Το Πάσχα σηματοδοτεί ένα πέρασμα και μάλιστα με πολλές συνδηλώσεις, με σημαίνοντα και σημαινόμενα που ποικίλουν για κάθε άνθρωπο και ανάλογα την ερμηνεία. Υπό μια χριστιανική σκοπιά ιδωμένο, ως συμβάν το αναστάσιμο μήνυμα μας φέρνει τα χαρμόσυνα νέα της νίκης της ζωής επί του θανάτου, τη νίκη του Φωτός επί του σκότους, τη νίκη της αθανασίας της ψυχής επί του πεπερασμένου και φθαρτού σώματος, τον δρόμο που διανοίγει στους ανθρώπους ο Ιησούς ώστε ακολουθώντάς τον να απελευθερωθούν από τους σαρκικούς και υλικούς περιορισμούς κοκ. Ανεξάρτητα, όμως, από το εάν κάποιος πιστεύει σε αυτήν τη συμβολική και ακολουθεί τα ιδεώδη της πίστεώς της, είναι πολλά τα μηνύματα που συνοδεύουν τούτο το πέρασμα μαζί με τη μετάβαση από τον χειμώνα στην άνοιξη σε ποικίλα πεδία, κυριολεκτικώς και μεταφορικώς.
Όπως έλεγε και ο Ιησούς που είναι το «κυρίαρχο» πρόσωπο των ημερών του Πάσχα, ένα βασικό συστατικό για ένα τέτοιο πέρασμα είναι το να ζούμε πιο πνευματικά, να ζούμε με το φως της καρδιάς και να αγαπάμε αλλήλους ανιδιοτελώς. Να πράττουμε στους άλλους όσα κι εμείς επιθυμούμε να πράττουν κι εκείνοι σε εμάς. Να γίνουμε σαν τα παιδιά, καθάρια και αγνά και τότε θα ανακαλύψουμε τη Βασιλεία των Ουρανών και πολλά άλλα θαύματα θα συμβούν όταν ζούμε με την καρδιά μας και ανθίζουμε κι εμείς μέσα από την αγάπη και την ενότητα με όλους…
Advertisment
Ιδωμένο από ιστορική σκοπιά το πνευματικό μήνυμα της αγάπης του Ιησού, ήρθε σε μια πολύ ταραγμένη εποχή όπου ο κατεξοχήν τρόπος της επίλυσης των ατομικών και συλλογικών προβλημάτων δεν ήταν η αγάπη, αλλά ήταν η βία, η σύγκρουση, η επιβολή του δυνατού, εκείνου που κατείχε την εξουσία και τη δύναμη, γενικότερα ο τρόπος ήταν να επιβάλλεται και να επιδεικνύεται η δύναμη. Βασιλιάδες, εξουσιαστές και Αυτοκράτορες που έκαναν κουμάντο κατά το δοκούν, ενόσω οι άνθρωποι δεν είχαν ιδιαίτερη αξία, όπως άλλωστε και η ανθρώπινη ζωή δεν είχε παρά ελάχιστη σημασία τότε. Αυτό ήταν ένα πρότυπο το οποίο έστω και με παραλλαγές συνεχίστηκε σε γενικές γραμμές μέχρι και τον 20 αιώνα με πολύ έντονα φαινόμενα βίας, κυριαρχίας μέσω ισχύος και ανταγωνισμών…2000 χρόνια συγκρούσεων και ταραχών, πολέμων και βίας σε ποικίλες όσες εκφάνσεις και σε σφαίρες τόσο της ατομικής όσο και της συλλογικής ζωής.
Αυτά, όμως, είναι επίσης γνωστά και δεν προσθέτουν τίποτε το νέο και συνεπώς εδώ δεν θα επιμείνω, εκτός από μια υπογράμμιση ότι όλα αυτά ουδόλως βοήθησαν παρά μονάχα επιδείνωσαν τη ζωή συλλογικά και ατομικά… Εφόσον όλα αυτά πλέον είναι λίγο ή πολύ γνωστά και δη στην εποχή της ταχύτατης υπερπαραγωγής πληροφοριών και αναπαραγωγής των παλαιοτέρων γνώσεων, τι άλλο μας απομένει να κάνουμε ως άνθρωποι της εποχής μας παρά να προβούμε στην εφαρμογή αυτών που ξέρουμε ότι λειτουργούν καλύτερα και μάλιστα πιο συνειδητά, άνευ βίας και με γνώμονα την αγάπη, την αλληλεγγύη, την ισότητα και την ενότητα;
Εάν τα δούμε μέσα από την πνευματική σκοπιά, η εποχή μας έχει να κάνει με την εφαρμογή των όσων γνωρίζουμε, ούτως ώστε να μεταμορφώσουμε όλες εκείνες τις συμπεριφορές που δεν λειτουργούν, σε ατομικό και σε συλλογικό επίπεδο, ώστε να περάσουμε από το επίπεδο της προσωπικότητας σε εκείνο της καρδιάς. Να περάσουμε από το Εγώ στο Εμείς, από τους διαχωρισμούς στην Ενότητα. Πολλοί φωτισμένοι Δάσκαλοι που δίδαξαν πολλές διαφορετικές παραδόσεις μίλησαν για μια τέτοιαν αλλαγή στην εξελικτική πορεία της πλανητικής συνειδητότητας, η οποία αποτελείται από όλες τις συνειδητότητες των όντων που κατοικούν στον πλανήτη μας. Φυσικά αυτή η εξέλιξη αφορά επίσης στην ατομική εξέλιξη του καθενός μας η οποία αντανακλάται επάνω στη συλλογική και την πλανητική συνειδητότητά μας και που όλοι μαζί συναποτελούμε.
