Μια πόλη 3.400 ετών η οποία εικάζεται ότι θα μπορούσε να είναι η αρχαία Ζακίκου, σημαντικό κέντρο της αυτοκρατορία των Μιτάνι (1550—1350), αποκαλύφθηκε στον Τίγρη ποταμό.
Γερμανοί και Κούρδοι αρχαιολόγοι εντυπωσιάστηκαν από τον οικισμό που αναδύθηκε μέσα από τα νερά του ποταμού κοντά στη Μοσούλη. Ο οικισμός αναδύθηκε στις αρχές του χρόνου, καθώς η στάθμη του νερού έπεφτε λόγω της έντονης ξηρασίας που επικρατεί στο Ιράκ.
Πρόκειται για πόλη με παλάτι, μεγάλα κτίρια, τεράστια οχύρωση με τείχη και πύργους, καθώς και πολυόροφο κτίριο αποθήκευσης, ευρήματα τα οποία έσπευσαν να μελετήσουν και να καταγράψουν οι αρχαιολόγοι –τουλάχιστον κάποια τμήματά της-πριν βυθιστεί ξανά. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι τα τείχη βρίσκονταν σε πολύ καλή κατάσταση.
Advertisment
Σύμφωνα με ανακοίνωση του Πανεπιστημίου του Τύμπινγκεν, το Ιράκ είναι μια από τις χώρες του κόσμου που επηρεάζεται σημαντικά από τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής. Ιδιαίτερα το νότιο τμήμα υποφέρει από ακραία ξηρασία για μήνες.
Με σκοπό, λοιπόν, να μην ξεραθούν οι καλλιέργειες, μεγάλες ποσότητες νερού αντλούνται από τη δεξαμενή της Μοσούλης από τον Δεκέμβριο.
Advertisment
Αυτό οδήγησε στο φως μια πόλη της Εποχής του Χαλκού που βυθίστηκε πριν από δεκαετίες χωρίς να έχουν γίνει αρχαιολογικές έρευνες. Η συγκεκριμένη πόλη βρίσκεται στο Κεμούνε του Ιρακινού Κουρδιστάν.
Μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα οι ερευνητές κατάφεραν να χαρτογραφήσουν σε μεγάλο βαθμό την πόλη. Το αστικό συγκρότημα ανάγεται στην περιοχή της αυτοκρατορίας των Μιτάνι, η οποία είχε υπό τον έλεγχό τη μεγάλα τμήματα της βόρειας Μεσοποταμίας και της Συρίας.
Το ενδιαφέρον των επιστημόνων ελκύουν πέντε σκεύη από κεραμικό που περιείχαν ένα αρχείο με περισσότερες από πάνω από 100 πλάκες με σφηνοειδή γραφή, οι οποίες ανάγονται στη Μέση Ασσυριακή Περίοδο. Κάποιες πήλινες πλάκες, που ίσως είναι επιστολές, βρίσκονται ακόμα μέσα στους πήλινους φακέλους τους.
Οι ερευνητές πιστεύουν ότι αυτή η ανακάλυψη θα παρέχει σημαντικές πληροφορίες για το τέλος της πόλης και την αρχή της κυριαρχίας των Ασσυρίων στην περιοχή.
Να σημειώσουμε τέλος ότι για την προστασία του αρχαιολογικού χώρου από τη φθορά του νερού τα κτίρια καλύφθηκαν με πλαστικό και χαλίκι, καθώς η πόλη έχει βυθιστεί ξανά…
Photos credit: https://uni-tuebingen.de/en
