Αν κάτι που κάνεις δεν λειτουργεί αποτελεσματικά, δεν θα λειτουργήσει αποτελεσματικότερα αν ξανακάνεις το ίδιο. Όταν κουραστείς να κάνεις το ίδιο πράγμα χωρίς το επιθυμητό αποτέλεσμα, θα ψάξεις για άλλη λύση.
Κάποιο απόγευμα μπήκε πετώντας, μέσα από μια ανοιχτή συρόμενη πόρτα, ένα πουλάκι μέσα στο σαλόνι μας. Το πουλί φτερούγιζε συνεχώς γύρω γύρω στο ταβάνι, ενώ περιστασιακά προσγειωνόταν επάνω σε κάποιο ψηλό ράφι.
Advertisment
Ανοίξαμε όλες τις πόρτες και τα παράθυρα, διώχναμε το τόσο δα πλασματάκι με τη σκούπα φωνάζοντας «ξουτ», προσπαθούσαμε να το αιχμαλωτίσουμε με δίχτυ και του στέλναμε τηλεπαθητικά μηνύματα, λέγοντας:
«Το να πετάς γύρω γύρω στο ταβάνι και να πέφτεις πάνω στους τοίχους δεν έχει αποτέλεσμα. Δοκίμασε, σε παρακαλώ, κάτι διαφορετικό».
Καμία όμως από τις προσπάθειές μας δεν είχε αποτέλεσμα.
Advertisment
Το τρομαγμένο πλασματάκι δεν καταλάβαινε ότι έπρεπε απλώς να κατέβει λίγα μέτρα για να βρει τον δρόμο του προς την ελευθερία.
Αυτό το δράμα συνεχίστηκε μέχρι που νύχτωσε, οπότε αφήσαμε το πουλί να κοιμηθεί τη νύχτα επάνω στο ράφι.
Όταν ξυπνήσαμε το πρωί, το πουλί τιτίβιζε δυνατά δείχνοντας ότι ήταν αρκετά πεινασμένο. Δοκιμάσαμε κάποιες μεθόδους ακόμα, και πάλι μάταια. Τελικά, αποφασίσαμε απλώς να δείξουμε εμπιστοσύνη στο γεγονός ότι το πουλί θα έβρισκε με κάποιον τρόπο τη διέξοδό του και φύγαμε από το σπίτι για λίγο. Όταν επιστρέψαμε το πουλί είχε φύγει.
Κατά κάποιον τρόπο όλοι μας είμαστε σαν το πουλί που κόλλησε σε έναν τρόπο επίλυσης για το πρόβλημά του∙ έναν τρόπο που δεν είχε αποτέλεσμα. Το πουλί χρειάστηκε ένα ισχυρό κίνητρο –την πείνα– για να ψάξει και να βρει μια εναλλακτική, αποτελεσματική πορεία.
Όταν κουραζόμαστε να πέφτουμε επάνω σε εμπόδια, να παλεύουμε με την εργασία και τα χρήματα, πεινάμε όλο και περισσότερο για ανακούφιση∙ τόσο πολύ, που ρωτάμε : «Υπάρχει άραγε κάποια άλλη διέξοδος;» Έπειτα, βρίσκουμε την πόρτα προς την ελευθερία.
Ο πόνος ωθεί και η εικόνα έλκει. Ο πόνος σου ουρλιάζει: «Αυτό δεν μπορεί να είναι έτσι!» Αν ανατράφηκες με μια θρησκεία, με μια οικογένεια ή με μια κουλτούρα που εκθείαζε τις ταλαιπωρίες και τις θυσίες, ίσως έχεις την τάση να επιλέγεις το μονοπάτι του μάρτυρα.
Δεν υπάρχει όμως τίποτα το ιερό σε σχέση με τα αυτοπροκαλούμενα μαρτύρια. Αντίθετα με ό,τι μπορεί να έχεις διδαχτεί, ο Θεός δεν χαίρεται με τον πόνο σου. Η Ανώτερη Δύναμη θέλει να είσαι χαρούμενος. Όταν αρνείσαι να αποδεχτείς τον αγώνα ως απαραίτητο στοιχείο της εργασίας και της ζωής σου, τότε εκείνος θα ελαχιστοποιηθεί και θα εξαφανιστεί. Το δράμα είναι επιλογή. Το ίδιο και η ευκολία.
Η δασκάλα πρακτικής μεταφυσικής, Florence Scovel Shinn, έλεγε στους πελάτες της: «Αγώνας για την απόκτηση σημαίνει αγώνας για τη διατήρηση». Αν πρέπει να πολεμήσεις και να χειραγωγήσεις για να αποκτήσεις κάτι, θα πρέπει να πολεμήσεις και να χειραγωγήσεις για να το διατηρήσεις.
Πολλοί άνθρωποι σε ασταθείς σχέσεις πιστεύουν ότι μόλις παντρευτούν θα κυλήσουν όλα χωρίς προβλήματα. Ή «όταν κάνουμε ένα παιδί η σχέση μας θα σταθεροποιηθεί». Ανακαλύπτουν, τότε, ότι μια βέρα στο δάχτυλο, ένα πιστοποιητικό γάμου ή ένα παιδί δεν συνιστούν γάμο.
Οι νοοτροπίες και οι πράξεις των συντρόφων κατευθύνουν τη σχέση. Αν δεν αλλάξεις τη στάση που δημιούργησε την ασταθή σχέση πριν από τον γάμο, θα συνεχίσεις να υφίστασαι δυσκολίες. Παρομοίως, αν παλεύεις με κάποιον για να κλείσεις μια συμφωνία, πιθανώς θα παλεύεις και με τα αποτελέσματα αυτής της συμφωνίας, και αν έχεις μια σχέση που συνεχίζεται με αυτό το άτομο, το παιχνίδι της πάλης θα συνεχιστεί.
Ο αγώνας διαιωνίζεται μέχρι να κάνεις μια διαφορετική επιλογή.
Αν δεν πετύχεις στην αρχή, τότε επαναπροσδιόρισε την επιτυχία.
Απόσπασμα από το βιβλίο του Alan Cohen “ Ζήσε Με Αφθονία Χωρίς να Πουλήσεις την Ψυχή σου” από τις εκδόσεις Ιβίσκος