«Θα είμαι ευτυχισμένος όταν βρω μια σταθερή σχέση» σκέφτεστε. Τη βρίσκετε. Τώρα όμως φοβάστε μη τη χάσετε. Και έτσι ανησυχείτε. «Επιθυμώ την επαγγελματική καταξίωση» μονολογείτε. Την επιτυγχάνετε. Πλέον κάθε πρωί ξυπνάτε αγχωμένοι να προλάβετε τις προθεσμίες. Θα καταφέρετε άραγε να πάρετε την πολυπόθητη προαγωγή, εξασφαλίζοντας ικανοποιητικότερες συνθήκες καθημερινότητας για εσάς και την οικογένειά σας;
Η οικογένεια! Ανέκαθεν ονειρευόσασταν να τη δημιουργήσετε. Το όνειρο υλοποιήθηκε συνεπώς. Κάποιες νύχτες εντούτοις δυσκολεύεστε να κοιμηθείτε, καθώς σας βασανίζουν οι ενοχές για τις στιγμές των αγαπημένων σας που χάνετε, κυνηγώντας στόχους. Όμως πρέπει να συνεχίσετε, να θέσετε τα θεμέλια μιας λαμπρής πορείας για εσάς και τους απογόνους σας. Και η ευτυχία; Μήπως το παρόν ξεγλιστράει μέσα από τα ίδια σας τα χέρια όταν ξοδεύετε όλο σας τον χρόνο ανησυχώντας για το μέλλον και θρηνώντας για το παρελθόν;
Advertisment
Η μικροσκοπική κουκίδα επίγνωσης που μεταμορφώνει τη ζωή
Ο Alan W. Watts, ένας από τους αυθεντικότερους φιλοσόφους του 20ου αιώνα, με το βιβλίο Η σοφία της ανασφάλειας από τις Εκδόσεις Key Books σας ξεναγεί στην ουσία της ίδιας σας της ύπαρξης, ταξιδεύοντάς σας παντού και πουθενά και μυώντας σας τελικά στη βίωση της μόνης στιγμής που υφίσταται, της στιγμής του μαγικού Τώρα.
Υπάρχει τρόπος, σε μια εποχή πρωτόγνωρου άγχους, να αγκαλιάσετε το παρόν και να νιώσετε πλήρεις; Και μήπως τελικά η ανασφάλεια από την οποία πασχίζετε να απαλλαγείτε δε συνιστά απλώς μια ασθένεια της ψυχής αλλά και μια πόρτα ανοιχτή σε μια αόρατη πραγματικότητα, στον μόνο τόπο όπου μπορεί να βρεθεί θεραπεία για τον φόβο και το άγχος;
Ο συγγραφέας καταστρώνει για εσάς έναν πολύτιμο χάρτη επιστροφής στον εαυτό και μολονότι γνωρίζει πως ένας χάρτης ποτέ δεν είναι ίδιος με την περιοχή που αναπαριστά, εύχεται αυτή η μικροσκοπική κουκίδα επίγνωσης να αποτελέσει το εφαλτήριο μιας συναρπαστικής εξερεύνησης για κάθε άνθρωπο που πασχίζει να δραπετεύσει από τη φυλακή του διχασμού του.
Advertisment
Η ψευδαίσθηση της σταθερότητας
«Έχω χάσει τον εαυτό μου» λέτε όταν οι συνθήκες της ζωής σας συνθλίβουν. Υπάρχει όμως εαυτός για να χαθεί; Και αν το εγώ-εαυτός συνιστά απλώς μια ψευδαίσθηση από την οποία χρειάζεται να παραιτηθείτε προκειμένου να βιώσετε τη μόνιμη ευτυχία;
Ο συγγραφέας, κατεδαφίζοντας την έννοια της μετά θάνατον ζωής και της ελπίδας για ένα καλύτερο μέλλον, κοιτάζει κατευθείαν στην καρδιά του αναγνώστη, που φοβάται και ελπίζει, που γαντζώνεται από οτιδήποτε μπορεί να προσφέρει μια αυταπάτη σταθερότητας.
Έχετε στα αλήθεια σκεφτεί πως αν η ευτυχία εξαρτάται από κάτι που αναμένετε, τότε ίσως να κυνηγάτε το απόκοσμο φως των φαντασμάτων, που συνεχώς θα ξεγλιστράει από τα χέρια σας;
«Και τότε ποιος είναι ο σκοπός της ζωής μου;» ενδεχομένως να αναρωτιέστε, καθώς ο άνθρωπος μοιάζει ανίκανος να ζήσει χωρίς μύθους, δίχως την πεποίθηση ότι η ρουτίνα, ο μόχθος, ο φόβος και πόνος που βιώνει έχουν κάποιο σκοπό για το μέλλον.
