Μέδουσες, μέλισσες, φίδια | Τι να κάνετε αν σας τσιμπήσουν

Μέδουσες, μέλισσες, σφήκες, σκορπιοί, φίδια ακόμα και τσιμπούρια είναι πιθανό να... διεκδικήσουν την παρέα μας.

Μέδουσες, μέλισσες, σφήκες, σκορπιοί, φίδια ακόμα και τσιμπούρια είναι πιθανό να διεκδικήσουν την παρέα μας, ιδιαίτερα κατά τους καλοκαιρινούς μήνες και τις διακοπές μας, όπου ερχόμαστε και σε στενότερη επαφή με τη φύση. Τι γίνεται, λοιπόν, αν παρά την προνοητικότητά μας ή τις, ατσούμπαλες συνήθως, κινήσεις μας, να τα απομακρύνουμε, μας τσιμπήσουν;

Μιλήσαμε με τη Δρ. στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, Δερματολόγο και Αφροδισιολόγο, Αικατερίνη Λαμπρινοπούλου, και μας έδωσε μερικές χρήσιμες συμβουλές για κάθε περίπτωση.

Advertisment

Μέδουσες – Τσούχτρες

Μόλις αντιληφθούμε ότι μας τσίμπησε μέδουσα ή τσούχτρα ενώ κολυμπάμε κάνουμε τα εξής, κατά σειρά προτεραιότητας:

Βγαίνουμε άμεσα από τη θάλασσα.
Αφαιρούμε τα πλοκάμια με ένα σκληρό αντικείμενο (πιστωτική κάρτα, το πίσω μέρος ενός μαχαιριού ή οτιδήποτε άλλο μπορεί να έχετε μαζί σας). Όχι με γυμνό χέρι, γιατί θα μεταφερθεί ο πιθανός ερεθισμός.
Ξεπλένουμε με άφθονο θαλασσινό νερό.
Περιχύνουμε μαγειρική σόδα με νερό στο σημείο του τσιμπήματος (αναλογία 1/1).

Μέλισσες – Σφήκες

Με ένα τσιμπιδάκι ή ψηλαφώντας με τα ακροδάχτυλά μας βγάζουμε το κεντρί.
Αν μας τσιμπήσει μέλισσα ρίχνουμε αμμωνία στο σημείο, προκειμένου να εξουδετερωθεί το δηλητήριο. Αν μας τσιμπήσει σφήκα, βάζουμε ξύδι. Αναγνωρίζουμε τις μέλισσες από το χνούδι που φέρουν. Οι σφήκες έχουν ελάχιστο τρίχωμα και πιο έντονο χρώμα.

Συμπτώματα:

Ερυθρότητα στο σημείο όπου μας τσίμπησε μέλισσα ή σφήκα. Αν η κοκκινίλα έχει μια άσπρη κουκκίδα στο κέντρο σημαίνει ότι το κεντρί έχει μείνει μέσα.
Πόνος.
Κνησμός.

Σκορπιοί

Αντιλαμβανόμαστε το τσίμπημα του σκορπιού από τον έντονο πόνο καθώς και την ερυθρότητα που προκαλείται στο σημείο. Τι κάνουμε κατά σειρά προτεραιότητας:

Advertisment

Περιχύνουμε μαγειρική σόδα με νερό στο σημείο του τσιμπήματος (αναλογία 1/1).
Δένουμε την περιοχή αρκετά -όχι υπερβολικά- σφιχτά, αφήνωντας 2-3 δάχτυλα απόσταση από την περιοχή.
Αν έχουμε τη δυνατότητα, κόβουμε λίγο το δέρμα μας στο σημείο του τσιμπήματος, προκειμένου να βγει λίγο αίμα και κατά συνέπεια και το δηλητήριο
Μεταβαίνουμε στο κοντινότερο νοσοκομείο ή Κέντρο Υγείας.

Τσιμπούρια

Αν νομίζατε ότι τσιμπούρια κολλάνε μόνο οι σκύλοι, κάνετε λάθος.

“Κάτι που πολλοί αγνοούν είναι τα τσιμπούρια. Κάθε καλοκαίρι δέχομαι αρκετά περιστατικά, με ασθενείς που φέρουν τσιμπούρια στο δέρμα τους, πολλές φορές εως και εβδομάδες, και δεν το γνωρίζουν”, τόνισε η κ. Λαμπρινοπούλου.

Καταρχάς, πώς αναγνωρίζουμε ότι έχουμε κολλήσει τσιμπούρι;

“Αν παρατηρήσουμε ξαφνικά μια ελιά που δεν την είχαμε ξαναδεί και με τον καιρό μεγαλώνει, το πιο πιθανό είναι πως πρόκειται για τσιμπούρι. Τότε, πρέπει να απευθυνθούμε κατευθείαν σε γιατρό για να το αφαιρέσει”.

