Διαβάστε ολόκληρη την απομαγνητοφωνημένη εκπομπή
Advertisment
– (Α.Σ) Καλώς ήρθατε σε άλλη μια εκπομπή της Εναλλακτικής Δράσης Book for thought. Είμαι ο Αθανάσιος Στεργίου και όπως πάντα κοντά μου η Ιωάννα Νάσσου.
– (Ι.Ν) Χαίρετε και καλώς ήρθατε στην εκπομπή μας.
– (Α.Σ) Σήμερα έχουμε κοντά μας τη συγγραφέα Εύη Ξυραφά.
Advertisment
– (Ι.Ν) Το βιβλίο της κυρίας Ξυραφά έχει τίτλο «Θέλω – πιστεύω – μπορώ».
– (Α.Σ) Εύη, καλώς ήρθες στην εκπομπή.
– (Ε.Ξ) Ευχαριστώ πολύ! Καλησπέρα!
-(Ι.Ν) Εύη είσαι σύμβουλος επαγγελματικής ανάπτυξης, δημιουργός του flowmagazine.gr και Believe In You. Πώς πρόεκυψε να θέλεις να βοηθάς τους άλλους;
– (Ε.Ξ) Είναι πάθος μου, είναι ανάγκη μου, δεν ξέρω. Μου δίνει χαρά, μου δίνει ευχαρίστηση, μου δίνει νόημα στη ζωή. Τόσο απλά θα μπορούσα να το πω.
– (Ι.Ν) Μέσα από αυτό, ποιο είναι το μεγαλύτερο και πιο κοινό πρόβλημα που έχεις εντοπίσει με τους ανθρώπους με τους οποίους δουλεύεις μαζί;
– (Ε.Ξ) Μέσα από τα σεμινάρια που κάνουμε τόσα χρόνια μέσω της δράσης Believe In You και του coaching που δουλεύω προσωπικά, αυτό που βλέπω σταθερά σαν πιο έντονο πρόβλημα είναι η χαμηλή αυτοπεποίθηση, που έχει σαν αποτέλεσμα και την έλλειψη διεκδικητικότητας. Σταθερά αυτά είναι τα δύο πιο συχνά θέματα.
– (Ι.Ν) Δεν βοηθάει και η εποχή.
– (Ε.Ξ) Ή αλλιώς είναι η ρίζα των προβλημάτων, δηλαδή ανεξάρτητα από το ποιο θέμα δουλεύω – μπορεί να δουλεύω σχεδιασμό καριέρας, μπορεί να δουλεύω διαχείριση αρνητικών συναισθημάτων – στη ρίζα τους έγκειται η χαμηλή αυτοπεποίθηση και η έλλειψη διεκδικητικότητας. Ιωάννα για μένα δεν είναι η εποχή που φταίει, η εποχή απλώς επιβαρύνει. Οι συνθήκες, αν θέλεις, αναδεικνύουν ελλείψεις που προϋπάρχουν. Οπότε για μένα είναι θέμα έλλειψης εκπαίδευσης, γι’ αυτό και θέλω να κάνω σεμινάρια ανοιχτά στο ευρύ κοινό.
