
Γίνεσαι παρατηρητής όλων όσων έζησες.
Θέλοντας να δεις τι άξιζε περισσότερο, δε χρειάζεται όμως ούτε να σκεφτείς, ούτε να αναλύσεις.
Advertisment
Η καρδιά αυτόματα σου δίνει την απάντηση.
Αποτυπώνεται μεμιάς το σκηνικό, το πρόσωπο εκείνο, η αίσθηση, όλα όσα σε κινητοποίησαν και σου έδωσαν την καλύτερη ή τις καλύτερες στιγμές της ζωής σου.
Βιώνεται από εσένα τον ίδιο ξανά με λεπτομέρειες η συγκίνηση, το συναίσθημα, όσα έκαναν την καρδιά σου να χτυπά ξεχωριστά.
Σαν να κάνεις ένα βήμα στο παρελθόν, σαν να γυρίζει ο χρόνος, σαν, σαν… σαν να είναι όλα όπως ήταν… μαγικά.
Και ποιο είναι στ’ αλήθεια το ιδανικό;
Ν’ ανήκεις στους πραγματικά τυχερούς, να μπορείς δηλαδή να είσαι ακόμα με εκείνον τον άνθρωπο που σε οδήγησε στην ευτυχία… έτσι ώστε μετά τον απολογισμό να μπορείς να του κάνεις μια αγκαλιά, να του πεις ένα αληθινό «σ’ ευχαριστώ», να είναι η δική σας αγάπη σαν αυτές που λες πως θα κρατήσουν για πάντα…
- Κάποιες φορές η ζωή σε πάει μόνη της… - 9 Ιουλίου 2024
- Υπάρχει το «για πάντα»… κι είναι ωραίο να το λες - 4 Απριλίου 2024
- Είναι η ζωή μας σελίδες κενές… δρόμοι που δεν ξέρεις πού θα βγάλουν - 13 Οκτωβρίου 2023