Advertisment
Αυτό το εξελικτικό πέρασμα σε ένα νέο παράδειγμα έχει επισημανθεί με πολλές ονομασίες και από πολλούς διαφορετικούς ανθρώπους. Κάποιοι μιλάνε για το πέρασμα στην εποχή του Υδροχόου, κάτι που χρονολογικώς ξεκίνησε την 21η Δεκεμβρίου 2012 η οποία ήταν και η πρώτη ημέρα του Ζωδίου του Υδροχόου, εκεί όπου έληξε η περίοδος του Ζωδίου των Ιχθύων, ολοκληρώνοντας έναν κύκλο 29.520 ετών. Η ημερομηνία αυτή σηματοδότησε επίσης την πρώτη ημέρα του πρώτου έτους του Μεγάλου Ενιαυτού, στα μυστήρια του οποίου αναφέρθηκαν εκτενέστερα ο Αναξίμανδρος, ο Ηράκλειτος, οι Πυθαγόρειοι και ο Πλάτωνας, ειδικά μέσα από το έργο του «Τίμαιος» και υπάρχει ένας συμβολικός παραλληλισμός του Ενιαυτού με την εποχή του Υδροχόου.
Αυτός ο κύκλος αναφέρεται επίσης στην κυκλοτερή περιστροφή του άξονα της Γης, η μετάπτωση του οποίου μέσα από τη συνεχή κυκλική μετακίνησή της ολοκληρώνει μια πλήρη περιφορά σε 29.520 έτη. Επίσης για αυτόν τον κύκλο και τη διαίρεσή του σε εποχές τον βρίσκουμε και στο βιβλίο του Ινδού Δασκάλου Σρι Γιουκτσέσβαρ με τίτλο “The Holy Science” ο οποίος διαιρεί τον κύκλο των 24.000 ετών περίπου σε τέσσερις εποχές και μιλά για ένα παρόμοιο πέρασμα αναφέροντας ότι στην εποχή μας είμαστε στην εποχή της ενέργειας ή dwapara yuga.
Η εισαγωγή του Σρι Γιουκτεσβαρ στην “Ιερή Επιστήμη”, η οποία περιλαμβάνει την εξήγησή του για αυτόν τον Κύκλο Εποχής-Γιούγκα, διαφέρει από την παραδοσιακή θέση λόγω της παραδοχής του ότι η γη είναι τώρα στην εποχή του Ντουάπαρα Γιούγκα, όχι της Κάλι Γιούγκα, που οι περισσότεροι Ινδοί ειδήμονες πιστεύουν ότι είναι η τρέχουσα εποχή. Η θεωρία του βασίζεται στην ιδέα ότι ο ήλιος «παίρνει κάποιο αστέρι για το διπλό του και περιστρέφεται γύρω του σε περίπου 24.000 χρόνια της γης μας – ένα ουράνιο φαινόμενο που προκαλεί την προς τα πίσω κίνηση των ισημερίων γύρω από τον ζωδιακό κύκλο».
Η κοινή εξήγηση για αυτό το ουράνιο φαινόμενο είναι η μετάπτωση, η «ταλαντευόμενη» περιστροφική κίνηση του άξονα της γης. Έρευνα για την εξήγηση του Sri Yukteswar διεξάγεται από το Binary Research Institute και όποιος ενδιαφέρεται να μάθει περισσότερα για αυτόν τον κύκλο μπορεί να ανατρέξει στη βιβλιογραφία του.
