Πάνω που είχες βάλει σε μια τάξη την ζωή σου, ξαφνικά, κάνουν την εμφάνισή τους τα αναπάντεχα γεγονότα και την διαταράσσουν. Γεγονότα που έρχονται σαν τα μαύρα σύννεφα που σκεπάζουν τον αίθριο ουρανό σου, και σκοτεινιάζουν τον ορίζοντα σου. Ένας ορίζοντας που φωτίζεται μόνο από τους κεραυνούς της ζωής που ταράζουν με μανία τον πυρήνα της ύπαρξής σου.
Τέτοιες εξελίξεις, φυσικά, είναι ποικίλες, πλην όμως, ένας μέσος άνθρωπος είναι πολύ πιθανό να τις ζήσει, καθώς και να κληθεί να τις αντιμετωπίσει. Εξελίξεις όπως, μια σοβαρή περιπέτεια υγείας, ένα τροχαίο ατύχημα ή μια απώλεια ενός πολύ αγαπημένου σου προσώπου. Το θέμα είναι ότι η ζωή δεν θα σε ρωτήσει πότε θα σου συμβεί κάτι τέτοιο για να το επιλέξεις ή να προετοιμαστείς. Ούτε νοιάζονται οι συγκυρίες για το εάν είσαι καλός ή κακός άνθρωπος, ώστε να αποφασίσει τι καλό ή κακό θα σου «στείλει». Μπορεί, πραγματικά να σου συμβεί κάτι αναπάντεχα ανεπιθύμητο, όποιος κι αν είσαι, στην καλύτερη φάση της ζωής σου. Κι αντίστροφα.
Advertisment
Σε μένα, το έσχατο που έτυχε, δεν ήταν στην καλύτερη φάση της ζωής μου μεν, αλλά ήταν λίγο πριν πραγματοποιήσω ένα ταξίδι αναψυχής στο εξωτερικό με φίλους. Συγκεκριμένα, θα πήγαινα στην Βιέννη. Λίγες μέρες νωρίτερα λοιπόν, φανταζόμουν τον εαυτό μου να απολαμβάνει τα ζεστά παραδοσιακά κρασιά της σε ένα χριστουγεννιάτικο τοπίο, να τριγυρνά αμέριμνος στις πλατείες και τα μοναδικά αξιοθέατά της με καλή παρέα, καθώς και να γεύεται τα λαχταριστά σνίτσελ της. Πριν τα ζήσω όλα αυτά όμως, βρέθηκα, εκτάκτως, κάπου αλλού. Και που βρέθηκα; Στα επείγοντα του δημόσιου νοσοκομείου της περιοχής μου, με αφόρητους πόνους στην κοιλιά.
Οι εβδομάδες που ακολούθησαν εκεί, κατά την νοσηλεία μου, ήταν ζόρικες. Όμως, στάθηκα στο ύψος των περιστάσεων, με την βοήθεια των γιατρών και των κοντινών μου ανθρώπων. Σχεδόν ούτε μια στιγμή δεν σκέφτηκα το χαμένο ταξίδι μου στην Βιέννη. Αυτό ήταν το λιγότερο τότε. Όχι γιατί δεν ήταν σημαντικό για μένα, αλλά όταν δεν είσαι υγιής, το μόνο που σε νοιάζει είναι να γίνεις. Επίσης, συνειδητοποίησα πως, όπως υπάρχει το καλό timing, υπάρχει και το κακό.
Στην συγκεκριμένη περίπτωση, απλά δεν ήταν καλή η ζαριά μου: εμφανίστηκε το θέμα υγείας λίγες μέρες- για να μην πω ώρες- πριν το ταξίδι. Εάν συνέβαινε, νωρίτερα ή αργότερα, ίσως να είχα πάει στην Βιέννη. Αλλά εφόσον έτυχε τότε, δεν είχα παρά να το αποδεχτώ- αφού ήδη είχε γίνει. Και δεν πειράζει, η Βιέννη εκεί θα είναι – κατά πάσα πιθανότητα, θα με «περιμένει» να την επισκεφθώ κάποια στιγμή στο μέλλον.
Advertisment
Αυτό που συμπέρανα λοιπόν, ήταν πως ο, τι κι αν σου συμβεί στην ζωή σου, δεν έχεις παρά να παίξεις όσο καλύτερα μπορείς με τα «χαρτιά» που έχεις στην διάθεσή σου. Δεν έχεις παρά να αξιοποιήσεις τα οφέλη της τωρινής σου κατάστασης, όποια κι αν είναι αυτή, για την δική σου πρόοδο. Και θα μου πει κανείς “ κάτσε ρε φίλε, εδώ κινδύνευσε η ίδια σου η ζωή, έχασες ένα ωραίο ταξίδι που προγραμμάτιζες, τι οφέλη να βρεις σε αυτό;”.
Κι όμως. Όλα είναι θέμα του που αποφασίζεις να εστιάσεις: σε αυτά που σε ωφελούν ή σε αυτά που σε αποδυναμώνουν; Στην περίπτωση μου λοιπόν: έχασα σχεδόν τέσσερα κιλά, που ήθελα πολύ να χάσω αλλά δυσκολευόμουν. Να ένα όφελος. Δεύτερον, με έκανε να εκτιμήσω διπλά όλες τις στιγμές που δεν είχα κάποιο θέμα υγείας. Τρίτον, το διάστημα που ανάρρωνα σπίτι μου, είχα τον χρόνο να ασχοληθώ με την στοχοθεσία και τα όνειρα μου, σε όλους τους τομείς, πλην όμως, με ανανεωμένη ματιά μετά την περιπέτεια υγείας μου.
Κλείνοντας, ποτέ δεν ξέρεις τι «κακό» θα σε βρει και σε ποια φάση της ζωής σου. Αυτό όμως που μπορείς να εγγυηθείς στον εαυτό σου, είναι ότι θα το διαχειριστείς με αξιοπρέπεια, αυτοσεβασμό, αλλά και προς όφελος σου. Και τότε τα εμπόδια στον δρόμο προς τα όνειρα σου, δεν θα σε καθηλώνουν, αλλά θα τα αξιοποιείς με τέτοιο τρόπο, για να πας ακόμα πιο μακριά.
Χάρης Μαυροκέφαλος
