Ο όρος “σύνδρομο της πάπιας” προέρχεται από την εικόνα μιας πάπιας που φαίνεται να γλιστρά ομαλά πάνω στην επιφάνεια του νερού, ενώ στην πραγματικότητα κουνάει τα πόδια της έντονα κάτω από το νερό για να διατηρήσει την κίνησή της. Η φράση αυτή χρησιμοποιείται μεταφορικά για να περιγράψει ανθρώπους που φαίνονται ήρεμοι και συγκροτημένοι εξωτερικά, ενώ στο εσωτερικό τους αντιμετωπίζουν έντονο άγχος, πίεση ή σύγχυση. Ο όρος αυτός έγινε δημοφιλής μέσα από τον χώρο των πανεπιστημίων, κυρίως του Στάνφορντ, όπου οι φοιτητές συχνά προσπαθούν να διατηρήσουν την εικόνα της επιτυχίας, ενώ στην πραγματικότητα αντιμετωπίζουν έντονες προκλήσεις.
Η συσχέτιση του συνδρόμου της πάπιας με το διαδίκτυο είναι έντονη, ειδικά με την άνοδο των κοινωνικών δικτύων. Στο διαδίκτυο, πολλοί άνθρωποι παρουσιάζουν μόνο τις “τέλειες” στιγμές της ζωής τους, δημιουργώντας την εντύπωση ότι τα καταφέρνουν όλα με ευκολία και χωρίς δυσκολίες. Αυτή η “τέλεια” εικόνα μπορεί να δημιουργήσει στους άλλους την αίσθηση ότι είναι οι μόνοι που αντιμετωπίζουν δυσκολίες, κάτι που ενισχύει την πίεση να φαίνονται και αυτοί “τέλειοι”. Αυτό το φαινόμενο μπορεί να επιδεινώσει το σύνδρομο της πάπιας, καθώς πολλοί προσπαθούν να διατηρήσουν μια εξωτερική εικόνα επιτυχίας και ευτυχίας, ενώ εσωτερικά παλεύουν με άγχη και ανασφάλειες.
Advertisment
Η ψηφιακή εποχή, λοιπόν, έχει ενισχύσει το σύνδρομο της πάπιας, καθώς οι άνθρωποι νιώθουν την πίεση να συμβαδίζουν με τις “τέλειες” εικόνες που βλέπουν στο διαδίκτυο. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε αυξημένο άγχος και πίεση, καθώς πολλοί δεν εκφράζουν τα αληθινά τους συναισθήματα και δεν ζητούν βοήθεια όταν την χρειάζονται.
Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι οι εικόνες που βλέπουμε στο διαδίκτυο δεν αντιπροσωπεύουν πάντα την πραγματικότητα και ότι όλοι βιώνουμε προκλήσεις στη ζωή μας. Είναι πολύ σημαντικό να είμαστε αυθεντικοί και ειλικρινείς, τόσο με τον εαυτό μας, όσο και με τους άλλους.
Κατερίνα Λημνιού | Ψυχολόγος
Advertisment
