Από το Πανεπιστήμιο του Καΐρου ερευνητές με αξονικές τομογραφίες κατάφεραν και ξετύλιξαν ψηφιακά μια μούμια που είχε ανακαλυφθεί πριν από 100 χρόνια στη Νότια Αίγυπτο και διαπίστωσαν με έκπληξη ότι η μούμια είχε 49 φυλακτά από χρυσό πάνω και μέσα στο σώματα του, ακόμα και στο γεννητικό του όργανο.
Το “χρυσό αγόρι” που είχε ταφεί πριν από 2.300 χρόνια, ήταν ντυμένο με σανδάλια και τυλιγμένο με γιρλάντες από φτέρες
Advertisment
Pic: SN Saleem, SA Seddik, M el-Halwagy
Ο Δρ. Σαχάρ Σαλίμ, που σύνταξε την έκθεση των αρχαιολόγων που μελέτησαν την μούμια δήλωσε ότι τα φυλαχτά «είναι όμορφα στυλιζαρισμένα με διάταξη τριών στηλών και τοποθετημένα στις περιτυλίξεις και μέσα στο σώμα. Περιλαμβάνουν το Μάτι του Ώρου, τον σκαραβαίο, το φυλαχτό του ορίζοντα, τον Κόμβο της Ίσοδος και άλλα». Πολλά είναι από ατόφιο χρυσάφι, άλλα από ημιπολύτιμους λίθους και κάποια από πηλό ή φαγεντιανή. Αυτά τα φυλαχτά «προστάτευαν το σώμα και του έδιναν ζωντάνια στη μετά θάνατο ζωή».
Τα φυλαχτά που τοποθετούσαν οι Αιγύπτιοι στους νεκρούς τους συμβολίζουν διάφορες πεποιθήσεις, μια χρυσή γλώσσα που ήταν τοποθετημένη στο “χρυσό αγόρι” σημαίνει ότι ο νεκρός έχει λόγο και μετά θάνατον.
Η ελληνική επιγραφή στο φέρετρο
Η μούμια του εφήβου είχε τοποθετηθεί σε δύο φέρετρα, ένα εξωτερικό φέρετρο με ελληνική επιγραφή- καθώς η ταφή έλαβε χώρα στην Πτολεμαϊκή Περίοδο και μια εσωτερική ξύλινη σαρκοφάγο.
Advertisment
Οι Πτολεμαίοι είχαν επιδιώξει να παντρέψουν την ελληνική κουλτούρα με την αιγυπτιακή και χρησιμοποιούσαν στο πνεύμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου την αιγυπτιακή παράδοση τα ήθη και τα έθιμά τους.
Για τα δεδομένα εκείνης της εποχής οι ικανότητες των Αιγυπτίων ήταν εξαιρετικές στην γνώστη του ανθρώπινου σώματος. Οι αξονικές τομογραφίες των ερευνητών έδειξαν ότι, το αγόρι ήταν 14-15 ετών με ύψος 128 εκατοστά και δεν είχε κάποια προφανή αιτία θανάτου. Η καρδιά του και τα εσωτερικά του όργανα είχαν αφαιρεθεί με τομή και εγκέφαλος από την μύτη και είχε αντικατασταθεί με ρητίνη.
Το πέρασμα σε μια άλλη ζωή
Οι ερευνητές στο περιοδικό «Frontiers in Medicine», αναφέρουν : «Τα ευρήματα αυτής της μελέτης υποδηλώνουν ότι οι αρχαίοι Αιγύπτιοι εκτιμούσαν τα παιδιά τους και τους παρείχαν τελετουργική θεραπεία».
Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι πίστευαν ότι όταν πεθαίναμε, το πνευματικό μας σώμα αναζητούσε μια μεταθανάτια ζωή παρόμοια με αυτόν τον κόσμο.
Όμως η είσοδος σε αυτή τη μετά θάνατον ζωή δεν ήταν εγγυημένη. Απαιτούσε πρώτα ένα επικίνδυνο ταξίδι στον Κάτω Κόσμο, ακολουθούμενο από μια ατομική τελευταία κρίση, γράφει το ρεπορτάζ της «Daily Mail».
Για το λόγο αυτό, οι συγγενείς και οι ταριχευτές έκαναν ό,τι μπορούσαν για να διασφαλίσουν ότι το αγαπημένο τους πρόσωπο θα μπορούσε να φτάσει σε έναν ευτυχισμένο προορισμό και του παρέδιδαν ό,τι έκριναν πως θα του φαινόταν χρήσιμο σε αυτό το τελευταίο ταξίδι.