Αν δεν υπάρχει αυτή η δυνατότητα κάνουμε τα εξής, κατά σειρά προτεραιότητας και πάλι:

Χρησιμοποιώντας ένα τσιμπιδάκι με στρογγυλεμένες, και όχι κοφτερές, άκρες απομακρύνουμε το τσιμπούρι. Πιέζουμε για να το αφαιρέσουμε και προσέχουμε να βγάλουμε και το κεφάλι.
Αποστειρώνουμε την περιοχή πολύ καλά.
Αν τις επόμενες μέρες παρατηρήσουμε κοκκινίλα, όχι μόνο ακριβώς στο σημείο όπου βρισκόταν το τσιμπούρι αλλά και στην γύρω περιοχή, απευθυνόμαστε κατευθείαν σε δερματολόγο, προκειμένου να μας χορηγήσει αντιβίωση.
Στις 40 μέρες, ανεξαρτήτως αν έχει ερεθιστεί η περιοχή ή όχι, κάνουμε ειδικές εξετάσεις, για να αποκλείσουμε το ενδεχόμενο να φέρουμε την Μπορρέλια, η οποία προκαλεί τη νόσο του Lyme (μπορρελίωση).

Φίδια

Κατά τους καλοκαιρινούς μήνες τα κρούσματα τσιμπήματος φιδιών στην χώρα μας, αυξάνονται. Αν και τα περισσότερα φίδια στην Ελλάδα δεν είναι δηλητηριώδη, το βασικό πρόβλημα είναι οι έχιδνες (οχιές). Τα δαγκώματα από δηλητηριώδη φίδια είναι επικίνδυνα και μπορεί να αποβούν θανατηφόρα.

Το δάγκωμα της οχιάς αναγνωρίζεται από τα δύο σημαδάκια που αφήνει.

Σύμφωνα με το εγχειρίδιο πρώτων βοηθειών του Εθνικού Κέντρου Άμεσης Βοήθειας (ΕΚΑΒ), η βαρύτητα της δηλητηρίασης εξαρτάται από ορισμένους παράγοντες. Στους παράγοντες αυτούς συμπεριλαμβάνονται η ηλικία, η γενική κατάσταση της υγείας, η θέση και το βάθος του δήγματος ενώ παίζει ρόλο και το μέγεθος του φιδιού καθώς και το αν μετακινήθηκε ή όχι το θύμα.

Πρώτο μέλημα μετά το δάγκωμα είναι να ακινητοποιηθεί το θύμα, για να μην μπει το δηλητήριο στην κυκλοφορία του αίματος. Το ΕΚΑΒ συνιστά τα εξής:

Όχι περπάτημα.
Καθησυχασμός του θύματος.
Αφαίρεση κοσμημάτων και στενών ρούχων (π.χ. κάλτσα), πριν αρχίσει το οίδημα.
Ακινητοποίηση του άκρου (όπου συνέβη το δάγκωμα) σε θέση χαμηλότερη από το ύψος της καρδιάς.
Καθαρισμός της πληγής με νερό και σαπούνι.
Όχι πάγος στο τραύμα.
Όχι ίσχαιμος περίδεση. Η σύσταση να δένουμε σφιχτά με έναν επίδεσμο ή ύφασμα το μέλος πιο ψηλά από το σημείο της πληγής, για να εμποδίσουμε τη διάχυση του δηλητηρίου, είναι λανθασμένη.
Όχι χορήγηση καφέ και αλκοόλ.
Όχι σύλληψη του φιδιού. Προσπαθήστε να απομνημονεύσετε το χρώμα και το σχήμα του φιδιού, για να το περιγράψετε στους γιατρούς.
Διακομιδή στο νοσοκομείο.

Τα τοπικά συμπτώματα περιλαμβάνουν έντονο πόνο, οίδημα και φουσκάλες στο σημείο του τσιμπήματος. Σε περίπτωση που το φίδι ήταν δηλητηριώδες είναι πιθανό να αισθανθούμε ζάλη, αδυναμία, τάση προς έμετο ή να “ανεβάσουμε” πυρετό.

Κι αν έχω αλλεργία;

Αν παρουσιάσετε οποιαδήποτε αλλεργική αντίδραση, όπως τάσεις λιποθυμίας, δύσπνοιας, έντονης αδιαθεσίας αμέσως μετά από οποιοδήποτε από τα παραπάνω τσίμπημα, πρέπει να πάρετε αντιισταμινικό χάπι με νερό και να καλέσετε βοήθεια. Τα χάπια κορτιζόνης βοηθούν επίσης σημαντικά. Τα τοποθετούμε κάτω από τη γλώσσα, ώστε να “πάει” κατευθείαν στην κυκλοφορία του αίματος και να έχει άμεση δράση.

Αν και μετά τη λήψη αντιισταμινικού ή κορτιζόνης συνεχίζονται τα συμπτώματα, μεταβείτε στο πρώτο εφημερεύον νοσοκομείο. Μέχρι να φτάσετε, αν αργείτε ή η αδιαθεσία εντείνεται, οπωσδήποτε λάβετε και δεύτερο χάπι.

Σημειώνεται ότι αν στο παρελθόν παρουσιάσατε κάποια αλλεργική αντίδραση μετά από τσίμπημα μέδουσας/τσούχτρας και μάθετε ότι στη θάλασσα που πρόκειται να κολυμπήσετε βρίσκονται συγκεντρωμένοι πληθυσμοί, απλώς δεν μπαίνετε στη θάλασσα.