Πέντε ενσωματωμένα επίπεδα εγκεφαλικής διεργασίας. Αυτό κάνατε μόλις, προκειμένου να δείτε το καθένα από αυτά τα γράμματα. Δεν έστειλαν τα μάτια σας μια εικόνα του κάθε γράμματος σε σας. Ο εγκέφαλός σας επεξεργάστηκε τα οπτικά στοιχεία που του έστειλαν τα μάτια σας για να κατασκευάσει αυτά τα γράμματα.
Με ποιόν τρόπο το κάνει; Πρώτα σπάζει τα εισερχόμενα ερεθίσματα σε βασικά σχήματα, χρώματα και σχέδια. Μετά αρχίζει να ταιριάζει τα σχέδια με αποθηκευμένες μνήμες ή παρόμοια πράγματα, συνδέοντας τα μα συναισθήματα και καθορισμένες σημασίες συμβάντος, δοκιμάζοντας τα όλα σε μια ολοκληρωμένη εικόνα, την οποία στέλνει στιγμιαία στον μετωπικό λοβό 40 φορές το δευτερόλεπτο. Ακριβώς έτσι είναι. Δεν βλέπουμε συνεχώς. Είναι κάτι σαν μια στιγμιαίως διακοπτόμενη ταινία.
Αυτό σημαίνει πως ο εγκέφαλός σας ζωγραφίζει οτιδήποτε βλέπει.
Είναι μύτη αυτό που έχεις στο πρόσωπό σου;
Οι επιστήμονες έχουν μάθει τον τρόπο με τον οποίο ο εγκέφαλος δημιουργεί οπτικές εικόνες, μελετώντας περιπτώσεις ασθενών με εγκεφαλικά. Κάποιος πάθαινε εγκεφαλικά και ένα μικρό μέρος του εγκεφάλου σταματούσε να λειτουργεί. Οι επιστήμονες μπορούσαν, κατόπιν, να δουν πως αυτό επηρέαζε την οπτική αίσθηση των ασθενών.
Ένα παράδειγμα είναι κάποιος ασθενής από εγκεφαλικό, το οποίο έσβησε ένα μικρό μέρος της περιοχής οπτικής επεξεργασίας του εγκεφάλου. Προφανώς ήταν το μέρος που επεξεργαζόταν τις μύτες. Ο ασθενής δεν μπορούσε να δει μύτες. Αυτοί οι ασθενείς βλέπουν τα πάντα σε έναν άνθρωπο, αλλά αν πήγαινες κοντά τους με μια μεγάλη και κατακόκκινη μυτάρα του κλόουν και τους ρωτούσες τι διαφορά βλέπουν, δεν θα έλεγαν τίποτα για τη μύτη.
Όλα τα άλλα τα αντιλαμβάνονταν τέλεια, οπότε είναι ολοφάνερο ότι τα μάτια έστελναν όλα τα σήματα στον εγκέφαλο αλλά για τη μύτη, τίποτα. Έτσι, έβλεπαν απλώς αυτό που οι ίδιοι νόμιζαν πως θα έπρεπε να είναι μύτη.
Απόδειξη πως στην πραγματικότητα αντιλαμβανόμαστε με τον εγκέφαλο και όχι με τα μάτια μπορεί να φανεί και σε ένα λιγότερο αλλόκοτο επίπεδο: το μέρος όπου πάει το οπτικό νεύρο μέσω του οφθαλμικού βολβού μέχρι το πίσω μέρος του εγκεφάλου δεν διαθέτει οπτικούς υποδοχείς. Γι’ αυτό περιμένουμε πως αν κλείσουμε το ένα μάτι, θα δούμε ένα μαύρο στίγμα στη μέση. Αλλά δεν βλέπουμε. Κι αυτό συμβαίνει επειδή ο εγκέφαλος ζωγραφίζει την εικόνα και όχι το μάτι.
