Ποτέ δεν είμαστε προετοιμασμένοι να αποχαιρετήσουμε τους αγαπημένους μας!

Δεν αποχωρίζεσαι ουσιαστικά τους αγαπημένους σου. Τους αποχαιρετάς μόνο...

Ποτέ δεν είμαστε προετοιμασμένοι να αποχαιρετήσουμε τους αγαπημένους μας!

Ποτέ δεν είμαστε προετοιμασμένοι να αποχαιρετήσουμε αγαπημένους!
Να αποχωριστούμε την καλημέρα τους, το βλέμμα τους, το γέλιο, τις συναντήσεις και τις κουβέντες μας, τα αποσπασματικά μηνύματα αργά το βράδυ στολισμένα με καρδούλες και νεράιδες. Ποτέ δεν είμαστε προετοιμασμένοι να αισθανθούμε παγωμένοι στην αίσθηση ότι δε θα ξανακούσουμε τη φωνή τους, δε θα νοιώσουμε την ευλογία του να είμαστε εκεί για αυτούς και να είναι εδώ για εμάς!
Και όμως αυτός ο αποχωρισμός δεν είναι αρκετός για να αποχαιρετίσουμε και την αίσθηση που έχουν χαράξει στη μνήμη μας, το χάδι, η αγκαλιά και τα λόγια τους.

Δεν αποχαιρετάμε τα σημαντικά που έχουν αποθηκευτεί στη θυρίδα των ξεχωριστών θησαυρών μέσα μας, ούτε αποχωριζόμαστε όσους αγαπήσαμε!
Ακόμη και όταν δε τους βλέπουμε, εξακολουθούμε να συμπορευόμαστε, τα ίχνη τους χαραγμένα στην καρδιά μας αναβιώνουν στα όνειρα και στο μαζί που μοιραστήκαμε και αγαπήσαμε, στην ανάμνηση της παρουσίας τους!

Advertisment

Οι αγαπημένοι μας βρίσκονται εδώ, σε κάθε γκριμάτσα, χαμόγελο, τραγούδι, που μας τους θυμίζει. Είναι παρόντες με κάθε λέξη τους να μας ταξιδεύει, με την αίσθηση του αρώματος τους στον αέρα, την εικόνα μιας φιγούρας που κοιτάζει ακίνητη τη θάλασσα!
Οι αγαπημένοι μας συντροφεύουν κάθε στιγμή που αναπολούμε ότι κάπου, κάποτε, θα ξανασυναντηθούμε.
Σε κάθε ξαφνική αναλαμπή της μνήμης αναβιώνεται η παρουσία τους μέσα μας, μια κουκίδα στο δικό τους και στο δικό μας χρόνο, που δίνει πνοή στην ύπαρξη και το πέρασμά τους! Η αναγνώριση της αγάπης για τη ζωή που δίνει νόημα στην παρουσία τους στη ζωή μας!

Δεν αποχωρίζεσαι ουσιαστικά τους αγαπημένους σου. Τους αποχαιρετάς μόνο, με ένα χάδι και ένα φιλί, κοιτώντας τους να κατευθύνονται στην πόρτα επιβίβασης! Φυλακίζεις στην καρδιά σου τη φωτογραφία με το αδέσποτο λευκό σκυλάκι που κοιτάζει με απορία. Χαράζεις στη μνήμη σου το πρόσωπο, το χαμόγελο και τα βρεγμένα μαλλιά  μαζί με δυο σειρές από ένα μήνυμα «σήμερα βούτηξα και ήταν υπέροχα, 18 Οκτωβρίου, Κρήτη».

Ο μόνος τρόπος για να κρατήσουμε ζωντανούς τους αγαπημένους μέσα μας, είναι να κάνουμε  ένα βήμα μπροστά και να αποχαιρετίσουμε τον αποχωρισμό!
Αποχαιρετώντας τον αποχωρισμό χαιρετίζουμε και γιορτάζουμε μια ζωή που κύλισε τόσο όμορφα και απαλά πάνω μας και άφησε το σκηνικό της σε μια στιγμή σε κάποιο χρόνο μέσα μας!

Advertisment

Γιορτάζουμε τη συνειδητοποίηση ότι τίποτα ουσιαστικά δε μας χωρίζει με όσους αληθινά συνδέθηκαν και άφησαν ένα ίχνος μέσα μας!
Και τίποτα δε μας χωρίζει από όσους μας δίδαξαν τη σύνδεση και τη σχέση του να εκτιμάμε και να τιμάμε τον πολύτιμο παρόντα χρόνο, καθώς αποχαιρετώντας το θάνατο χαιρετίζουμε ολόψυχα τη ζωή!

Αφιερωμένο σε όσους βιώνουν απώλεια, στην Κατερίνα που κατοικεί στη χώρα των ονείρων και των αγγέλων και στην ξαδέλφη Ελένη που κίνησε για το μεγάλο ταξίδι την τελευταία μέρα του Μάη!

Λάβετε καθημερινά τα άρθρα μας στο e-mail σας

Σχετικά θέματα

Αλεξιθυμία | Πώς είναι να ζεις όταν δεν μπορείς να ξεχωρίσεις τα συναισθήματά σου;
Αφαντασία και υπερφαντασία: Δύο παράξενα φαινόμενα που επηρεάζουν έως και το 9% του πληθυσμού
Η βιολογία της θλίψης: Γιατί είναι τόσο σημαντικό να εκφράζουμε τα αρνητικά συναισθήματα
Τι έχει πραγματικά αξία στη ζωή;

Πρόσφατα Άρθρα

Εναλλακτική Δράση