– (Ι.Ν) Σωστά. Κι εύχομαι να βοηθήσει αυτό, που σίγουρα θα βοηθήσει. Πάμε στο βιβλίο σου: «Θέλω – πιστεύω – μπορώ». Πολύ έντονος τίτλος, το καταλαβαίνουμε όλοι. Τι σε ενέπνευσε να το γράψεις;
– (Ε.Ξ) Κατ’ αρχάς το βιβλίο μιλάει για τις 10 βασικές δεξιότητες ζωής, τις οποίες διδάσκω τόσα χρόνια μέσα από τα σεμινάρια. Ο στόχος μου μέσα από το βιβλίο ήταν ότι ήθελα να μεταδώσω γνώση για τις βασικές δεξιότητες ζωής σε όλο τον κόσμο, γιατί προσωπικά πιστεύω ότι η ζωή μας θα ήταν καλύτερη και η κοινωνία θα ήταν καλύτερη αν όλες αυτές τις διδασκόμασταν από το Δημοτικό. Δηλαδή για παράδειγμα, αν διδασκόμασταν επικοινωνία και συναισθηματική νοημοσύνη, καταλαβαίνεις ότι και η επικοινωνία και οι διαπροσωπικές σχέσεις θα ήταν καλύτερες και πολύ πιο αρμονικές οι σχέσεις. Οπότε ο στόχος ήταν να μεταδώσω τη γνώση, γιατί ένα βιβλίο πολύ εύκολα μπορεί να ταξιδέψει στον κόσμο, ενώ τα σεμινάρια απαιτούν και χρόνο και δέσμευση και απόφαση, αλλά ένα βιβλίο είναι πολύ πιο εύκολα προσβάσιμο σε όλους θεωρώ.
– (Α.Σ) «Θέλω – πιστεύω – μπορώ» λοιπόν. Εύη, μπορείς να μας πεις έτσι λίγο παραπάνω, για να μπούμε σε ένα μεγαλύτερο βάθος, τι συμβαίνει πίσω από αυτές τις τρεις λέξεις, η σημασία δηλαδή αυτού του τίτλου.
– (Ε.Ξ) «Θέλω – πιστεύω – μπορώ: τα 3 κλειδιά της ζωής», συμβολίζει ουσιαστικά σε τρεις λέξεις όλη τη δομή του βιβλίου, δηλαδή το βιβλίο που σας είπα μεταδίδει τη γνώση για τις 10 βασικές δεξιότητες της ζωής. Οπότε κάποιες από αυτές κρύβονται στις λέξεις θέλω – πιστεύω – μπορώ. Ο ένας στόχος που διάλεξα αυτό τον τίτλο είναι ότι θέλω να μεταδίδω και θετικά συναισθήματα σε οποιονδήποτε βλέπει και μόνο το εξώφυλλο, ακόμα κι αν δεν αγοράσει το βιβλίο – πρώτον. Δεύτερον, συμβολίζει ότι είναι τα 3 βήματα για να πετύχουμε οποιονδήποτε στόχο, προσωπικό ή επαγγελματικό, πρέπει να περάσουμε από αυτά τα βήματα. Δηλαδή πρέπει να θέλουμε, να πιστεύουμε ότι αξίζουμε, το οποίο είναι πολύ βαθύτερο απ’ όσο απλοϊκά το λέμε, και να μάθουμε να μπορούμε. Γιατί θέλει γνώση, θέλει τεχνικές για να μάθεις να μπορείς οτιδήποτε θέλεις.
– (Α.Σ) Πολύ ωραία, εμένα μου άρεσε ιδιαίτερα και αυτή η τοποθέτηση, ότι ακόμα κι αν κάποιος δεν πάρει το βιβλίο, πραγματικά είναι σαν ένας πομπός που μεταφέρει κάποια πολύ σημαντικά μηνύματα έστω και σαν εικόνα, έστω και υποσυνείδητα καθώς περνά κάποιος και το βλέπει.
– (Ε.Ξ) Ναι, ήταν στόχος μου.
– (Ι.Ν) Λαμβάνει και μια αυτοπεποίθηση ίσως.
– (Ε.Ξ) Ακόμα και ο σχεδιασμός του εξωφύλλου είναι συμβολικός ως προς το μήνυμά του, ότι ουσιαστικά η πόρτα του μπορώ ανοίγει μέσα από τα τρία βήματα.