Advertisment
Περισσότερα στοιχεία…
Οι επιστήμονες ανακάλυψαν πως αν μετρήσουν τον ηλεκτρισμό του εγκεφάλου ενός ανθρώπου, δεν υπάρχει καμία διαφορά με αυτό που βλέπει πραγματικά ένας άνθρωπος και με αυτό που φαντάζεται. Ο εγκέφαλος δεν είναι σε θέση να διαχωρίσει την πραγματικότητα από την φαντασία. Ακόμα και ο ηλεκτρισμός στο μυικό σύστημα κινείται ακριβώς με τον ίδιο τρόπο όπως θα κινιόντουσαν εάν θα κάναμε κάτι στην πραγματικότητα.
Η αλήθεια για την αισθητηριακή αντίληψη
Η αισθητηριακή αντίληψη είναι μια σύνθετη και πολύπλευρη διαδικασία που αρχίζει μόλις οι αισθητήριοι νευρώνες μας συλλέγουν πληροφορίες από το περιβάλλον και τις στέλνουν στον εγκέφαλο. Όπως σε όλα τα ζωντανά πλάσματα – έτσι και στον άνθρωπο – τα αισθητηριακά μας όργανα είναι περιορισμένα. Δεν μπορούμε να δούμε υπέρυθρο φως ή να νιώσουμε ηλεκτρομαγνητικά πεδία όπως τα πουλιά. Παρόλα αυτά το πλήθος των πληροφοριών που προσλαμβάνεται από τις πέντε αισθήσεις μας είναι συγκλονιστικό – περίπου της τάξης των 400 δισεκατομμυρίων δυαδικών ψηφίων ή δυφίων (bits) ανά δευτερόλεπτο.
Είναι φανερό πως ούτε δεχόμαστε συνειδητά, ούτε επεξεργαζόμαστε τίποτα που να πλησιάζει αυτόν τον αριθμό. Οι ερευνητές λένε πως συνειδητοποιούμε μόνο γύρω στις 2.000 δυφία, περίπου. Έτσι, καθώς ο εγκέφαλος στρώνεται στη δουλειά προσπαθώντας να δημιουργήσει για χάρη μας μια “ιστορία του κόσμου”, πρέπει να απαλλαγεί από πολλά παραπανίσια δεδομένα. Για παράδειγμα καθώς διαβάζετε αυτές τις αράδες και παρόλο που οι αισθήσεις σας προσλαμβάνουν τα δεδομένα της θερμοκρασίας στο δωμάτιο, της αίσθησης του κορμιού σας στην καρέκλα, της υφής των ρούχων στο δέρμα σας, του βόμβου του ψυγείου και της μυρωδιάς του σαμπουάν σας, δεν έχετε συνειδητοποιήσει σχεδόν τίποτα από όλα αυτά, καθώς η προσοχή σας είναι στραμμένη στις λέξεις αυτού του άρθρου.
Advertisment
Ο εγκέφαλος πρέπει να καλύψει ένα τεράστιο πλήθος πληροφοριών που μας είναι πραγματικά άγνωστο. Αυτό το κάνει εμποδίζοντας κάποια πράγματα. Το κάνει με το να παρεμποδίζει ορισμένες ανταποκρίσεις και συγκεκριμένα κομμάτια νευρικών πληροφοριών να καταλήξουν τελικά στην συνείδησή μας. Πραγματοποιώντας όλα αυτά, αγνοούμε την καρέκλα στην οποία καθόμαστε. Αυτό σημαίνει πως περνάμε από κόσκινο τις γνωστές πληροφορίες. Κατόπιν κάνουμε το ίδιο και στις άγνωστες…
Έτσι δεν αντιλαμβανόμαστε όντως την πραγματικότητα. Βλέπουμε την εικόνα της πραγματικότητας που ο εγκέφαλος μας έχει κατασκευάσει. Ο εγκέφαλος είναι αυτός ο οποίος, τελικά, αντιλαμβάνεται την πραγματικότητα και δημιουργεί για χάρη μας τον τρόπο που ερμηνεύουμε τον κόσμο.
