Γράφει ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΤΑΜΚΟΣ
Advertisment
Χρόνος είναι εις πάντα, και καιρός παντί πράγματι υπό τον ουρανόν.
Καιρός του γεννάσθαι, και καιρός του αποθνήσκειν·
καιρός του φυτεύειν, και καιρός του εκριζόνειν το πεφυτευμένον·
Advertisment
καιρός του αποκτείνειν, και καιρός του ιατρεύειν·
καιρός του καταστρέφειν και καιρός του οικοδομείν·
καιρός του κλαίειν, και καιρός του γελάν·
καιρός του πενθείν, και καιρός του χορεύειν·
καιρός του διασκορπίζειν λίθους, και καιρός του συνάγειν λίθους·
καιρός του εναγκαλίζεσθαι, και καιρός του απομακρύνεσθε από του εναγκαλισμού·
καιρός του αποκτήσαι, και καιρός του απολέσαι·
καιρός του φυλάττειν, και καιρός του ρίπτειν·
καιρός του σχίζειν, και καιρός του ράπτειν·
καιρός του σιγάν, και καιρός του λαλείν·
καιρός του αγαπήσαι, και καιρός του μισήσαι·
καιρός πολέμου, και καιρός ειρήνης.
ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΗΣ, κεφ. γ: 1-8
Φαντάσου πως υπάρχει μια τράπεζα που κάθε πρωί πιστώνει στον προσωπικό σου λογαριασμό το ποσό των 86.400 Ευρώ. Ωστόσο δεν μεταφέρει το υπόλοιπο σου από την μια μέρα στην άλλη. Κάθε βράδυ αυτή η τράπεζα διαγράφει όποιο μέρος του υπολοίπου δεν κατάφερες να εκμεταλλευτείς κατά τη διάρκεια της ημέρας. Τι θα έκανες σε αυτή τη περίπτωση; Μα φυσικά, θα έπαιρνες από εκεί και το τελευταίο σου λεπτό!
Ο καθένας μας διαθέτει μια τέτοια τράπεζα. Το όνομά της είναι ΧΡΟΝΟΣ. Κάθε πρωί σου δίνει πίστωση ίση με 86.400 δευτερόλεπτα. Κάθε νύχτα διαγράφει, ως απώλεια όποιο από αυτά δεν κατάφερες να επενδύσεις σε καλό σκοπό. Δεν μεταφέρει το υπόλοιπο. Δεν επιτρέπει επιταγές χωρίς αντίκρισμα. Κάθε μέρα ανοίγει ένα καινούργιο λογαριασμό για σένα. Κάθε νύχτα καταστρέφει τα υπόλοιπα της ημέρας. Αν δεν κατάφερες να εκμεταλλευτείς τα αποθέματα της ημέρας, εσύ έχασες! Δεν υπάρχει επιστροφή. Δεν υπάρχουν αποθέματα και σχέδια για το «αύριο». Πρέπει να ζεις στο παρόν, πάνω στα σημερινά αποθέματα. Επένδυσε τα έτσι ώστε να πάρεις το καλύτερο «βαθμό» στην υγεία, στην ευτυχία και στην ελευθερία. Το ρολόι τρέχει ασταμάτητα. Εκμεταλλεύσου την ημέρα σου, όσο το δυνατόν περισσότερο. Κι επειδή ο χρόνος είναι σε μεγάλο βαθμό υποκειμενικός, έχε υπόψιν σου τα εξής:
Για να καταλάβεις την αξία ενός ΧΡΟΝΟΥ, ρώτησε τον φοιτητή που έχασε το έτος του.
Για να καταλάβεις την αξία ενός ΜΗΝΑ, ρώτησε την μητέρα που γέννησε πρόωρα το μωρό της.
Για να καταλάβεις την αξία μιας ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ, ρώτησε τον αρχισυντάκτη ενός εβδομαδιαίου έντυπου.
Για να καταλάβεις την αξία μιας ΗΜΕΡΑΣ, ρώτησε τον ρεπόρτερ μιας ημερήσιας εφημερίδας.
Για να καταλάβεις την αξία μιας ΩΡΑΣ, ρώτησε τους ερωτευμένους που περιμένουν για να συναντηθούν.
Για να καταλάβεις την αξία ενός ΛΕΠΤΟΥ, ρώτησε το άτομο που έχασε το τρένο.
Για να καταλάβεις την αξία ενός ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΟΥ, ρώτησε το άτομο που μόλις απέφυγε το δυστύχημα.
Για να καταλάβεις την αξία ενός ΧΙΛΙΟΣΤΟΥ ΤΟΥ ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΟΥ, ρώτησε το άτομο που κέρδισε αργυρό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Αποθησαύρισε την κάθε στιγμή που έχεις. Και καν’ το περισσότερο, επειδή την μοιράζεις με κάποιον ιδιαίτερο άνθρωπο –αρκετά ιδιαίτερο ώστε να αξίζει να ξοδέψεις το χρόνο σου για αυτόν: τον εαυτό σου. Και να θυμάσαι πως ο χρόνος δεν περιμένει κανέναν. Το χθες είναι ιστορία. Το αύριο είναι μυστήριο. Το Σήμερα είναι δώρο –Για αυτό άραγε και στα αγγλικά η λέξη present εκτός από παρόν σημαίνει και δώρο;!
Πηγή: Μυστήρια του Χρόνου, Γιώργος Στάμκος, εκδ. Άγνωστο 2010
