Ακολουθεί ένα πολύ ενδιαφέρον σκιαγράφημα του προστατευτικού ανθρώπου από το βιβλίο της Vera Peiffer “Θετική Σκέψη” – Εκδόσεις Διόπτρα. Η σκέψη καθορίζει την ποιότητα της ζωής μας, γιατί οι σκέψεις είναι εκείνες που καθοδηγούν τις πράξεις μας. Οι αρνητικές μας σκέψεις προσελκύουν αρνητικά αποτελέσματα και οι θετικές σκέψεις θετικά.
Ο Προστατευτικός τύπος ανθρώπου έχει διαμορφώσει ξεκάθαρη εικόνα του κόσμου στο μυαλό του. Σε ό,τι δει, ακούσει ή βιώσει κολλάει την ετικέτα του απόλυτα καλού ή κακού, σωστού ή λανθασμένου. Οι Προστατευτικοί αποφασίζουν μια για πάντα ποια πράγματα ανήκουν σε ποιες κατηγορίες – τελεία και παύλα. Σε ό,τι αφορά τη ζωή, δεν ασχολούνται με το γκρίζο που βρίσκεται ανάμεσα στο μαύρο και το άσπρο.
Advertisment
Προικισμένος με δυνατή φωνή, ο Προστατευτικός προχωρεί στη διάδοση του «ευαγγελίου» του. Ανεξάρτητα από το αν θέλετε ή όχι να το ακούσετε, ο Προστατευτικός θα σας διαβεβαιώσει ότι η άποψή του έχει ισχύ για όλα τα ζητήματα. Αν νοσηλευτήκατε ποτέ σε νοσοκομείο, θα θυμάστε ασφαλώς την αυταρχική νοσοκόμα που ορμούσε στο δωμάτιό σας στις πέντε τα χαράματα με το θερμόμετρο λέγοντας «Πάλι τεμπελιάζουμε; Ακόμη κοιμόμαστε; Άνοιξε το στόμα σου!»
Και αν αποτολμούσατε ποτέ να ρωτήσετε τι χάπι σας έδωσε, σας απαντούσε με ύφος επικριτικό «Πρέπει να ακολουθούμε τις οδηγίες του γιατρού, δεν νομίζεις;» Με δυο λόγια, σας έβαζε στη θέση σας επειδή, σύμφωνα με το δικό της ευαγγέλιο, ο ασθενής δεν έχει δικαίωμα να αμφισβητεί την εξουσία του γιατρού ή τη δική της, κάτι που είχατε αρκετό θράσος να κάνετε εσείς.
Παρατηρήστε επίσης τη μόνιμη χρήση του πρώτου πληθυντικού προσώπου αντί για το δεύτερο – «να ακολουθούμε τις οδηγίες του γιατρού», όχι «να ακολουθείτε τις οδηγίες του γιατρού». Δεν είστε πια άτομο με δικά σας δικαιώματα. Η νοσοκόμα ξέρει καλύτερα και σας παίρνει κάτω από τις προστατευτικές της φτερούγες, συγχωνεύοντας την προσωπικότητά σας στη δική της. Η επίκριση είναι από τα πιο δυνατά σημεία του Προστατευτικού τύπου και δεν είναι πάντοτε εποικοδομητική. Ακόμη και αν έχει καλές ιδέες, οι άνθρωποι τείνουν να τις απορρίψουν μόνο και μόνο εξαιτίας του τρόπου με τον οποίο τις εκθέτει.
Advertisment
Τα καλά σημεία του προστατευτικού
Συχνά, οι προσωπικότητες αυτές δείχνουν ειλικρινή και αυθόρμητη διάθεση να βοηθήσουν τους άλλους.
Τα προβληματικά σημεία του
Ο Προστατευτικός τείνει να είναι άκαμπτος στις εκδηλώσεις του. Συχνά, οι απόψεις του διαμορφώνονται στα πρώτα στάδια της ζωής του και από τότε δεν έχουν δοκιμαστεί απέναντι στην πραγματικότητα. Οι Προστατευτικοί μπορούν να γίνουν παλιομοδίτικοι και αποτελούν μέρος εκείνης της κατηγορίας ατόμων που νομίζουν ακόμη ότι το μικροτσίπ, η καρδιά του ηλεκτρονικού υπολογιστή, είναι ένα μικρό πατατάκι τσιπ, η τηγανητή, τραγανιστή λιχουδιά που ξετρελαίνει μικρούς και μεγάλους!
Οι τύποι αυτοί είναι τόσο σίγουροι για τις απόψεις τους, ώστε έχουν την τάση να διατυπώνουν αποφθέγματα αντί να κάνουν διάλογο με τους άλλους. Δεν αντιλαμβάνονται ότι πληγώνουν τα αισθήματα των άλλων («το κάνω για το καλό σου») όταν τους επικρίνουν τόσο έντονα. Ούτε καταλαβαίνουν ότι χάνουν τη δημοτικότητά τους, αφού οι άλλοι τους αντιπαθούν ή τους φοβούνται.
Ο εσωτερικός κόσμος του προστατευτικού ανθρώπου
Οι άκαμπτες θέσεις του Προστατευτικού τύπου είναι σύμπτωμα θεμελιώδους ανασφάλειας. Αν ο κόσμος προκαλεί τρόμο και σύγχυση, τότε μια άκαμπτη διανοητική διάρθρωση ίσως δώσει μια επίφαση ασφάλειας. Αυτή η ακαμψία, ωστόσο, έχει τα μειονεκτήματά της. Ολόκληροι ουρανοξύστες και γέφυρες κατασκευάζονται έτσι ώστε να μπορούν να λικνίζονται ανεπαίσθητα σε θυελλώδεις ανέμους, και αυτή ακριβώς η ευελιξία είναι που τα προφυλάσσει από την κατάρρευση σε περίπτωση καταιγίδας.
Το ίδιο ισχύει και για τους ανθρώπους: μόνο όσοι προσαρμόζονται στις νέες καταστάσεις τα πάνε καλύτερα. Οι Προστατευτικοί καταναλώνουν πολλή ενέργεια αντιδρώντας στην αλλαγή και κάποτε χάνουν τις ευκαιρίες που θα μπορούσαν να τους ωφελήσουν, μόνο και μόνο επειδή δεν ταιριάζουν με τις αντιλήψεις τους και τις φοβούνται: «Δεν τους θέλω στο γραφείο μου τους νέους υπολογιστές, ευχαριστώ πολύ!»
