Τα τελευταία χρόνια γίνονται πολλές συζητήσεις γύρω από την πνευματικότητα και τη φώτιση.
Υπάρχουν πολλές θεωρητικές προσεγγίσεις και τεχνικές που μας προσκαλούν να γνωρίσουμε από κοντά, τρόπους και δρόμους πνευματικής ανάπτυξης.
Υπάρχουν πολλά μονοπάτια πνευματικής φώτισης και δεν υπάρχει σωστός ή λάθος τρόπος να φτάσουμε εκεί.
Advertisment
Μπορούμε απλά να ξεκινήσουμε με την αυτοεξερεύνηση. Απλή παρατήρηση του εαυτού μας. Στην πραγματικότητα αρκεί να δημιουργήσουμε έναν εσωτερικό διάλογο, μια εσωτερική διεργασία επικοινωνίας με το υποσυνείδητο, παρατηρώντας τις σκέψεις, τις πεποιθήσεις και τα συναισθήματα μας.
Με αυτό τον τρόπο προσεγγίζουμε και φωτίζουμε τις υποσυνείδητες εγγραφές που μας επηρεάζουν καθημερινά και παίρνουμε επαφή με τις περιοριστικές πεποιθήσεις που μας εμποδίζουν και μας αποπροσανατολίζουν.
Για μένα αυτό που καθορίζει τη σημασία της φώτισης, έχει σχέση με την πρόθεση και τελικά τη δέσμευση να διευρύνουμε τη συνειδητότητά μας. Και σε αυτή την κατεύθυνση υπάρχουν πολλές προσεγγίσεις.
Advertisment
Ένας τρόπος είναι ο διαλογισμός, οι καθημερινές ενσταλάξεις και οι θετικές δηλώσεις τις οποίες κάνουμε για κάθε πτυχή της ζωής μας που νιώθουμε ότι χρειάζεται βελτίωση, στον παρόντα χρόνο, στο εδώ και τώρα, σα να τις έχουμε ήδη πραγματοποιήσει.
Και αυτό γιατί εκφράζοντας δηλώσεις στον παρόντα χρόνο όπως «είμαι» ή «είμαι τώρα» και όχι «θα είμαι» ή «θα προσπαθήσω να είμαι», ουσιαστικά δίνουμε την εντολή στο μυαλό μας να κάνει χώρο και να υλοποιήσει αυτό που έχουμε πραγματικά ανάγκη τη συγκεκριμένη στιγμή.
Είναι καλό να θυμόμαστε ότι το υποσυνείδητο επενεργεί ως αυτόματος πιλότος και κάθε φορά που εμβαθύνουμε στην αυτοπαρατήρηση του εαυτού μας, είναι σαν να επανακτάμε τον έλεγχο από τις φοβίες και τις αναστολές όπου τον είχαμε εκχωρήσει.
Ο διαλογισμός ουσιαστικά είναι το άνοιγμα του εαυτού στον εσωτερικό κόσμο και αποτελεί κατάσταση και μέθοδο.
Ως κατάσταση εστιάζει στο άδειασμα του μυαλού και στην πρόκληση χαλάρωσης και γαλήνης και ως μέθοδος , επικεντρώνεται στην προσοχή και στην πρόθεση πάνω σε κάτι που επιθυμούμε.
Αντίθετα με ότι πιστεύουμε, δεν υπάρχουν αυτοματισμοί και συντομεύσεις σε ότι νομίζουμε ότι θεωρείται η φώτιση ή η πνευματική διαύγεια, η επίγνωση. Χρειάζεται πολλά χρόνια επιμελούς πρακτικής ώστε να καταφέρουμε να φέρουμε την προσοχή μας στο σώμα, το μυαλό και το πνεύμα, ώστε να ενδυναμωθούμε εξισορροπώντας συναισθηματικά και νοητικά.
Το «εγώ» φοβάται το άγνωστο και αισθάνεται τη συνήθεια οικεία και ασφαλή. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο αρκείται στο να αναπαράγει αρνητικές πεποιθήσεις και στάσεις, ακόμη και αν η επανάληψη δυσλειτουργικών μοτίβων μας αποδυναμώνει.
