Η τελειομανία δεν κάνει διακρίσεις. Η επιθυμία να κάνουμε τα πράγματα σωστά εμφανίζεται σε όλους τους τομείς της ζωής, στην υγεία, τη σταδιοδρομία, τον έρωτα, τις φιλίες. Το ίδιο ισχύει και για την ανατροφή των παιδιών, δηλαδή τον ρόλο του γονέα. Αν μη τι άλλο, η πίεση της φροντίδας και της ανατροφής ενός παιδιού, ενός μικρού όντος που εξαρτάται πλήρως από εσάς, τροφοδοτεί τις προσδοκίες μας να κάνουμε τα πάντα με τον σωστό τρόπο.
Μήπως θέτετε υψηλές προσδοκίες στον σύντροφό σας, στο παιδί σας ή στον εαυτό σας; Συγκρίνετε το στυλ ανατροφής των γονέων σας με των άλλων; Είτε είστε γονέας για πρώτη φορά είτε όχι, υπάρχουν ορισμένοι μύθοι για γονείς που αξίζει να γνωρίζετε. Η κατανόηση των λανθασμένων αντιλήψεων γύρω από την τελειομανία των γονέων, θα μας βοηθήσει να απολαύσουμε περισσότερο αυτό τον σπουδαίο και πολύτιμο ρόλο.
Advertisment
5 γνωστοί μύθοι για τους «τέλειους» γονείς που πλέον καταρρίπτονται
1ος μύθος: Ο ρόλος του γονέα πρέπει να βγαίνει φυσικά
Ο πρώτος μύθος λέει ότι η ανατροφή των παιδιών πρέπει να είναι μια φυσική διαδικασία. Άλλωστε, ο ρόλος αυτός είναι στο DNA μας. Επομένως, δεν είναι μια ενστικτώδης διαδικασία; Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να γνωρίζετε πάντα πώς να αντιδράσετε σωστά;
Ο μύθος ότι ο ρόλος του γονέα είναι φυσικός (ή ακόμα και εύκολος!) ισχύει για όλα τα στάδια της ανάπτυξης του παιδιού, από τις πρώτες μέρες μετά τη γέννα, στην παιδική ηλικία και στην εφηβεία. Σημαίνει ότι «κανονικά» πρέπει να υπάρχει μια εσώτερη διαίσθηση του τι χρειάζεται το παιδί.
Υποθέτοντας ότι τα πράγματα πρέπει να είναι φυσικά, εμποδίζουμε τον ίδιο τον εαυτό μας από το να ζητήσει στήριξη και προσθέτουμε περιττή πίεση στη διαδικασία. Αλλά η ανατροφή των παιδιών δεν είναι φυσική για όλους. Χρειάζεται θάρρος για να αναγνωρίσουμε τις στιγμές που νιώθουμε έξω από τα νερά μας. Αντί να περιμένουμε να μάθουμε “το δρόμο” αμέσως και ως δια μαγείας, προσεγγίστε το ρόλο σας από τη γωνία μιας συνεχώς εξελισσόμενης διαδικασίας μάθησης.
Advertisment
2ος μύθος: Υπάρχει ένας σωστός τρόπος να είμαστε γονείς
Τούτου λεχθέντος, εάν ζητήσετε στήριξη, να γνωρίζετε ότι οι άνθρωποι έχουν διαφορετικές προσεγγίσεις ως προς την ανατροφή των παιδιών- αυτό περιλαμβάνει εσάς και τον/τη σύντροφό σας. Μια συνηθισμένη μορφή επιρροής προέρχεται από παππούδες και γιαγιάδες που επιθυμούν να δώσουν συμβουλές. Επιπλέον, ενδέχεται να λάβετε συμβουλές από φίλους ή γνωστούς που έχουν παιδιά ή να κατακλυστείτε από την ατελείωτη ροή άρθρων και καθοδήγησης στο διαδίκτυο.
Αξίζει να έχετε ανοιχτό νου, αλλά είναι καλύτερα να χτίσετε το δικό σας στυλ ανατροφής. Να είστε ευέλικτοι και να προσπαθείτε συνεχώς να μαθαίνετε και πιθανώς να αναπροσαρμόζετε τους τρόπους σας.
3ος μύθος: Ως γονείς, πρέπει να θυσιάζουμε τις ανάγκες μας
Η ενθάρρυνση της ανεξαρτησίας ενός παιδιού ωφελεί και εσάς, καθώς σας ενθαρρύνει να διατηρήσετε τη δική σας ανεξαρτησία. Η ανατροφή ενός παιδιού είναι μια ιερή πράξη και είναι εύκολο να χαθείτε τόσο στο ρόλο της «μητέρας» είτε του «πατέρα» που να χάσετε την αίσθηση του εαυτού σας και να παραμελείτε τις ανάγκες σας. Αλλά και εδώ, ισχύουν οι ίδιοι καθολικοί κανόνες: Για να είστε ο καλύτερος γονέας που μπορείτε να είστε, πρέπει να φροντίσετε τον εαυτό σας. Αυτό σημαίνει ότι χρειάζεται να βρείτε μια αξιοπρεπής ισορροπία για να είστε βέβαιοι ότι ικανοποιούνται και οι δικές σας ανάγκες. Δεν πειράζει αν λέτε όχι πού και πού.
4ος μύθος: Οι καλοί γονείς δεν κάνουν λάθη
Όταν οι προσδοκίες δεν είναι ρεαλιστικές, δημιουργείται ένα εσωτερικό περιβάλλον αυστηρής αυτοκριτικής. Αν αναμένετε την τελειότητα, πώς θα σκεφτείτε για τον εαυτό σας, όταν τα πράγματα δεν πάνω όπως σχεδιάσατε; Το πιθανότερο είναι ότι θα απογοητευτείτε. Γι’ αυτό εδώ χρειάζεται αυτοσυμπόνοια. Γιατί είναι βέβαιο ότι θα κάνουμε και λάθη ως γονείς. Αποδεχτείτε αυτά τα λάθη και δημιουργήστε την πρόθεση να μάθετε από αυτά ώστε την επόμενη φορά να επανορθώσετε.
5ος μύθος: Η επιτυχία δύσκολα ορίζεται
Τι σημαίνει να είναι κανείς επιτυχημένος γονέας; Η πίστη στον μύθο του τέλειου γονέα μπορεί να αποκρύψει επιτυχείς πλευρές του στυλ ανατροφής των παιδιών σας, όπως η σχέση μαζί τους, το πώς συμπεριφέρονται, αποδίδουν στο σχολείο, αντιμετωπίζουν άλλα παιδιά, ακόμη και τα συναισθήματά τους. Θυμηθείτε ότι το παιδί σας δεν θα είναι ευτυχισμένο όλη την ώρα, αυτό δεν σημαίνει ότι φταίτε συνεχώς εσείς.
Ο ψυχολόγος και ιδρυτής του Honest Parenthood, Jessica Michaelson, PsyD, δήλωσε στο Psychcentral ότι είναι υγιές τα παιδιά να βιώνουν το πλήρες φάσμα των συναισθημάτων και να είναι σε θέση να αισθάνονται και να τα αντιμετωπίζουν. Σκεφτείτε το: η ζωή είναι δύσκολη και όσο καλύτερα μπορείτε να παρέχετε ένα υποστηρικτικό περιβάλλον για όλα τα συναισθήματα, τόσο καλύτερη γίνεται η συναισθηματική ρύθμιση του παιδιού σας καθώς ωριμάζει.
Πηγή: Με πληροφορίες από goalcast.com
