Εισαγωγή
Η αστρολογία τα τελευταία πενήντα χρόνια
Η αστρολογία τα τελευταία πενήντα χρόνια έχει αλλάξει σημαντικά την εικόνα της προς το μέσο άνθρωπο και η πρώτη εικόνα που εκπέμπει το “image” της προς την κοινή γνώμη δεν είναι πλέον αποκλειστικά αυτή της τέχνης της πρόβλεψης (μίας τέχνης λίγο πολύ μαντικής βασισμένης σε «κληρονομικές» ικανότητες) αλλά και αυτή μιας γλώσσας ψυχολογικής αναζήτησης και μία τέχνης εξέτασης του εαυτού.
Μεταξύ των άλλων στοιχείων που έχει προσφέρει αυτή η διαδικασία σε όσους ασχολούνται με αυτήν την πλευρά της αστρολογίας συγκαταλέγονται οι ψυχολογικές ερμηνείες του γενέθλιου χάρτη, ο αποσυμβολισμός των ζωδίων και των πλανητών καθώς και μία συνειδητοποίηση ότι οι επιδράσεις των πλανητών δεν είναι μόνο γεγονότα φυσικής σημασίας αλλά και ψυχολογικές τάσεις μας που υπάρχουν μέσα μας κι εκδηλώνονται ως παράγοντες που προσπαθούν να μας στρέψουν στην κατεύθυνση λήψης συγκεκριμένων αποφάσεων.
Advertisment
Μεταξύ των άλλων φαινομένων που έχει μελετήσει η αστρολογία τα τελευταία χρόνια συγκαταλέγονται και οι λεγόμενες επιστροφές πλανητών, οι μακροχρόνιες δηλαδή όψεις που σχηματίζουν οι βαρείς πλανήτες κατά τη διέλευση τους σε σχέση με τις γενέθλιες όψεις τους στο ατομικό ωροσκόπιο. Η πιο συνηθισμένη από τις επιστροφές που εξετάζεται συνήθως πολύ διεξοδικά είναι η επιστροφή του Κρόνου που συμβαίνει γύρω στα 29 μας χρόνια. Λιγότερη σημασία έχει δοθεί στις επιστροφές των δεσμών ή την επιστροφή της προοδευτικής σελήνης ενώ περιορισμένες αναφορές γίνονται για τις όψεις των διελεύσεων του Ουρανού προς το γενέθλιο χάρτη.
Ιδιαίτερη βαρύτητα στο θέμα αυτό των επιστροφών έχει δώσει και μία νέα γενιά αστρολόγων από τη δεκαετία του ’70 και μετά ξεκίνησαν στην Αμερική ένα ρεύμα προσανατολισμένο στην ψυχολογική ίαση, τη βιωματική εμπειρία και την ανάμιξη της αστρολογίας με εναλλακτικές πρακτικές ίασης (κρύσταλλοι, βότανα, αστρο-δραματοθεραπεία, γιόγκα, αναδρομές). Μεταξύ των αστρολόγων αυτών συγκαταλέγονται ονόματα όπως ο Jeff Green η Barbara Hand Clow και ο Martin Lass.
Σκοπός του άρθρου αυτού είναι να δώσει μερικά ερεθίσματα για προβληματισμό και να υποδείξει μία πιθανή σχέση μεταξύ των επιστροφών με την εξέλιξη του ψυχισμού του καθενός από μας. Θα περιγράψει επίσης το είδος των προκλήσεων που αντιμετωπίζουμε σε κάθε ηλικία αλλά κυρίως στην ηλικία μεταξύ τριάντα και πενήντα ετών, ηλικία των σημείων καμπής της ζωή μας, αξιολόγησης του παρελθόντος και χάραξης νέας πορείας για το μέλλον. Με τον τρόπο αυτό θα διαφανεί ότι μέσα από τις κρίσεις αναπροσανατολισμού έχουμε τη δυνατότητα να κατακτήσουμε ένα νέο επίπεδο αυτογνωσίας που θα μας επιτρέψει να εξελιχθούμε πνευματικά, να ενοποιηθούμε εσωτερικά και να γίνουμε περισσότερο χρήσιμοι στον εαυτό μας και τους άλλους.
