Όταν ο έρωτας ρωτά…
Πόσους έρωτες χωρά η καρδιά;
Έχει χτυπήσει πολλάκις εν αιθρία σε ρυθμούς αλλοπρόσαλλους, έχει σηκώσει ανέμους και κεραυνούς να σε χτυπούν αλύπητα. Επιβάλλει υποταγή ολόκληρης της υπόστασης σου χωρίς να τη δι...
Η μελωδία του δρόμου
Είναι κουλουριασμένος στην άκρη του δρόμου κάτω από ένα μικρό πλατάνι με λιγοστά καφετιά φύλλα να κρέμονται από τα κλαριά του σαν νυχτερίδες σε νάρκη, σκεπασμένος με ένα χαρτόκουτο από μεγάλη συσκευασία ζυμαρικ...
Τα χαλασμένα λαμπάκια
Ξύπνησε χορτασμένος μεσημεριανό ύπνο και τέντωσε τα ποδαράκια του να ξεμουδιάσουν από την ακινησία της χνουδωτής και αφράτης κουβέρτας που τον φάσκιωνε. Ο Ευγένιος συνειδητοποίησε πως είχε κιόλας νυχτώσει. Αυτό...
Το θαύμα έρχεται στην ώρα του
Ανοίγεις τα μάτια σου και τρίβεις τα βλέφαρά σου, κάνεις στην άκρη τα στρωσίδια που σου κράτησαν συντροφιά όλη τη νύχτα και αντικρίζεις ένα κρεβάτι άδειο ένα μισό κενό παραδίπλα. Λες καλήμερα στον καθρέπτη του ...
Το συρτάρι
Ο ήλιος σκαρφάλωσε βιαστικά στον ουρανό του Νοέμβρη για να ξημερώσει μια νωχελική και αβίαστη Τετάρτη αψηφώντας το υγρό και βαρύ νυχτικό της σκοτεινιάς. Τα κάρβουνα ξεψυχούσαν στο τζάκι αλλάζοντας φορεσιά από φ...
Η αγάπη σε δυο μπαστούνια
Η κουρτίνα από το απέναντι μπαλκόνι ανέμιζε και η ζέστη του Αυγούστου δεν άφηνε ασυγκίνητο κανέναν. Ένα ζευγάρι ηλικιωμένων καυγάδιζε σαν εφηβικό νάζι.
Ο άγνωστος γείτονας των αμέτρητων καλοκαιριών με ένα βο...
Πάγωσε το χρόνο και ζήσε
Ο κόσμος τρέχει. Τρέχει κάθε μέρα όλο και γρηγορότερα. Κάνει πρωταθλητισμό και αγωνίζεται να ξεπεράσει το χθες. Η τεχνολογία γιγαντώνεται και κατασπαράζει το παρελθόν. Αυξάνεται και πληθύνεται δίχως σταματημό κ...
Ποιος άραγε δεν διδάχτηκε από τα παιδιά;
Ήταν απόγευμα Παρασκευής, ενός ζεστού και χαδιάρη Σεπτέμβρη. Τα φύλλα των δέντρων βαστούσαν ακόμη την αίγλη του καλοκαιριού και δεν έλεγαν να κιτρινίσουν. Το ζεστό αεράκι ποτιζόταν με τη μυρωδιά των σιγοψημένων...