Συναισθήματα και αισθητηριακή αντίληψη
Η έρευνα της Δρος Pert στα Εθνικά Ιδρύματα Υγείας μας λέει πως δεν υπάρχει μόνο αυτό που θεωρούμε πραγματικό, αλλά και το πως νιώθουμε για όσα προσλαμβάνουν οι αισθήσεις μας. Αυτά καθορίζουν πως και εάν πρόκειται να αντιληφθούμε κάτι. Η ερευνήτρια λέει: “Τα συναισθήματά μας αποφασίζουν τι αξίζει την προσοχή μας. Η απόφαση για το ποια σκέψη είναι κατάλληλη για να αναχθεί στο συνειδητό και ποια παραμένει ένα πρότυπο αναφομοίωτης σκέψης σε βαθύτερο επίπεδο του σώματος, είναι κάτι που ρυθμίζουν οι υποδοχείς.”
“Τα συναισθήματα είναι κατασκευασμένα για να ενισχύουν χημικά κάτι στη μακροπρόθεσμη μνήμη. Γι’ αυτό τα έχουμε” λέει ο Joe Dispenza. “Τα συναισθήματά μας συνδέονται με ένα χαμηλό επίπεδο οπτικής επεξεργασίας, κάπου κοντά στο πρώτο βήμα. Αυτό, από εξελικτικής απόψεως είναι λογικό. Εάν κατεβαίνεις ένα μονοπάτι και πηδήξει μπροστά σου ένας τίγρης, θα επεξεργαστείς την εικόνα αυτή και θα αρχίσεις να τρέχεις προτού ακόμη αντιληφθείς το λόγο. Τετρακόσια δισεκατομμύρια διφύα το δευτερλολεπτο. Ακόμα κι αν αποβάλλουμε οτιδήποτε είναι εξωπραγματικό (Αρειανοί) καθώς και ό,τι είναι άσχετο (η μυρωδιά από το σαμπουάν), μένουν ακόμα πάρα πολλά διφύα. Τα συναισθήματα μας τους προσδίδουν την ανάλογη βαρύτητα ή σημασία . Πρόκειται για την συντομότερη οδό για την αισθητηριακή αντίληψη. Μας δίνουν επίσης την μοναδική δυνατότητα να μην βλέπουμε αυτό που απλώς δεν θέλουμε να δούμε.
Παράδειγμα και αντίληψη
Έτσι λοιπόν, αν χτίζουμε την πραγματικότητα από το ήδη υπάρχον απόθεμα μνημών, συναισθημάτων και συνειρμών, πως γίνεται και αντιλαμβανόμαστε οτιδήποτε καινούργιο;.
Το κλειδί είναι η νέα γνώση. Διευρύνοντας το παράδειγμά, το πρότυπό μας για το πραγματικό και εφικτό, προσθέτουμε νέες επιλογές στον κατάλογο που έχει ο εγκέφαλός μας. Μόνο να θυμάστε πως ο κατάλογος είναι μια καταγραφή των εργασιών της πραγματικότητας που βασίζεται στη δική μας προσωπική εμπειρία. Δεν είναι η ίδια η πραγματικότητα. Η νέα γνώση μπορεί να ανοίξει το μυαλό μας σε νέους τύπους και επίπεδα αντίληψης και εμπειρίας.
Πέρα από τη γνώση όμως, ακόμα πιο σημαντικό είναι να αποκτούμε νέες εμπειρίες.
Για παράδειγμα, πότε ήταν η τελευταία φορά που επιδείξατε έπαρση; Την τελευταία φορά που κάνατε κάτι τόσο εξωφρενικό ώστε να μην είστε ο εαυτός σας, μείνατε με το στόμα ανοικτό λέγοντας: “Δεν μπορώ να πιστέψω πως έκανα κάτι τέτοιο”.