Advertisment
Επιστροφή του Κρόνου
H πρώτη καμπή αναπροσανατολισμού
Η επιστροφή του Κρόνου είναι η πιο συνηθισμένη από τις επιστροφές κι αυτή που έχει εξεταστεί περισσότερο από επαγγελματίες αστρολόγους, ερασιτέχνες και αρθρογράφους. Η επιστροφή αυτή αντιστοιχεί κατά τους περισσότερους από αυτούς στη φάση εκείνη της ζωής που αναλογιζόμαστε πού έχουμε φτάσει στη ζωή μας από υλικής απόψεως, από απόψεως αναγνώρισης, επιτυχίας, ένταξης σε κάποιο πλαίσιο καθημερινότητας και επιτευγμάτων. Είναι η ηλικία εκείνη που συγκρίνουμε τον εαυτό μας με τους άλλους και διαπιστώνουμε σε ποια σημεία έχουμε μείνει πίσω και σε ποια βρισκόμαστε πιο μπροστά. Παράλληλα όμως είναι και η φάση που παίρνουμε απόφαση ότι σε κάποια πράγματα δεν είμαστε το ίδιο καλοί με τους άλλους και δε θα πρέπει να στενοχωριόμαστε τόσο γι’ αυτό, αλλά αντίθετα να να εξετάζουμε αυτά που έχουμε καταφέρει και να βασιζόμαστε σε αυτά που μπορούμε να κάνουμε καλά.
Η επιστροφή του Κρόνου θεωρείται σαν η πρώτη κρίση αναπροσανατολισμού της μέσης ηλικίας γιατί έχοντας εξετάσει κανείς το τι έχει καταφέρει είναι πιθανόν να πάρει σημαντικές αποφάσεις στη ζωή του, αποφάσεις που μπορεί να αλλάξουν τελείως την κατεύθυνση που έχει πάρει ως τώρα. Άλλος μπορεί να αλλάξει επάγγελμα, άλλος τόπο κατοικίας, άλλος να αποφασίσει να παντρευτεί και να κάνει οικογένεια. Σε κάθε περίπτωση μέσα από την επιστροφή του Κρόνου διαπιστώνουμε τα όρια μας, μέχρι πού μπορούμε να φτάσουμε σε αυτή τη ζωή και ερχόμαστε αντιμέτωποι με την πνευματική πρόκληση του να αποδεχθούμε την έννοια του πεπερασμένου.
Αν μετά την επιστροφή του Κρόνου έχουμε καταφέρει να συνειδητοποιήσουμε τα παραπάνω, μπαίνουμε σε μία νέα φάση στη ζωή μας. Στη φάση αυτή πια γνωρίζοντας τους περιορισμούς μας, καλούμαστε να αποφασίσουμε τι θα κάνουμε με το χρόνο και τις ικανότητες που μας δόθηκαν. Ποιος θα είναι ο βασικός στόχος μας; Ο κύριος σκοπός μας; Αυτό που θα θέλαμε να αφήσουμε πίσω μας. Για το σκοπό αυτό θα ξεκινήσουμε να δουλεύουμε έχοντας πίσω μας την πείρα της πρώτης επιστροφής και την εμπιστοσύνη στον εαυτό μας που προκύπτει από τα πρώτα μας επιτεύγματα.
Αν δεν έχουμε καταφέρει να συμφιλιωθούμε όμως με την έννοια του πεπερασμένου, ξεκινάμε πάλι από την αρχή τη ζωή μας, ψάχνοντας για δουλειά από δω κι από κει, πηγαίνοντας από τον ένα τόπο στον άλλο και αλλάζοντας τους ανθρώπους γύρω μας, χωρίς να μπορούμε να δεσμευτούμε σε καμία σχέση. Το μάθημα της επιστροφής του Κρόνου λοιπόν έχει να κάνει και με την έννοια της δέσμευσης προς τον άλλο. Καθώς η ζωή μας είναι θνητή και οι πόροι και οι ικανότητες που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε είναι περιορισμένοι, ο μόνος τρόπος να επιτύχουμε στη ζωή μας μεγάλα πράγματα, είναι πλέον να εμπιστευτούμε τους άλλους. Ο περιορισμός του Κρόνου καταδεικνύει τις περιορισμένες μας δυνατότητες, μας δείχνει όμως και γιατί χρειαζόμαστε τους άλλους και μας καλεί μέσα από τα μαθήματα της ζωής να ανοιχθούμε προς αυτούς, να αναζητήσουμε τη δέσμευση, τη συνεργασία και την κοινή προσπάθεια για να επιτύχουμε αυτό που μόνοι μας δε θα καταφέρναμε ποτέ να επιτύχουμε.
Ας μην ξεχνάμε άλλωστε ότι ο Κρόνος ήταν παραδοσιακά κυβερνήτης του Υδροχόου κι ίσως η παραπάνω περιγραφή να είναι και μία γέφυρα πνευματικής εξέλιξης από το ζώδιο του Αιγόκερω στο ζώδιο του Υδροχόου.
Συνεχίζεται…
Ο Βασίλης Παπαδολιάς είναι αστρολόγος, ειδικός πληροφορικής και συγγραφέας και αρθρογραφεί στις σελίδες https://www.myhoroscope.gr και https://www.newageastrology.gr.
