Τον τελευταίο καιρό ακούμε συχνά γύρω μας τον όρο ενσυναίσθηση και τον χρησιμοποιούμε και εμείς οι ίδιοι χωρίς όμως να γνωρίζουμε σε βάθος την έννοια του. Θέλουμε να είμαστε ενσυναίσθητοι χωρίς να γνωρίζουμε τι σημαίνει στην ουσία και καταλήγουμε είτε να είμαστε αμέτοχοι και ψυχροί είτε να υπερεμπλεκόμαστε και να βιώνουμε ένα δράμα που δεν μας ανήκει.
Η ενσυναίσθηση ορίζεται ως η ικανότητα του εκάστοτε ανθρώπου να αντιλαμβάνεται να κατανοεί και να συμμερίζεται την ψυχική κατάσταση κάποιου άλλου ανθρώπου.
Advertisment
Κάπου εδώ είναι που γίνεται η πλήρης παρανόηση.
Η πληθώρα των ανθρώπων αντιλαμβάνεται την ενσυναίσθηση ως εμπλοκή και αρκετές φορές ως υπερεμπλοκή. Με λίγα λόγια, θεωρούμε τον εαυτό μας ως ενσυναίσθητο, όταν βουτάμε βαθιά στο πρόβλημα του άλλου. Το κάνουμε δικό μας (χωρίς στην πραγματικότητα να είναι) και γινόμαστε μέρος μιας κατάστασης η οποία ουσιαστικά δεν μας αφορά άμεσα. Έχουμε την αντίληψη ότι συναίσθηση σημαίνει μπαίνω στα παπούτσια του άλλου.
Πώς γίνεται όμως να μπεις στα παπούτσια του άλλου αν δεν έχεις βαδίσει το δρόμο του, αν δεν έχεις τρυπηθεί από τα αγκάθια του, αν δεν έχεις νιώσει τις πληγές του; Δεν χρειάζεται λοιπόν όλη αυτή η υπερεμπλοκή, στην πραγματικότητα. Ενσυναίσθηση είναι να μπαίνεις στη δυσκολία που βιώνει κάποιος άλλος ενώ ταυτόχρονα διατηρείς πολύ ξεκάθαρα όρια με το τι ανήκει σε ποιον.
Advertisment
Ένας ενσυναίσθητος άνθρωπος βλέπει τον κόσμο από την πλευρά των άλλων αλλά όχι με τα μάτια των άλλων. Έχει ξεκάθαρη οπτική στο τι συμβαίνει και σε ποιον συμβαίνει και δεν μπαίνει στη θέση του άλλου, απλά καταλαβαίνει και συναισθάνεται την θέση του. Δεν επικρίνει, δεν κατακρίνει, αντίθετα στηρίζει και δέχεται τον διπλανό του.
Κατανοεί και αισθάνεται τα συναισθήματα των άλλων ακόμα και αν δεν τα αντιλαμβάνεται πλήρως (κάποιος πχ που δεν έχει νιώσει πένθος δεν μπορεί να αντιληφθεί τον πόνο, ωστόσο ως ενσυναίσθητη προσωπικότητα οφείλει να κατανοήσει κάποιον άλλον που το βιώνει και να τον στηρίξει). Το σημαντικότερο όλων, η βάση ίσως όλης της έννοιας είναι η μετάδοση του συναισθήματος αυτού.
Η μετάδοση του συναισθήματος της συμπαράστασης, του συναισθήματος της κατανόησης, του συναισθήματος της αποδοχής.Να μπορούμε να είμαστε δίπλα στους άλλους, να τους στηρίζουμε, να τους κρατάμε το χέρι. Να λυπόμαστε μαζί με αυτούς χωρίς όμως να τους λυπόμαστε.
Είμαι ενσυναίσθητος όταν είμαι διπλά σου και βαδίζω μαζί σου τον δύσκολο δρόμο σου έχοντας ξεκάθαρα στο μυαλό μου ότι το μονοπάτι αυτό σου ανήκει και εγώ βρίσκομαι εδώ για να σε στηρίζω και να σε ενδυναμώνω όχι για να σε καθοδηγώ και να σου δείχνω το δρόμο!
- Τι είναι τελικά οι πεποιθήσεις και πως επηρεάζουν τη ζωή μας; - 9 Απριλίου 2024
- «Και οι λέξεις φλέβες είναι. Μέσα τους αίμα κυλάει» | Γ. Ρίτσος - 23 Μαρτίου 2024
- Η ζωή δεν φοράει φίλτρα, δεν στολίζεται για να πάρει like, δεν κάνει giveaway τον χρόνο της - 13 Μαρτίου 2024
