Κάποτε υπήρχε ένας άνθρωπος από ένα μικρό χωριό ο οποίος ταξίδευε με τον αγαπημένο του γάιδαρο, ένας πιστός σύντροφος για χρόνια και ένα ζώο πολύ κοντά στην καρδιά του. Στο τέλος μιας κουραστικής μέρας καθώς έκανε τόσο δρόμο, πήγε σε ένα πανδοχείο και αποφάσισε να ξεκουραστεί εκεί για τη νύχτα. Πριν κατεβάσει τις αποσκευές και βγάλει και τη σέλα, ένας νεαρός, που εργαζόταν εκεί, τον πλησίασε και του είπε:
“Γειά σας, κύριε, σας καλωσορίζουμε στο ταπεινό καταφύγιο μας! Παρακαλώ, ελάτε μέσα, πάρτε μια ζεστή σούπα και καθίστε δίπλα στη φωτιά. ”
“Φυσικά, πολύ θα το ‘θελα, αλλά πρώτα πρέπει να βεβαιωθώ ότι ο γάιδαρος μου είναι σε καλά χέρια.” Είπε ο άνθρωπος χαϊδεύοντας το γαϊδούρι στην πλάτη. Ο νεαρός χαμογέλασε με ευχαρίστηση.
“Σας παρακαλώ, κύριε, επιτρέψτε μου να ασχοληθώ εγώ με αυτές τις λεπτομέρειες, εδώ είστε ένα τιμώμενο
πρόσωπο.”
“Το θέμα είναι ότι το γαϊδούρι μου είναι γέρικο και χρειάζεται ένα ωραίο κρεβάτι από σανό να ξαποστάσει”
“Κύριε, σας εγγυόμαστε την καλύτερη δυνατή φροντίδα.”
“Αλλά θα σκουπίσετε το πάτωμα πρώτα να βεβαιωθείτε ότι δεν υπάρχουν πέτρες; Έχει πολύ κακή διάθεση, αν δεν κοιμάται καλά. ”
“Σας παρακαλώ, κύριε, απλά εμπιστευτείτε με, είμαστε επαγγελματίες εδώ.”
“Αλλά θα προσθέσετε λίγο νερό στο άχυρο του – τα δόντια του είναι αδύναμα και θέλει λίγο υγρό χορταράκι για αρχή.”
“Κύριε, με ντροπιάζετε!
“Και θα του κάνεις λίγο μασάζ κατά μήκος της σπονδυλικής στήλης – κάνει σαν τρελός γι ‘αυτό!”
“Κύριε, σας παρακαλώ αφήστε τα όλα πάνω μου.”
Έτσι, τελικά ο άνθρωπος τον έδωσε και μπήκε στον ξενώνα για να απολαύσει ένα εκλεκτό ζεστό δείπνο δίπλα από τη φωτιά και ένα άνετο κρεβάτι. Εν τω μεταξύ, ο νεαρός κοίταξε τριγύρω και στη συνέχεια πήγε … για να παίξει χαρτιά σε ένα κοντινό κρησφύγετο.
Ο ιδιοκτήτης του γαϊδουριού όμως δεν μπορούσε να κοιμηθεί για κάποιον λόγο, παρά τα μεταξωτά σεντόνια, καθώς είχε συνέχεια εφιάλτες όπου έβλεπε το γαϊδούρι του αλυσοδεμένο χωρίς νερό ή τροφή να βρίσκεται πάνω σε κρύες πέτρες. Το όραμα δεν τον άφηνε και σηκώθηκε, φόρεσε τη ρόμπα του, κατέβηκε τις σκάλες και τι να δει! Ο γάιδαρος του ήταν ακριβώς στη κατάσταση που είχε φανταστεί – κρύωνε, πεινούσε και πέθαινε από τη δίψα.
Advertisment
Τα συμπεράσματα της ιστορίας είναι δύο:
Πρώτον, κανείς δεν πρόκειται να κάνει τη δουλειά σου όπως εσύ, όσο και να τον πληρώσεις, όσα και να του τάξεις και
δεύτερον, εμπιστεύσου το ένστικτό σου!
Advertisment