– (Α.Σ) Πολύ ωραία, τώρα καταλαβαίνω ότι λες πως αν πιστεύουμε κάτι πολύ και επιμείνουμε, τότε πραγματικά μπορούμε να τα καταφέρουμε. Το ερώτημα τώρα είναι το εξής: κάποιες φορές κλείνουν λοιπόν οι κύκλοι, αυτά που ξεκινάμε να κάνουμε άλλες φορές τα πετυχαίνουμε άλλες φορές δεν τα πετυχαίνουμε. Είναι κ αυτό μέρος της ζωής. Το ερώτημα λοιπόν είναι πώς γίνεται αντιληπτή αυτή η διαφορά; Δηλαδή πότε πρέπει να συνεχίσουμε να χτυπάμε αυτή την πόρτα, πότε πρέπει να συνεχίσουμε να επιμένουμε στον στόχο, και πότε πρέπει να πάρουμε το μήνυμα ότι έχει ολοκληρωθεί ο κύκλος και ακόμα κι αν δεν έχουμε επιτύχει αυτό που είχαμε αρχικά οραματιστεί, πρέπει να συνεχίσουμε παρακάτω.
– (Ε.Ξ) Πάρα πολύ ωραία ερώτηση, και μου επιτρέπει να κάνω απαραίτητες διευκρινήσεις, γιατί ειδικά ως προς τη θετική σκέψη υπάρχει αρκετή παραπληροφόρηση. Για εμένα λοιπόν θετική σκέψη, που συμβαδίζει με τη στοχοθεσία, δεν είναι ότι τα σκέφτομαι όλα θετικά κι ό,τι θέλω θα μου έρθει ουρανοκατέβατο ακόμα κι αν δεν κουνήσω τα χέρια μου. Η θετική σκέψη προϋποθέτει τον ρεαλισμό. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να δεις τα πραγματικά σου δεδομένα και να θέσεις στόχους SMART ή αλλιώς Συγκεκριμένους, Μετρήσιμους, Ρεαλιστικούς – τονίζω το Ρεαλιστικούς. Επίσης, κομμάτι της θετικής σκέψης είναι να προβλέψεις και plan b και plan c. Άρα, να ξέρεις εκ των προτέρων αν ο στόχος είναι στα μέτρα σου. Τι θέλω να πω με αυτό; Ότι δεν είναι όλοι οι στόχοι εφικτοί και πολύ σωστά το λες. Για παράδειγμα, αν ο στόχος δεν εξαρτάται απόλυτα από εσένα, πχ κάποια βάζει στόχο να ρίξει έναν παντρεμένο που δεν τη θέλει ή έναν άντρα που δεν τη θέλει πιο απλά, αυτός είναι ένας στόχος που μπορεί να βαράς το κεφάλι σου στον τοίχο και να περιμένεις να σπάσει ο τοίχος. Συγγνώμη που το λέω λίγο άκομψα, αλλά συμβολικά αυτό θέλω να πω, ότι είναι κομμάτι της θετικής σκέψης να σκεφτείς ρεαλιστικά αν ο στόχος είναι στα μέτρα σου. Είμαι υπέρ του να στοχεύουμε στα αστέρια αλλά να τσεκάρουμε αν είναι στα μέτρα μας. Τώρα ως προς τους κύκλους που λες, πάλι θέλει ρεαλισμό, δηλαδή να εξετάσεις την πραγματικότητα σε όποια χρονική στιγμή κι αν είσαι, κατά πόσο είναι ένας κύκλος που πρέπει να κλείσει. Δηλαδή έβαλες έναν στόχο που δεν μπορείς να τον πετύχεις κι αν αξίζει για σένα να στοχεύσεις αλλού ή είναι κάτι που αξίζει να το κυνηγήσεις κι άλλο. Είναι κομμάτι ρεαλισμού δηλαδή, είναι κομμάτι αυτογνωσίας, για να το εξηγήσω καλυτέρα. Θα πρέπει να δεις τα δυνατά σου σημεία, θα πρέπει να δεις τους πόρους που χρειάζεσαι, κατά πόσο μπορείς να τους βρεις – δεν ξέρω αν είμαι σαφής μέχρι εδώ.
– (Α.Σ) Πάρα πολύ σαφής. Ουσιαστικά μιλάμε για έλεγχο πραγματικότητας και μια υψηλή διάκριση.
