Μπορεί να μας ξεγελάσει ο εγκέφαλός μας σε διαδικασίες αντίληψης, για να μας βοηθήσει να συνειδητοποιήσουμε καλύτερα ό,τι βλέπουμε;
Η απάντηση είναι καταφατική και επιβεβαιώνεται από πρόσφατη έρευνα, που πραγματοποίησαν επιστήμονες του Πανεπιστήμιο του Αμπερντίν και του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στο Μπέρκλεϋ και δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Science Advances περιγράφουν μια άγνωστη μέχρι προσφάτως «οπτική ψευδαίσθηση» που μας βοηθά να αντιληφθούμε καλύτερα αυτό που βλέπουμε με την πάροδο του χρόνου.
Advertisment
«Αντί να αναλύουμε κάθε οπτικό στιγμιότυπο, αντιλαμβανόμαστε σε μια δεδομένη στιγμή έναν μέσο όρο αυτού που είδαμε τα τελευταία 15 δευτερόλεπτα», σημειώνουν οι συγγραφείς της έρευνας που δημοσιεύτηκε στο The Conversation.
Ο εγκέφαλος ενώνει τις εικόνες, οι οποίες τελικά μοιάζουν περισσότερο μεταξύ τους και κατά κάποιο τρόπο μας ξεγελάει με αποτέλεσμα να αντιλαμβανόμαστε το περιβάλλον πιο σταθερό
Η ζωή «στο παρελθόν» μπορεί να εξηγήσει γιατί δεν παρατηρούμε ανεπαίσθητες αλλαγές που συμβαίνουν με την πάροδο του χρόνου» αναφέρουν χαρακτηριστικά οι ερευνητές.
Advertisment
Αυτή η «ψευδαίσθηση οπτικής σταθερότητας» είναι μια ιδέα μάλλον χρειάζεται εξήγηση για να την κατανοήσει κανείς πλήρως.
Επιχειρώντας να σκεφτείτε την ικανότητα των ματιών σας να βλέπουν αντικείμενα που βρίσκονται σε κάποια απόσταση, ενώ παραμένουν εστιασμένα σε αντικείμενα που αντιλαμβάνονται κοντά τους και στη συνέχεια σκεφτείτε τι συμβαίνει με τους βολβούς των ματιών μας, ενώ είναι συγκεντρωμένοι, διαπιστώνετε ότι πρέπει να κινούνται ολόγυρα για να διατηρήσουν αυτή την ομαλή αίσθηση ενώ εστιάζουν σε αντικείμενα σε απόσταση.
Οι οπτικές ψευδαισθήσεις, περιλαμβάνουν οπτική εξαπάτηση. Λόγω της ρύθμισης των εικόνων, της επίδρασης των χρωμάτων, των επιπτώσεων της πηγής φωτός ή άλλων μεταβλητών, μπορεί να παρατηρηθεί ένα ευρύ φάσμα παραπλανητικών οπτικών εφέ.
