, ,

Σημειωματάριο συναισθημάτων | Όταν αφήνουμε πίσω μας ανοιχτές υποθέσεις, γίνονται ανοιχτές πληγές

Διεργάζομαι τους κύκλους που ανοίγουν και κλείνουν. Είναι άραγε σαν τις συμβολικές πόρτες της ζωής μας που μερικές φορές βρίσκουν κάπου και μένουν λίγο

Σημειωματάριο συναισθημάτων | Όταν αφήνουμε πίσω μας ανοιχτές υποθέσεις, γίνονται ανοιχτές πληγές

Διεργάζομαι τους κύκλους που ανοίγουν και κλείνουν.

Είναι άραγε σαν τις συμβολικές πόρτες της ζωής μας που μερικές φορές βρίσκουν κάπου και μένουν λίγο ανοικτές ;

Advertisment

Η σαν τους κύκλους που σχηματίζονται αν πετάξεις μια πέτρα στο νερό και αναπαρίστανται τέλεια, σα χορευτική συμφωνία;

Μπορεί πάλι να μοιάζουν με την κορδέλα mobius που πάνω της δε διαχωρίζεται το «μέσα«» από το «έξω» αφού έχει μόνο μια όψη.

Μπορεί να είναι η ζωή μια τέτοια κορδέλα, ένας επαναλαμβανόμενος κύκλος δηλαδή, που ο καθένας από εμάς θα περάσει ξανά και ξανά από όλα τα σημεία που είχε κάποτε ενδεχομένως αγνοήσει, προσπεράσει βιαστικά η ατσούμπαλα .

Advertisment

Αν λοιπόν αφήνουμε πίσω μας ανοικτές, ημιτελείς και ανολοκλήρωτες υποθέσεις, αφήνουμε πίσω ανοικτές, αφρόντιστες πληγές και είναι σίγουρο ότι θα τις βρούμε πάλι μπροστά μας, στον επόμενο κύκλο, αφού θα ξαναπεράσουμε από το ίδιο σημείο .

Πως θα νιώσουμε όταν διαπιστώσουμε ότι, ενώ αποφύγαμε να επιδιορθώσουμε μια προβληματική κατάσταση η δυσλειτουργία,

ενώ τρέξαμε μακριά από τον εαυτό μας, αρνούμενοι να τον υποστηρίξουμε , επιλέγοντας απλά να αποχωρήσουμε κλείνοντας την πόρτα πίσω μας,

κουβαλήσαμε στην ουσία τα βρωμισμενα απομεινάρια μιας ανοιχτής πληγής στον επόμενο κύκλο της ζωής μας ;

Είναι στο χέρι μας το αν θα επαναβιώσουμε με τον ίδιο τρόπο την τραυματική εμπειρία, η εάν θα εκμεταλλευτούμε την ευκαιρία να αντιμετωπίσουμε οτιδήποτε μας δυσκόλεψε στο παρελθόν αλλά και την καταστροφική συνθήκη της αποφυγής που κάποτε δημιουργήσαμε.

Γιατί εμείς είμαστε οι σπόνσορες της ζωής μας, κανείς δεν μας χρωστάει και αυτό είναι ένα κάλεσμα για τακτοποίηση και αποκατάσταση.

Είναι η ενσυνείδητη παρακίνηση σε κάθε κύκλο να μην αφήνουμε ανοικτές πόρτες , να αντιμετωπίζουμε τις ημιτελείς υποθέσεις και να αποκαθιστούμε τις ανολοκλήρωτες σχέσεις.

Ας μην επιτρέπουμε στο παρελθόν να κρατάει όμηρο το εδώ και το τώρα μας .

Κάθε μέρα είναι μια καλή μέρα για τακτοποίηση και αποκατάσταση.

Λάβετε καθημερινά τα άρθρα μας στο e-mail σας

Σχετικά θέματα

Οι άνθρωποί μας φεύγουν, αλλά ζουν παντοτινά μέσα μας
«Το αγέννητο παιδί μου…»
Θυμάμαι πράγματα που δεν έζησα... Θυμάμαι και πράγματα που έζησα, αν είναι αλήθεια...
Αν δεν το πεις εσύ, θα το πει το σώμα σου

Πρόσφατα Άρθρα

Εναλλακτική Δράση