Με βάση αυτήν την τρέχουσα περίοδο, λοιπόν, κοιτώντας μέσα από μια πνευματική σκοπιά, η πλανητική συνειδητότητα περνάει μια μεγάλη αλλαγή στα πλαίσια της εξελικτικής της πορείας. Μαθαίνουμε ένα νέο παράδειγμα και ένα νέο τρόπο συσχετισμού μεταξύ μας ως άνθρωποι, αλλά και σε σχέση με όλα τα πλάσματα του πλανήτη και με την ίδια τη Μητέρα Γη. Παλαιότερα ο τρόπος επίλυσης των προβλημάτων μας ήταν ατομικός, εθνικός και αφορούσε σε μια προάσπιση των ιδιωτικών ή χωρικών συμφερόντων.
Αυτό ιδωμένο από μια ενεργειακή άποψη, μπορούμε να πούμε ότι αντιστοιχεί στο ενεργειακό κέντρο του ηλιακού πλέγματος, μέσα από το οποίο βλέπουμε τον κόσμο μέσα από κίνητρα που αφορούν στη δύναμη, τον έλεγχο και την ελευθερία. Όταν είχε έρθει ο Ιησούς, λοιπόν, ήταν πολύ έντονα αυτά τα χαρακτηριστικά και οι άνθρωποι ζούσαν μέσα από το ηλιακό πλέγμα, κάτι που αντανακλώνταν σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο. Το 2012 έπειτα από 2000 περίπου χρόνια, όμως, αλλάξαμε εποχή και εισήλθαμε στην εποχή του Υδροχόου και αυτό συνιστά ένα πέρασμα από το ενεργειακό κέντρο του τσάκρα του ηλιακού πλέγματος στο τσάκρα της καρδιάς.
Έτσι τώρα μαθαίνουμε να συσχετιζόμαστε ως μια μεγάλη πλανητική οικογένεια καθώς οτιδήποτε συμβαίνει εντός οποιωνδήποτε συνόρων έχει έναν αντίκτυπο σε όλους μας και αυτό το είδαμε να συμβαίνει και μέσα από τα συμβάντα που συνόδευσαν την περίοδο του κορωνοιού. Είδαμε ότι δεν αρκούσαν ατομικές και εθνικές λύσεις καθώς αυτό ήταν κάτι το καθολικό και απαιτούσε λύσεις σε μια ευρύτερη, παγκόσμια κλίμακα. Ωστόσο η αντιμετώπιση σε ένα αρχικό στάδιο ήταν μέσα από το παλαιό παράδειγμα του ηλιακού πλέγματος, με πολύ έλεγχο και περιορισμούς στις ελευθερίες, με κριτική και πολλά άλλα παρεπόμενα του διανοητικού φίλτρου των αντιλήψεων.
Ευτυχώς, όμως, πολλοί άνθρωποι κατανόησαν ότι αυτός δεν ήταν ένας λειτουργικός τρόπος αντιμετώπισης του όλου προβλήματος. Έτσι όλο και περισσότεροι άνθρωποι προσχωρούν στην καρδιά τους και αρχίζουν να ζούνε μέσα από αυτήν, νιώθοντας αγάπη και αποδοχή για τους εαυτούς τους και για τους άλλους. Υπάρχουν θετικά δείγματα ανθρωπιάς και αλληλεγγύης, συμπόνοιας και αγάπης και όλο και περισσότεροι άνθρωποι αρχίζουν να ζούνε με ομόνοια προσβλέποντας σε έναν άλλον κόσμο διαφορετικό, όπου οι άνθρωποι θα ζούμε με αγάπη και αρμονία ως μια μεγάλη πλανητική οικογένεια.
Ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός και μπορούμε να τον ζήσουμε εδώ και τώρα. Αυτός ο κόσμος δεν σχετίζεται με τον έλεγχο ούτε με την επιβολή της ισχυρότερης δυνάμεως, καθώς αυτό όλο έφερε στον πλανήτη ένα χάος. Το ίδιο συμβαίνει και όταν εμείς επιχειρούμε να ασκούμε έλεγχο είτε σε εμάς και τις ζωές μας, είτε επί κάποιου άλλου ανθρώπου και αντιλαμβανόμαστε πώς όσο περισσότερο θέλουμε να ελέγχουμε τόσο περισσότερο τα πράγματα ξεφεύγουν από τον έλεγχό μας κι αυτό μπορεί σε μια υπερβολή αν φέρει χάος και αποδιοργάνωση.
