Σε κάθε είδους διαπραγμάτευση, η ικανότητά σου να “φεύγεις” είναι το πιο δυνατό σου εργαλείο.
Εκείνοι που μπορούν να “φύγουν” από μία διαπραγμάτευση -μεταφορικά να φύγουν, όχι να σηκωθούν και να γυρίσουν την πλάτη στον άλλο- είναι σε πιο ισχυρή θέση. Εκείνοι που είναι πεπεισμένοι ότι είναι ανάγκη να συνεχίσουν να “παζαρεύουν” είναι σε πιο αδύναμη θέση. Αυτό είναι αλήθεια για περιπτώσεις όπως όταν αγοράζουμε ένα αυτοκίνητο ή ένα σπίτι, όταν χαζεύουμε στη λαϊκή αγορά ή όταν προσπαθούμε να διεκδικήσουμε μία αύξηση.
Advertisment
Αυτό είναι επίσης αλήθεια και για όλα τα άλλα πράγματα στη ζωή. Να ξέρεις ότι δεν υπάρχει σχεδόν τίποτα από το οποίο δεν μπορείς να φύγεις. Αν είσαι πεπεισμένος ότι χρειάζεσαι ένα ωραίο σπίτι με μία εντοιχισμένη μεγάλη ντουλάπα, ξύλινα πατώματα και τεράστια κουζίνα, να ξέρεις ότι είσαι σε αδύναμη θέση. Θα ξοδέψεις πολύτιμες ώρες από τη ζωή σου και ένα μεγάλο κεφάλαια από τις αποταμιεύσεις σου προκειμένου να το αποκτήσεις. Κάποιος άλλος που ξέρει ότι αυτά τα πράγματα δεν είναι απολύτως αναγκαία για τη ζωή του, μπορεί να “φύγει” από αυτό, χωρίς να χρειαστεί να ξοδέψει τόσα χρήματα, τόσο κόπο και τόσο χρόνο σε αυτού του είδους το σπίτι.
Αν είσαι πεπεισμένος ότι χρειάζεσαι έναν καφέ Starbucks grande latte κάθε μέρα ή ένα iPhone ή ένα iPad ή ένα SUV ή Mini Couper ή BMW… είσαι σε αδύναμη θέση, επειδή δεν μπορείς να παραιτηθείς από αυτές τις επιθυμίες σου. Κάποιος άλλος μπορεί να έχει καταλάβει ότι αυτά δεν είναι απαραίτητα συστατικά για την ευτυχία, και μπορεί να “φύγει”.
Αν ξέρεις ότι ο άνθρωπός σου που σου φέρεται με άσχημο τρόπο (αλλά πιστεύεις ότι κάποια μέρα θα αλλάξει, επειδή σε αγαπάει) δεν είναι απαραίτητο να σε κάνει να νιώσεις ευτυχισμένος, τότε μπορείς να φύγεις. Αν ξέρεις ότι μπορείς να είσαι ευτυχισμένος και μόνος σου, και ότι δεν χρειάζεσαι κανένα άλλο να σε κάνει να νιώσεις ευτυχισμένος, μπορείς να φύγεις.
Advertisment
Αν ξέρεις ότι δεν υπάρχει τίποτα από το οποίο δεν μπορείς να ξεφύγεις, τότε μπορείς να γλιτώσεις από τον εαυτό σου πολύ χρόνο, πολύ χρήμα, πολύ… από σένα. Μπορείς να γλιτώσεις από πολλούς πονοκεφάλους και ταχυκαρδίες. Και από πολύ πόνο. Δεν είναι ανάγκη να “φεύγεις” από όλα. Αλλά τουλάχιστον να ξέρεις ότι μπορείς να φύγεις, αν το θελήσεις. Και όταν το κόστος της διαπραγμάτευσης είναι πολύ μεγάλο, πολύ ψυχοφθόρο, τότε… φύγε.
Βάσια Σαραντοπούλου – Ψυχολόγος