Για να κατανοήσετε το μυστήριο της ύπαρξης, χρειάζεται απλώς να πάψετε να προσπαθείτε να το συλλάβετε με τη μορφή ειδώλων. Διαθέτετε όμως το κουράγιο να ατενίσετε την πραγματικότητα με μάτια ανοιχτά, συνειδητοποιώντας ότι η εξαφάνιση των παλιών βράχων και απόλυτων αξιών συνιστά στην ουσία μια ευλογία;
Αγαπάμε και μισούμε τη ζωή ταυτόχρονα
Το αληθινό πρόβλημα του ανθρώπου προέρχεται από τη συνειδητοποίηση του χρόνου που διαθέτει. Ανησυχείτε για το νοίκι του επόμενου μήνα, για την αποταμίευση που θα σας εξασφαλίσει καλά γηρατειά και στο νου σας βιώνετε ξανά και ξανά τις τραυματικές εμπειρίες του παρελθόντος. Εξασκηθήκατε τόσο στη συνήθεια να κοιτάτε πίσω και μπροστά που μοιάζει πλέον σχεδόν αδύνατον να παραστείτε στο εδώ και τώρα.
Επιθυμείτε να εξαλείψετε κάθε ανησυχία όμως αδυνατείτε να βρείτε την ηρεμία σας σε έναν κόσμο που η ίδια του η φύση είναι η ανασφάλεια και η παροδικότητα. Κυνηγάτε την ευχαρίστηση και αποφεύγετε την οδύνη αλλά η ηδονή δεν μπορεί ποτέ να θεραπεύσει τον πόνο, αφού αυτά τα δύο συνδέονται άρρηκτα μεταξύ τους.
Σκεφτείτε το: Γνωρίζετε έναν άνθρωπο και τον ερωτεύεστε, εντούτοις κάποτε θα χωρίσετε ή θα σας χωρίσει ο θάνατος και έτσι αναπόφευκτα θα αισθανθείτε πόνο. Αγαπάτε και μισείτε τη ζωή λοιπόν.
Βιώνοντας την εμπειρία δίχως αντίσταση
Ο μόνος τρόπος να διακόψετε τον φαύλο κύκλο είναι να αποκτήσετε επίγνωση της εμπειρίας ακριβώς όπως υφίσταται τη δεδομένη στιγμή, δίχως κρίσεις ή ιδέες.
Κάθε εμπειρία που λαμβάνει χώρα ισοδυναμεί με ένα νεογέννητο βρέφος που χάνετε πριν καν αρχίσει να μεγαλώνει. Μπορείτε την ίδια στιγμή να διαβάζετε τη συγκεκριμένη πρόταση και να σκέφτεστε ότι τη διαβάζετε; Προσπαθήστε το και θα συνειδητοποιήσετε πως σε μια τέτοια περίπτωση η εμπειρία «διαβάζω» αλλάζει και γίνεται η εμπειρία «σκέψη διαβάσματος».
Σε καιρούς ευτυχίας εύκολα ξεχνάτε τον εαυτό σας, αφού το μυαλό σας δεν κάνει απόπειρες να χωριστεί από την εμπειρία. Με την άφιξη του πόνου, ωστόσο, ξεκινάει ο διαχωρισμός. «Φοβάμαι« λέτε και πασχίζετε να ξεφύγετε, να διορθώσετε το δυσάρεστο συναίσθημα, ερμηνεύοντας σας με όρους μνήμης.
Και αν τελικά ο πόνος επιτείνεται από τον εσωτερικό κόπο να του ξεγλιστρήσετε; Δεχτείτε την εμπειρία χωρίς να αντιστέκεστε ή να την κατονομάζετε και τότε η συνολική αίσθηση της σύγκρουσης μεταξύ του εγώ και της παρούσας στιγμής θα εξαφανιστεί και ο πόνος θα καταστεί απλώς η φύση του τώρα.
Ένα βιβλίο-γροθιά στις συλλογικές πεποιθήσεις
Ο Alan W. Watts στο εκπληκτικό Η σοφία της ανασφάλειας από τις Εκδόσεις Key Books σας καθιστά κοινωνούς της τέχνης του ζην, μιας τέχνης που ισοδυναμεί με την ικανότητά να είστε απόλυτα ευαίσθητοι στο εδώ και τώρα. Και σας προσκαλεί να αφεθείτε στον χορό της ύπαρξης, συνειδητοποιώντας πως όταν χορεύουμε δεν έχουμε σκοπό να πάμε πουθενά αφού σκοπός του χορού είναι ο ίδιος ο χορός.
Ένα βιβλίο γροθιά στις συλλογικές πεποιθήσεις, μια ολοκληρωτική επανάσταση του τρόπου σκέψης και ένα αφυπνιστικό μήνυμα για την ουσία της ύπαρξης. Ο συγγραφέας σας ενθαρρύνει να βουτήξετε μέσα στην αλλαγή που τόσο τρέμετε, αγκαλιάζοντας τη γοητευτική παροδικότητα της.
Και σας υπενθυμίζει πως το υπέρτατο μυστικό της ζωής είναι τελικά ο ίδιος ο θάνατος, που συνιστά την επιτομή της αλήθεια ότι κάθε στιγμή οδηγούμαστε στο άγνωστο. Και πια καλείστε να αποφασίσετε: Θα κρατήσετε την αναπνοή σας χάνοντάς την ή θα αφεθείτε στο παρόν, αναπνέοντας επιτέλους ελεύθερα;