Όταν αντιληφθούμε, όμως, τι έχουμε δημιουργήσει με τον έλεγχο και τις βίες επί παντός επιστητού, στον εαυτό μας, στους άλλους και στον κόσμο, τότε μπορούμε να αποφασίσουμε να αλλάξουμε. Το παράδειγμα που αναφέρεται στο Πάσχα με την έννοια του Περάσματος σε ένα νέο παράδειγμα, σε έναν άλλον τρόπο υπάρξεως και συσχετισμού των ανθρώπων μεταξύ μας, με τον εαυτό μας και με τον κόσμο εν γένει. Αυτό είναι το μήνυμα της αλλαγής για την οποία γράφουμε εδώ τώρα. Ένα νέο πρότυπο συμπεριφοράς και στάσεων, ήθους και αλλαγής των παλαιών, μη λειτουργικών συμπεριφορών μας προς εμάς τους ίδιους αρχικώς κι έπειτα στους άλλους ανθρώπους και σε κάθε άλλη μορφή ζωής, όπως είναι τα ζώα, τα φυτά, η φύση κοκ.
Αυτός ο τρόπος μιλάει αρχικώς για μιαν αγάπη προς τον εαυτό μας μέσω της αποδοχής και της συμπόνοιας, το να αποδεχτούμε τον εαυτό μας έτσι όπως είμαστε με ανιδιοτελή αγάπη. Έπειτα αφού το κάνουμε πράξη προς εμάς τους ίδιους τότε είναι ευκολότερο να το επεκτείνουμε και να το απευθύνουμε προς τους άλλους ανθρώπους και προς κάθε άλλη ύπαρξη. Να αγαπάμε και να αποδεχόμαστε κάθε μορφή ζωής, να τιμάμε και να συμβιώνουμε αρμονικά με όλους.
Είναι ένα παράδειγμα που σίγουρα μπορεί να να μας βοηθήσει όλους μας να ζούμε πιο ευτυχισμένα και με περισσότερη αρμονία. Αρμονία εσωτερική και εξωτερική, μέσα από τη συσχέτισή μας με τον εαυτό μας, με τους άλλους και με τον κόσμο και μια συνύπαρξη ειρηνική, με αγάπη και με ομόνοια, με συμπόνοια και με ισότητα, με ενότητα αντί για διαχωρισμούς πάσης φύσεως. Μέσα από έναν νέο παράδειγμα θα μπορέσουμε να επιλύουμε συλλογικά οτιδήποτε προκύπτει ως πρόβλημα, ξεπερνώντας διαφορές και συμφέροντα, ατομικά και συλλογικά.
Μπορούμε να κατανοήσουμε ότι αυτό είναι ένα πρότυπο στάσεων και αξιών που μπορεί να μεγιστοποιήσει τα οφέλη για όλους και κάτι τέτοιο είναι εφικτό, μα απαιτεί αλλαγή, ατομική αρχικώς και όταν ο καθένας μας εφαρμόζει μια τέτοια αλλαγή σε προσωπικό επίπεδο, τότε όλοι μαζί ως μια συλλογική συνειδητότητα μπορούμε να αλλάξουμε πάρα πολλά προς το βέλτιστον. Στο δικό μας χέρι είναι μονάχα να αποδεχτούμε την αλλαγή, διότι οι αλλαγές συμβαίνουν ούτως ή άλλως στα πλαίσια της εξέλιξης της ίδιας της διαδικασίας της ζωής, η εξέλιξη είναι κάτι που επισυμβαίνει πέραν της δικής μας βούλησης και πρόθεσης, είτε ομαλά και με ροή, είτε μέσω αναταράξεων.
Ίσως είναι η ώρα να κάνουμε ευκολότερα τις αλλαγές, τις ζωές μας και να καταστήσουμε τον κόσμο αυτόν ένα μέρος όπου όλοι θα ζούνε με αρμονία. Πέρασμα αλλαγής κι είθε να είναι το Πάσχα μια στάση ζωής, ένα άνοιγμα καρδιάς, με μοίρασμα αγάπης και χαράς κάθε ημέρα και όχι μονάχα μια εορτή μεταξύ πολλών άλλων… Πέρασμα αλλαγής από την συσσώρευση χάους στην απελευθέρωση της αγάπης ώστε να γεμίσει την κάθε έκφανση και πτυχή της ζωής μας, σε ατομικό, συλλογικό και σε πλανητικό επίπεδο. Για έναν καλύτερο κόσμο για όλους!Καλό Πάσχα με υγεία και πνευματική ανάταση!
- Η ζωή στο Matrix | Το σύμπαν ως προσομοίωση - 14 Μαΐου 2024
- Το Πάσχα ως ένα εξελικτικό πέρασμα σε αλλαγές με διεύρυνση αγάπης - 1 Μαΐου 2024
- 5 ερωτήσεις-οδηγοί για να δεις εάν αποδέχεσαι και αγαπάς ουσιαστικά τον εαυτό σου - 18 Απριλίου 2024