Άπαξ και αντιληφθούμε πως είμαστε ικανοί για να βιώνουμε τις καταστάσεις της ζωής εντός των ορίων αυτών που ήδη γνωρίζουμε, είναι ολοφάνερο πως αν θέλουμε μια ευρύτερη και πλουσιότερη ζωή, περισσότερες ευκαιρίες ανάπτυξης, επιτυχιών και ευτυχίας, πρέπει να ταρακουνήσουμε τον εαυτό μας θέτοντας σημαντικές ερωτήσεις, νιώθοντας νέα συναισθήματα και συσσωρεύοντας περισσότερα δεδομένα στα νευρωνικά μας νεύρα.
Δημιουργούμε τον κόσμο μας
΄”Όταν ανοίγω τα μάτια μου και κοιτάζω γύρω μου, δεν είναι ο “κόσμος” αυτό που βλέπω, αλλά ο κόσμος που το οπλοστάσιο των αισθήσεων μου μπορεί να δει, ο κόσμος που μου επιτρέπει το σύστημα πεποιθήσεων μου και ο κόσμος για τον οποίο τα συναισθήματά μου ενδιαφέρονται ή όχι να δουν.
Άρα…
Ό κόσμος στον οποίον ζείτε τώρα είναι ο κόσμος που εσείς οι ίδιοι έχετε δημιουργήσει.
Αναρωτηθείτε λοιπόν πως η στάση, η συμπεριφορά και οι πεποιθήσεις σας, έχουν δημιουργήσει την πραγματικότητα στην οποία ζείτε. Εάν αυτή η πραγματικότητα δεν σας αρέσει, τότε ήρθε η ώρα να κάνετε κάποιες ριζικές αλλαγές. Δοκιμάστε καινούργιες εμπειρίες, κάντε πράγματα τα οποία δεν έχετε κάνει, κάντε τρέλες. Θα σας ωφελήσουν όσο δεν φαντάζεστε.
Αναρωτηθείτε σε τι συναισθηματική κατάσταση βρίσκεστε επί το πλείστον. Σας υπενθυμίζω ότι τα συναισθήματα είναι τα φίλτρα του τι θα δεχτούμε σαν πραγματικότητα. Εάν ζείτε με στρες τότε τα συναισθήματά σας θα ωθήσουν τον εγκέφαλο να διατηρήσει στην πραγματικότητά σας τις στρεσογόνες πληροφορίες. Εάν θέλετε αυτό να αλλάξει, τότε αρχίστε συνειδητά να ηρεμείτε τον εαυτό σας και στη συνέχεια κάντε πράγματα τα οποία σας βοηθούν να αναπαράξετε θετικά συναισθήματα.
Τελειώνοντας αυτό το άρθρο, όταν σηκωθείτε από την καρέκλα σας προσπαθήστε να είστε συνειδητοί έστω και για λίγα λεπτά κάθε μέρα ότι αυτό που βλέπετε, το σπίτι σας, η εργασία σας, οι άνθρωποι που προχωρούν το δρόμο, τα αυτοκίνητα που περνούν μπροστά σας, είναι όλα δημιουργήματά σας.
Επιπλέον διατηρήστε στη συνείδηση σας ότι αντιλαμβάνεστε 2.000 δυφία από τα 400 δισεκατομμύρια. Την επόμενη φορά που θα κοιτάξτε το σπίτι σας, το δρόμο της γειτονιάς σας, σκεφτείτε πόσα άλλα πράγματα κρύβονται από τις αισθήσεις σας και ανοίξτε την πόρτα των καινούργιων συναρπαστικών πιθανοτήτων να εισέλθουν στη ζωή σας.
Εμπνευσμένο από το βιβλίο “Τι στο …μπιπ… ξέρουμε”
Μωυσής