– (Ε.Ξ) Βεβαίως, ναι. Δηλαδή το να σκέφτομαι αισιόδοξα χωρίς έλεγχο της πραγματικότητας δεν το σκέφτομαι αισιόδοξα, απλώς εθελοτυφλώ.
– (Ι.Ν) Εν κατακλείδι, αν θέλατε να δώσετε ένα άμεσο μήνυμα στον αναγνώστη μέσα από το βιβλίο σας, δηλαδή κάτι σαν οδηγία, τι θα ήταν αυτό;
– (Ε.Ξ) Κατ’ αρχάς το μήνυμά μου και ο στόχος μου είναι ότι το να έχουμε μια καλύτερη ζωή είναι καθαρά στο χέρι μας, αλλά απαιτείται γνώση, απαιτείται απόφαση, απαιτείται εφαρμογή της γνώσης και εξάσκηση. Ή πιο απλά, όπως εξήγησα πριν, πρέπει να θέλεις, πραγματικά να θέλεις όμως, όχι στο επίπεδο «θα ήθελα», να πιστεύεις ότι αξίζεις, και να μάθεις να μπορείς. Συμβολικά αυτά τα τρία βήματα απαιτούν χρόνο και προσπάθεια. Δεν φτάνει απλώς να θέλεις.
– (Α.Σ) Πάρα πολύ ωραία. Πριν κλείσουμε, θα ήθελα να μοιραστείς μαζί μας μια δική σου εμπειρία μέσα από τη δική σου ζωή, όπου όντως είχες βάλει έναν στόχο τον οποίο θα έπρεπε κάποια στιγμή να τροποποιήσεις ή να αφήσεις πίσω, είδες δηλαδή ότι δεν μας βγαίνει το συγκεκριμένο, και τι μπορούν να κρατήσουν οι θεατές μας μαζί τους σαν τελευταίο μήνυμα μέσα από τη δική σου διαδρομή – ζωή.
– (Ε.Ξ) Κατ’ αρχάς θα μοιραστώ έναν θετικό στόχο που πέτυχε. Το 2010 που αποφάσισα να δημιουργήσω το flowmagazine.gr, το οποίο είναι ένα περιοδικό που προβάλλει τη θετική στάση ζωής, όλες οι πιθανότητες ήταν εναντίον μου. Παρ’ όλα αυτά είχα ακλόνητη πίστη ότι είναι κάτι που πρέπει να γίνει, ήταν ένα όραμα. Μέσα σε αυτά τα 11 χρόνια, πολλές αποφάσεις πήρα λάθος, ομολογώ. Για παράδειγμα, κάποτε είχαμε βάλει σαν project να δημιουργήσουμε ένα ημερολόγιο στοχοθεσίας με χορηγούς και να το χαρίσουμε σε 50.000 ανθρώπους. Ήταν πολύ πέρα από τις δυνάμεις μας και ήταν λάθος το timing. Τον εγκατέλειψα αυτό τον στόχο και τον προσάρμοσα. Δηλαδή το βγάλαμε με χορηγούς και το δώσαμε σε πολύ συγκεκριμένους μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς. Επομένως θέλει αναπροσαρμογή τους στόχους συνεχώς.
– (Α.Σ) Εύη, ευχαριστούμε για την υπέροχη συζήτηση
– (Ε.Ξ) Εγώ ευχαριστώ.
– (Ι.Ν) Να θυμίσουμε ότι το βιβλίο της Εύης Ξυραφά «Θέλω – πιστεύω – μπορώ» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα και μπορείτε να το προμηθευτείτε από όλα τα βιβλιοπωλεία.
– (Α.Σ) Ιωάννα, ευχαριστούμε πολύ. Να ευχαριστήσουμε και όλους εσάς που ήσασταν μαζί μας. Θα τα πούμε σε μία εβδομάδα από τώρα με άλλη μία εκπομπή Book for thought. Μέχρι τότε να θυμόμαστε ότι πρώτα πρέπει να θέλουμε, μετά να πιστεύουμε και τελικά θα μπορέσουμε, πάντα με προσαρμοστικότητα. Να είστε καλά.
