Έχοντας μελετήσει αρκετά συγγράμματα σχετικά με την ανατομία, την φυσιολογία, τις νευροεπιστήμες, τις φυσικοθεραπευτικές τεχνικές, την μυοσκελετική αποκατάσταση, τις αθλητικές κακώσεις αλλά και τη σπουδαιότητα της κίνησης, του χορού, της τέχνης, χρειάζεται σήμερα περισσότερο από ποτέ να σημειωθεί αυτό που συλλέγει κανείς στην καθημερινή κλινική εμπειρία και στις εφαρμογές που προάγουν την ψυχοσωματική υγεία.
Η εξέλιξη της υγείας και η ασθένειας είναι πολυπαραγοντική και εξαρτάται από το περιβάλλον μέσα στο οποίο κανείς ζει και κινείται. Ο άνθρωπος της πόλης παρόλο που το αστικό περιβάλλον είναι πιο ασφαλές πάσχει πιο συχνά από πόνους και επίκτητα σωματικά προβλήματα.
Advertisment
Η κίνηση είναι χαρακτηριστικό της ζωής και αυτό είναι καθοριστικό στοιχείο για τον ανθρώπινο οργανισμό. Θα ήθελα να καταθέσω κάποιες προσωπικές διαπιστώσεις από την εργασία μου και τις ομάδες που κατά καιρούς βρίσκομαι. Θα συμπεριλάβω την ανατροφοδότηση από τις εποπτείες αλλά και τις εμπειρίες όσων συναντώ. Η διατροφή, η άθληση, η έκφραση μέσω της τέχνης, η ψυχική αποφόρτιση, η επαρκής ξεκούραση και οι σχέσεις είναι πιστεύω όσα ο άνθρωπος χρειάζεται πέρα από τα υλικά αγαθά για να έχει ποιότητα ζωής. Το θέμα είναι η κατάλληλη διαχείριση των παραπάνω σε σχέση με τον χρόνο και τις υποχρεώσεις.
Υπάρχουν άνθρωποι που επιβαρύνουν και καταπονούν το σώμα τους. Σε αυτό το φορτίο έρχεται να προστεθεί το ψυχικό βάρος που προκύπτει από την οπτική, την αντιμετώπιση και την νοοτροπία που έχει και καλλιεργεί κάποιος. Ζούμε στην εποχή που γνωρίζουμε αρκετές πληροφορίες για τον τρόπο λειτουργίας του σώματος και την επίδραση που έχει σε αυτό ο τόπος ζωής. Ωστόσο το σώμα και το πνεύμα έχουν ανάγκη την κατάλληλη φροντίδα.
Ο χρόνος που αφιερώνει κανείς στην ύπαρξή του, όχι ως θρέψη ενός ατομισμού αλλά ως αγαπητική διάθεση για την μόνη ουσιαστική περιουσία που είναι το περιγραπτό σώμα και οι λειτουργίες του, είναι το απαραίτητο “καύσιμο” για υγεία και ευεξία. Πολλοί βεβαίως ταλαιπωρούνται με τον ύπνο τους, και σε αυτό συντελεί η ένταση της ημέρας, η ενασχόληση με τη φωτεινή οθόνη, οι σκέψεις. Το νευρικό σύστημα βρίσκεται συνεχώς σε διέγερση εφόσον η “αναστολή λειτουργίας” αναβάλλεται από τις δραστηριότητες, δίχως πολλές φορές να υπάρχει το αντίβαρο της ανταμοιβής (σε επίπεδο ευχαρίστησης) οπότε είναι στο “ON” μηχανικά και διεκπεραιωτικά με ανηδονία και καταναγκασμό.
Advertisment
Συγκεκριμένα, είναι πολλές οι περιπτώσεις που κάποιος επιλέγει ένα παυσίπονο ή ηρεμιστικό φάρμακο. Αυτό το αναλγητικό βεβαίως δεν θεραπεύει τις περισσότερες φορές. Η λύση είναι η αλλαγή. Αν έχεις μια συνήθεια η οποία δεν σε βοηθά, θα δέχεσαι το ίδιο αποτέλεσμα. Αυτό το παρατήρησα από όταν ξεκίνησα να γυμνάζομαι. Ύστερα από τους 6 μήνες τακτικής προπόνησης το σώμα μου αλλά και η διάθεσή μου είχαν αλλάξει!
Όταν αποφάσισα να ζήσω αλλιώς δυσκολεύτηκα και ακόμη έχω να αντιμετωπίσω μια σκέψη που μου λέει “δεν πειράζει, άστο τώρα, κάνε αυτό που σε βολεύει”. Όσες φορές δεν έδωσα σημασία στη σκέψη αυτή, δεν το μετάνιωσα. Κινήσου και κάτι άλλο θα προκύψει, ή κάπως αλλιώς θα δεις τα πράγματα. Αυτό το έζησα επίσης στις ομάδες τέχνης και έκφρασης. Η κίνηση ανεξάρτητα από τη διάθεσή μου, με λύτρωνε.
Η φροντίδα του σώματος επίσης είναι αυτή που μου χαρίζει καλύτερη διάθεση για επικοινωνία, υπομονή και αντοχή. Ένα ντουζ, η πλύση των δοντιών, η ξεκούραση, μια κρέμα για το σώμα και η τακτική θεραπευτική μάλαξη που δέχομαι και εγώ με αποτοξινώνουν και δημιουργούν ένα υγιέστερο και ανθεκτικότερο σώμα το οποίο έχει δυνατότερο ανοσοποιητικό, είναι λιγότερο δύσκαμπτο και περισσότερο ενεργό. Η ολιστική προσέγγιση είναι αποτελεσματική και η διεπιστημονικότητα κερδίζει ευτυχώς διαρκώς έδαφος. Επίσης, από τους θεραπευόμενους βλέπω διαρκώς πως όποιος επιλέγει να κάνει τέτοιες αλλαγές είναι κερδισμένος.
Υπάρχουν ακόμη και σήμερα πολλές παρανοήσεις γύρω από αυτά τα ζητήματα. Το μόνο σίγουρο είναι πως υπάρχουν διέξοδοι για όλες τις κατεσταλμένες ενέργειες που δημιουργεί το άγχος. Ο εαυτός χρειάζεται μια αγκαλιά, μια αποδοχή και την φροντίδα που θα τον τονώσει. Δεν είναι ουτοπία η ποιότητα ζωής. Είναι στόχος που κατακτάται και χαρίζεται με μικρά εφικτά βήματα, χωρίς φόβο και χωρίς άμυνες. Για να χαμογελάμε περισσότερο και να μοιραζόμαστε τις χαρές της ζωής.
Χάρης Χωραΐτης Φυσιοθεραπευτής, Msc Ιατρική Σχολή Αθηνών, LifeRest.Art Lab
