Στη σύγχρονη εποχή, οι περισσότεροι άνθρωποι είμαστε άπληστοι. Γοητευόμαστε από τη δόξα, το εύκολο χρήμα, τα ακριβά αυτοκίνητα, τις ανέσεις, με αποτέλεσμα να χάνουμε σταδιακά την ανθρώπινη πλευρά μας. Ενδιαφερόμαστε ολοένα και περισσότερο για τον εαυτό μας και λιγότερο για τον συνάνθρωπό μας και το κοινωνικό σύνολο εν γένει.
Λόγω της δουλειάς μου έρχομαι καθημερινά σε επαφή με πολλούς και διαφορετικούς ανθρώπους, οι οποίοι έχουν στη διάθεσή τους όλα τα καλά του Θεού αλλά συμπεριφέρονται σαν να μην έχουν επίγνωση του πλεονεκτήματός τους αυτού. Όταν τους ζητάς να προσδιορίσουν αυτό το χαρακτηριστικό που θα τους κάνει να νιώσουν ευτυχισμένοι και πλήρεις, αδυνατούν να στο περιγράψουν.
Advertisment
Έμαθαν, λένε, να βάζουν τον πήχη ψηλά για να επιτύχουν ένα στόχο κι όταν το καταφέρνουν, πηγαίνουν κατευθείαν στον επόμενο. Δεν ευχαριστιούνται τη διαδρομή και κατ’ επέκταση δεν απολαμβάνουν τη ζωή.
Στο σημείο αυτό εύλογα θα σκεφτείτε για ποιο λόγο τα αναφέρω όλα αυτά, πού θέλω να καταλήξω; Η ζωή προχωρά με αλματώδεις ρυθμούς και οι άνθρωποι φαίνεται να έχουμε χάσει τον προορισμό μας. Ξεχνάμε ότι η ευτυχία βρίσκεται στα απλά, καθημερινά πράγματα.
Τρέχουμε συνεχώς να καλύψουμε τις ολοένα αυξανόμενες ανάγκες μας, γινόμαστε υπερκαταναλωτικοί, θύματα της μόδας. Ζούμε για να δουλεύουμε και να καλύπτουμε τις πλασματικές μας ανάγκες. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα η δουλειά να γίνεται αυτοσκοπός και όχι μέσο για την κατάκτηση της ευτυχίας.
Advertisment
Ξεχνάμε να βοηθάμε τους συνανθρώπους μας, όποτε μπορούμε και να κάνουμε το καλό. Δεν δίνουμε πια πολύ σημασία στο κάρμα. Ξεχνάμε ότι η ζωή έχει την τάση να επιστρέφει συμπεριφορές. Όταν ενεργούμε έχοντας ως γνώμονα το καλό, θα μας επιστραφεί πίσω διπλό. Αντιθέτως, τείνουμε να επενδύουμε περισσότερο στον εαυτό μας, τρέφουμε διαρκώς το εγώ μας.
Κάθε πρωί που ξυπνάμε αρτιμελείς και υγιείς θα πρέπει να ευγνωμονούμε το Θεό για όλα όσα μας έχει χαρίσει απλόχερα και να αισθανόμαστε τυχεροί που εκτός από την υγεία μας έχουμε ένα πιάτο φαγητό καθημερινά, ένα ζεστό σπίτι για να είμαστε ασφαλείς και ένα κρεβάτι να κοιμηθούμε.
Άλλοι συνάνθρωποί μας τόσο στη χώρα μας όσο και σε άλλες χώρες του κόσμου δε διαθέτουν ούτε αυτά που εμείς θεωρούμε αυτονόητα και δεδομένα. Για εκείνους όσα αναφέρθηκαν παραπάνω αποτελούν μακρινή, απρόσιτη πολυτέλεια.
Το ιδανικό λοιπόν θα ήταν να εκτιμήσουμε την αξία τους έστω και αργά και να σταματήσουμε το αέναο κυνήγι της υποτιθέμενης ευτυχίας. Πάντα κάτι θα μας λείπει και δε θα είμαστε ποτέ ευχαριστημένοι με όσα διαθέτουμε. Άλλωστε, η απληστία είναι σημείο των καιρών.
Σε αντίθετη περίπτωση, θα μας κυριεύει ένα διαρκές άγχος για τις συνεχώς αυξανόμενες ανάγκες μας τις οποίες θα βιαζόμαστε διαρκώς να καλύψουμε. Θα ήταν εξαιρετικά βοηθητικό για όλους μας να έχουμε έναν αυτοέλεγχο και να διαχωρίζουμε κάθε φορά τι μας είναι απαραίτητο και τι όχι.
Τέλος, θα ήταν εξαιρετικά ωφέλιμο να αντιληφθούμε ότι η ζωή είναι ένα πολύτιμο δώρο και θα ήταν καλό να την αξιοποιούμε σωστά χωρίς να τη χαραμίζουμε, δίχως να τη σπαταλάμε δεξιά κι αριστερά, δίχως να ευτελίζουμε την αξία της. Είμαστε ευλογημένοι και τυχεροί όσοι έχουμε την υγεία μας, την εργασία μας, μια στέγη να μείνουμε και τα αγαπημένα μας πρόσωπα. Τότε θα νιώθουμε πραγματικά ευγνωμοσύνη για όσα μας δόθηκαν απλόχερα μέχρι τώρα στη ζωή μας, διότι η αχαριστία όπως και η απληστία, έχουν ένα τίμημα.
Mαίρη Τσιχλή , Ψυχολόγος- Φιλόλογος
μαθησιακές δυσκολίες, με συμβουλευτική εφήβων, ενηλίκων αλλά και
ζευγαριών. Επίσης έχω ολοκληρώσει την εκπαίδευσή μου στη Συστημική Οικογενειακή θεραπεία. Αγαπώ το διάβασμα, τα ταξίδια και τις εκδρομές
με φίλους στη θάλασσα. Μου αρέσει πολύ να γράφω άρθρα και να
εκφράζω τις σκέψεις μου.
- Να μάθεις να φεύγεις χωρίς αποσκευές, χωρίς ενθύμια για το τέλος - 29 Σεπτεμβρίου 2022
- H επιλογή του δρόμου της μοναξιάς αποτελεί μια δύσκολη αλλά γενναία απόφαση… - 12 Αυγούστου 2022
- Υπάρχει κάτι χειρότερο από το να φοβάσαι; Φυσικά και υπάρχει… το να μη ζεις! - 6 Απριλίου 2022