Αυτό γίνεται μέχρι η ψυχή μας να διδάξει το «εγώ». Η μαθητεία μπορεί να είναι δύσκολη και επίπονη και αυτός είναι ένας δρόμο που πολλοί άνθρωποι θέλουν να αποφύγουν και αντιστέκονται μέσω της απώθησης.
Φώτιση όμως δε σημαίνει να αγνοήσουμε το «εγώ» ελπίζοντας ότι όλα θα εξαφανιστούν. Φώτιση είναι η επαφή και η αναγνώριση όλων των συναισθημάτων ιδιαίτερα όσων μας δυσκολεύουν γιατί μας βοηθούν να καλλιεργήσουμε την αρετή της αυτοσυγκράτησης.
Ο μόνος τρόπος για αυτό είναι διαμέσου της πρόθεσης. Όλοι μας έχουμε βρεθεί σε καταστάσεις δυσάρεστες έχοντας επιτρέψει σε άλλους να μας επηρεάσουν αρνητικά στον τρόπο που νοιώθουμε και αντιδρούμε. Αλλά με τον καιρό συνειδητοποιήσαμε ότι, η επιλογή του να απαντήσουμε στις προκλήσεις, ήταν αποκλειστικά δική μας. Όταν η πρόθεσή μας ήταν ξεκάθαρη ήταν και τα όρια μας, αφού μας βοηθούσαν να παραμείνουμε εστιασμένοι και παρόντες.
Δύο είναι τα βαθύτερα συμπαντικά συναισθήματα, η αγάπη και ο φόβος. Ένας άνθρωπος με ελεύθερη βούληση αναλαμβάνει την ευθύνη να ανταποκριθεί με φόβο ή με αγάπη στις περιστάσεις.
Με εξάσκηση αποκτούμε αυτοσυγκράτηση στις σκέψεις και στο πως αντιδράμε στις καταστάσεις της ζωής. Είναι εντάξει να αισθανόμαστε φόβο, όλοι τον έχουμε βιώσει κάποιες φορές στη ζωή μας. Το μυστικό όμως βρίσκεται στο να μη συνεχίζουμε να τον ταΐζουμε με αρνητικές σκέψεις και θυμό.
Το να έχουμε διαύγεια, σημαίνει να διευρύνουμε την επίγνωση του εαυτού μας και της πραγματικότητας. Δεν ξυπνάμε απλά μια μέρα φωτισμένοι. Είναι μια συνειδητή επιλογή και σταδιακή διαδικασία εσωτερικών διεργασιών με στόχο την απελευθέρωση δυσλειτουργιών και χαμηλών δονήσεων.
Είναι μια εργασία συνεχόμενη και συνεπής γιατί θα χρειαστεί πολλές φορές να πλησιάσουμε και να αγγίξουμε βαθύτερα στρώματα πόνου και να αναβιώσουμε «ανολοκλήρωτες» πληγές.
Αυτό που χρειάζεται να γνωρίζουμε είναι ότι τις περισσότερες φορές ο πόνος είναι τόσο παλιός και παγιδευμένος στο χρόνο, επειδή έχει σχέση με προηγούμενα βιώματα κυρίως παιδικά τραύματα.
Όταν είμαστε έτοιμοι τελικά να τον αντιμετωπίσουμε, μας επιβραβεύει με θάρρος ώστε να εργαστούμε στην κατεύθυνση του να απελευθερώσουμε παλιές τραυματικές εμπειρίες και να ξεκλειδώσουμε τα ταλέντα και τις θεραπευτικές μας ικανότητες.
Καλλιεργώντας επίγνωση, χωρίς αποφυγή, αναγνωρίζουμε ότι τελικά ζώντας στον παρόντα χρόνο, ακολουθούμε φωτεινά μονοπάτια.
- Σημειωματάριο συναισθημάτων | Απέναντι στα «πρέπει» στέκεται ό,τι έχουμε περισσότερο ανάγκη: Ο έρωτας για ζωή - 26 Φεβρουαρίου 2024
- Σημειωματάριο συναισθημάτων | Μέσα στην αγάπη, η ζωή θα αφηγηθεί την ιστορία μας - 21 Φεβρουαρίου 2024
- Σημειωματάριο συναισθημάτων | Τι μπορεί να νιώθει ένας άνθρωπος όταν ζηλεύει; - 17 Φεβρουαρίου 2024
