Οι άνθρωποι ωφελούνται από τις βαθιές και ουσιαστικές συζητήσεις που μας βοηθούν να δημιουργήσουμε δεσμούς μεταξύ μας, αλλά συχνά μένουμε στην ψιλή κουβέντα με αγνώστους επειδή υποτιμούμε πόσο ενδιαφέρονται οι άλλοι για τη ζωή μας και πιστεύουμε λανθασμένα ότι οι βαθύτερες συζητήσεις θα είναι πιο αμήχανες και λιγότερο ευχάριστες από ό,τι είναι στην πραγματικότητα, σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύθηκε από την Αμερικανική Ψυχολογική Εταιρεία.
«Η σύνδεση με τους άλλους με ουσιαστικό τρόπο τείνει να κάνει τους ανθρώπους πιο ευτυχισμένους, κι όμως οι άνθρωποι φαίνονται επίσης απρόθυμοι να εμπλακούν σε βαθύτερες και πιο ουσιαστικές συζητήσεις», δήλωσε ο Nicholas Epley, PhD, καθηγητής συμπεριφορικής επιστήμης στο University of Chicago Booth School of Business.
Advertisment
Είναι συν-συγγραφέας της μελέτης που δημοσιεύθηκε στο Journal of Personality and Social Psychology. «Αυτό μας έκανε εντύπωση ως ένα ενδιαφέρον κοινωνικό παράδοξο: Αν η σύνδεση με τους άλλους με βαθύ και ουσιαστικό τρόπο αυξάνει την ευημερία, τότε γιατί οι άνθρωποι δεν το κάνουν πιο συχνά στην καθημερινή ζωή;»
Για να απαντήσουν σε αυτό το ερώτημα, ο Epley και οι συνεργάτες του σχεδίασαν μια σειρά από δώδεκα πειράματα με περισσότερους από 1.800 συνολικά συμμετέχοντες. Οι ερευνητές ζήτησαν από ζεύγη ανθρώπων – κυρίως αγνώστους – να συζητήσουν είτε σχετικά βαθιά είτε επιφανειακά θέματα. Σε ορισμένα πειράματα, οι άνθρωποι έλαβαν επιφανειακές ή βαθιές ερωτήσεις για να συζητήσουν.
Οι επιφανειακές ερωτήσεις περιλάμβαναν τυπικά θέματα ψιλής συζήτησης, όπως: «Ποια είναι η καλύτερη τηλεοπτική εκπομπή που είδατε τον τελευταίο μήνα;» ή «Πώς βλέπετε τον καιρό σήμερα;», ενώ οι βαθιές ερωτήσεις αποσπούσαν πιο προσωπικές και οικείες πληροφορίες, όπως: «Μπορείτε να περιγράψετε μια φορά που κλάψατε μπροστά σε ένα άλλο άτομο;» ή «Αν μια κρυστάλλινη σφαίρα μπορούσε να σας πει την αλήθεια για τον εαυτό σας, τη ζωή σας, το μέλλον σας ή οτιδήποτε άλλο, τι θα θέλατε να μάθετε;». Σε άλλα πειράματα, οι άνθρωποι δημιούργησαν τα δικά τους βαθιά και επιφανειακά θέματα συζήτησης.
Advertisment
Πριν από τις συνομιλίες, οι συμμετέχοντες προέβλεψαν πόσο αμήχανη πίστευαν ότι θα ήταν η συζήτηση, πόσο συνδεδεμένοι πίστευαν ότι θα ένιωθαν με τον συνομιλητή τους και πόσο θα απολάμβαναν τη συζήτηση. Στη συνέχεια, αξιολόγησαν πόσο αμήχανες ήταν στην πραγματικότητα οι συζητήσεις, πόσο συνδεδεμένοι ένιωθαν στην πραγματικότητα και πόσο απολαυστικές ήταν οι συζητήσεις που πραγματικά βίωσαν.
Συνολικά, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τόσο τις βαθιές όσο και τις επιφανειακές συνομιλίες τις αισθάνονταν λιγότερο αμήχανες και ότι αυτό οδηγούσε σε μεγαλύτερα αισθήματα σύνδεσης και απόλαυσης από ό,τι περίμεναν οι συμμετέχοντες. Αυτό το αποτέλεσμα έτεινε να είναι ισχυρότερο για τις βαθιές συζητήσεις.
Οι συμμετέχοντες που είχαν πάρει τις βαθιές ερωτήσεις υπερεκτίμησαν πόσο αμήχανη θα ήταν η συζήτηση – σημαντικά περισσότερο από εκείνους που έλαβαν τις επιφανειακές ερωτήσεις. Οι βαθιές συζητήσεις ήταν επίσης πιο ευχάριστες και οδήγησαν σε ισχυρότερη αίσθηση σύνδεσης. Σε ένα πείραμα, οι συμμετέχοντες που είχαν μια βαθιά συζήτηση με έναν συνομιλητή και μια επιφανειακή συζήτηση με έναν άλλο συνομιλητή αρχικά περίμεναν ότι θα προτιμήσουν την επιφανειακή συζήτηση, αλλά στην πραγματικότητα προτίμησαν τη βαθιά συζήτηση αφού δοκίμασαν και τις δύο.
Εάν η βαθιά σύνδεση είναι πραγματικά καλύτερη και οι άνθρωποι σε αυτά τα πειράματα δήλωσαν ότι ήθελαν να έχουν βαθιές συζητήσεις, τότε γιατί δεν έχουν στην πραγματικότητα περισσότερες από αυτές; Οι ερευνητές υποπτεύθηκαν ότι αυτό μπορεί να οφείλεται στο γεγονός ότι οι άνθρωποι υποτιμούν το πόσο ενδιαφέρονται οι ξένοι να μάθουν για τις βαθύτερες σκέψεις και τα συναισθήματά τους. Σε ορισμένα από τα πειράματα, οι ερευνητές ζήτησαν από τους συμμετέχοντες να προβλέψουν πόσο θα ενδιαφερόταν ο συνομιλητής τους για τη συζήτηση και στη συνέχεια να δηλώσουν μετά πόσο ενδιαφέρον είχε πράγματι ο συνομιλητής τους για τη συζήτηση. Κατά μέσο όρο, οι άνθρωποι υποτιμούσαν σταθερά το πόσο θα ενδιαφερόταν ο συνομιλητής τους να μάθει γι’ αυτούς.
«Οι άνθρωποι φαινόταν να φαντάζονται ότι αν αποκάλυπταν κάτι σημαντικό ή ουσιαστικό για τον εαυτό τους σε μια συζήτηση, θα αντιμετώπιζαν κενά βλέμματα και σιωπή, αλλά διαπίστωσαν ότι αυτό δεν ίσχυε στην πραγματική συζήτηση», δήλωσε ο Epley. «Οι άνθρωποι είναι βαθιά κοινωνικά όντα και τείνουν να ανταποκρίνονται στη συζήτηση. Αν μοιραστείτε κάτι ουσιαστικό και σημαντικό, είναι πιθανό να λάβετε σε αντάλλαγμα κάτι ουσιαστικό και σημαντικό, οδηγώντας σε μια σημαντικά καλύτερη συζήτηση όσον αφορά στην ποιότητα».
Πηγή:
www.goodnewsnetwork.org/benefits-of-deep-conversations-with-strangers
