Όταν λέμε
ότι είμαστε ερωτευμένοι
Advertisment
με κάποιον,
αυτό που συμβαίνει
είναι ότι γύρω από αυτό το άτομο
Advertisment
έχουμε μια εμπειρία της δικιάς μας ύπαρξης.
Και ερωτευόμαστε
αυτή την εμπειρία
επειδή αυτή η εμπειρία
είναι αγάπη.
Συνήθως,
τοποθετούμε την αιτία της εμπειρίας
πάνω στους άλλους ανθρώπους,
παρά να αναγνωρίσουμε
ότι αυτό που αγαπάμε
είναι οι εαυτοί μας γύρω τους.
Κάτι από αυτούς
μας εμπνέει να βγούμε
από την υποκρισία μας,
κι έτσι μπαίνουμε μέσα
σε μια άμεση εμπειρία
της δικιάς μας ομορφιάς
και της δικιάς μας διάθεσης
συνεισφοράς.
Κυριολεκτικά,
ερωτευόμαστε τον απόλυτο εαυτό μας.
Είναι μια εμπειρία ελευθερίας
και απελευθέρωσης.
Αν καταλογίσουμε την αιτία
ή την πηγή της εμπειρίας
μόνο στην παρουσία των άλλων,
ληστεύουμε τους εαυτούς μας
από την δυνατότητα
να κατέχουμε την δικιά μας εμπειρία
και να αναγνωρίσουμε
την δικιά μας αγαπη.
Γινόμαστε
η συνέπεια των άλλων ατόμων.
Τους δίνουμε ρόλους
στην σαπουνόπερα μας,
και η πιθανότητα της
απουσίας της εμπειρίας
γίνεται απειλή.
Τελικά έρχεται ένα τέλος,
συχνά θλιμμένο.
Όταν δίνεις σε κάποιον άλλον
τους τίτλους ιδιοκτησίας
της δικής σου αίσθησης ευημερίας,
αυτό μπορεί να οδηγήσει
στην χειροτέρευση της ευημερίας σου.
Αν νομίσεις
ότι η εμπειρία που έχεις
του να αγαπάς τον εαυτό σου
γύρω από τους άλλους
έρχεται από αυτούς,
θα καταλήξεις να τους έχεις ανάγκη.
Θα πρέπει να είναι τριγύρω
ώστε εσύ να βιώσεις
την δικιά σου αληθινή φύση.
Αυτό που αγαπάμε
είναι η εμπειρία του εαυτού μας.
Κι έτσι καταλήγουμε,
να δίνουμε τα εύσημα στον καθρέφτη
για αυτό που βλέπουμε
να αντανακλάμε σε αυτόν.
